sanal aşk, arkadaşlık ya da dostluk…
İnternette aşk, arkadaşlık ya da dostluk… Siz hangisini yaşıyorsunuz şu an. Neden hemen kapılıp kolayca alışıyorsunuz mesela, ya da hiç görmediğiniz bir insan neden size çekici gelebiliyor. Hemencik ısınıyorsunuz ona.
Bu konuyu biraz açmak lazım. İnternette aşk yaşanır mı, nasıl yaşanır, aşk dokunmadan uzaktan uzağa nasıl başlar, nasıl sürdürülür ve kısa mı sürer uzun mu ?
Evet. Sadece yazılardan dolayı bir insandan etkilenebiliriz. Bana göre bizi böyle bir ilişkiye süren ilk neden içinde bulunduğumuz asosyal durum ya da depresif ruh halimiz. Boşluk halinde kaçacak yer ararken kendimizi hiç tanımadığımız bir kolda bulabiliriz.
Tatlıdır, güzeldir, tanımayız görmeyiz ama ona açılmak, içimizi dökmek bizi rahatlatır. Zamanla bu sohbetler aşk benzeri bir his uyandırabilir bizde. Ona aşık olduğumuzu sanarız. Bağlanır alışır ve severiz. Bence bu durumun kısa özeti alışmak.. Alışınca bu alışma hissi bizi aşk olarak aldatabilir.
Size tavsiyem sokağa çıkın.. Hayat sokakta. Hayat markette kasiyere selam vermekte, yolda yüyümektei komşuları görüp onlarla kısa sohbetler etmekte, hayat arkadaşlarla toplanıp alışveriş merkezlerini gezmekte, yollarda bakınarak gezmekte, hayat bilgisayar başında değil. Hayat mavi gök altında..
Kasiyere teşekkür etmek size zor geliyorken, komşunuza selam vermekten kaçınıyorken nasıl olur da yüzünü hiç görmediğinizi birine içinizi açabilirsiniz. Bu durumun adı bana göre asosyallik. İnsanlardan uzaklaşma ve kendini küçücük bir kutunun içine hapsetme. Tavsiyem dışarı çıkın ve hava alın. Bunu her gün tekrarlayın.
Bakın size nasıl da iyi gelecek..
Bu konuyu biraz açmak lazım. İnternette aşk yaşanır mı, nasıl yaşanır, aşk dokunmadan uzaktan uzağa nasıl başlar, nasıl sürdürülür ve kısa mı sürer uzun mu ?
Evet. Sadece yazılardan dolayı bir insandan etkilenebiliriz. Bana göre bizi böyle bir ilişkiye süren ilk neden içinde bulunduğumuz asosyal durum ya da depresif ruh halimiz. Boşluk halinde kaçacak yer ararken kendimizi hiç tanımadığımız bir kolda bulabiliriz.
Tatlıdır, güzeldir, tanımayız görmeyiz ama ona açılmak, içimizi dökmek bizi rahatlatır. Zamanla bu sohbetler aşk benzeri bir his uyandırabilir bizde. Ona aşık olduğumuzu sanarız. Bağlanır alışır ve severiz. Bence bu durumun kısa özeti alışmak.. Alışınca bu alışma hissi bizi aşk olarak aldatabilir.
Size tavsiyem sokağa çıkın.. Hayat sokakta. Hayat markette kasiyere selam vermekte, yolda yüyümektei komşuları görüp onlarla kısa sohbetler etmekte, hayat arkadaşlarla toplanıp alışveriş merkezlerini gezmekte, yollarda bakınarak gezmekte, hayat bilgisayar başında değil. Hayat mavi gök altında..
Kasiyere teşekkür etmek size zor geliyorken, komşunuza selam vermekten kaçınıyorken nasıl olur da yüzünü hiç görmediğinizi birine içinizi açabilirsiniz. Bu durumun adı bana göre asosyallik. İnsanlardan uzaklaşma ve kendini küçücük bir kutunun içine hapsetme. Tavsiyem dışarı çıkın ve hava alın. Bunu her gün tekrarlayın.
Bakın size nasıl da iyi gelecek..
