Sen Benden Gittin Gideli
Seni Seviyorum,adım gibi,yüreğim gibi,
tarihim gibi, İsmini,isimsiz duvarlara yazıyorum.
Kimsenin bilmediği şarkılarda ağlıyorum,
Tarih yazıyorum al yazmalım tarih.
Sen dağdaki kartalı sevdin,
Sana güvercin olduğumu nasıl söylerdim?
Sen büyüktün,Büyük şehrin insanıydın,
Sana büyük,kocaman sözler etmem gerekliydi,
Ama hiç birini edemedim.
Dedim ya;
Seni Seviyorum,
Seni sevmeme neden olan bir şey var,
Bir şey var bilmiyorum.
Öyle ağırım ki kendime;
Sen benden gittin gideli.
Tenim küs olmuş tenime;
Sen benden gittin gideli.
Sensizliğin bilmecesindeyim daha,
çözmeye çalışıyorum,
Sonbahar geliyor gözlerime,
bazen dökülüyorum.
Döküldükçe rahmet oluyorum,susayan sevdalara,
Bazen bir türkü söylüyorum taa derinden.
Aydınlanmaya çalışıyor içimdeki karanlık,
Ben aydınlandıkça,karanlıklardan soruyorum seni bazen. Ağlıyorum,ağladıkça Seni Çok Seviyorum,
Şimdi içindeki bütün sevgileri yüreğine at.
Çünkü hepsini
ama hepsini bir gün bana kusacaksın.
Öyle bıkmışım ki kendimden;
Kurudum düştüm dalımdan.
Sanki ruhum çıktı canımdan;
Sen benden gittin gideli.
Hani bir şiirim vardı ya sana yazdığım;
Ağlamanın zindan olduğu bir ülkede,
Sen prenses,bense prens olacaktım,
karanlığı yenecektik,
Mapuslar sadece ağlamayı zindan edecekti,
Yarınlar olmasa da;
kıracaktık umut sürgününü,ayrılık zincirini,
Hatırlarmısın?
Hasret kelebeği, Hatırlarmısın?
Gözleri mehtaba benzeyen zalim kadın,
Hatırlayamazsın...
Çünkü sen unutmaya sevdalısın,
bense sana sevdalıyım.
Ben şimdi,yorgun bir şair gibi,
Ben şimdi,yüreğini alın teriyle kazanan bir işçi bedeni gibi, Yorgun,argın,kimsesiz,sensiz,şerefsiz...
Ve seni seviyorum,
Seni sevmeme neden olan bir şey var,
Bilmiyorum...
Bir cefam vardı idi bin oldu;
Aktı gözüm yaşı sel oldu.
Yaz baharım döndü kış oldu;
Sen benden gittin gideli...
Seni Seviyorum,adım gibi,yüreğim gibi,
tarihim gibi, İsmini,isimsiz duvarlara yazıyorum.
Kimsenin bilmediği şarkılarda ağlıyorum,
Tarih yazıyorum al yazmalım tarih.
Sen dağdaki kartalı sevdin,
Sana güvercin olduğumu nasıl söylerdim?
Sen büyüktün,Büyük şehrin insanıydın,
Sana büyük,kocaman sözler etmem gerekliydi,
Ama hiç birini edemedim.
Dedim ya;
Seni Seviyorum,
Seni sevmeme neden olan bir şey var,
Bir şey var bilmiyorum.
Öyle ağırım ki kendime;
Sen benden gittin gideli.
Tenim küs olmuş tenime;
Sen benden gittin gideli.
Sensizliğin bilmecesindeyim daha,
çözmeye çalışıyorum,
Sonbahar geliyor gözlerime,
bazen dökülüyorum.
Döküldükçe rahmet oluyorum,susayan sevdalara,
Bazen bir türkü söylüyorum taa derinden.
Aydınlanmaya çalışıyor içimdeki karanlık,
Ben aydınlandıkça,karanlıklardan soruyorum seni bazen. Ağlıyorum,ağladıkça Seni Çok Seviyorum,
Şimdi içindeki bütün sevgileri yüreğine at.
Çünkü hepsini
ama hepsini bir gün bana kusacaksın.
Öyle bıkmışım ki kendimden;
Kurudum düştüm dalımdan.
Sanki ruhum çıktı canımdan;
Sen benden gittin gideli.
Hani bir şiirim vardı ya sana yazdığım;
Ağlamanın zindan olduğu bir ülkede,
Sen prenses,bense prens olacaktım,
karanlığı yenecektik,
Mapuslar sadece ağlamayı zindan edecekti,
Yarınlar olmasa da;
kıracaktık umut sürgününü,ayrılık zincirini,
Hatırlarmısın?
Hasret kelebeği, Hatırlarmısın?
Gözleri mehtaba benzeyen zalim kadın,
Hatırlayamazsın...
Çünkü sen unutmaya sevdalısın,
bense sana sevdalıyım.
Ben şimdi,yorgun bir şair gibi,
Ben şimdi,yüreğini alın teriyle kazanan bir işçi bedeni gibi, Yorgun,argın,kimsesiz,sensiz,şerefsiz...
Ve seni seviyorum,
Seni sevmeme neden olan bir şey var,
Bilmiyorum...
Bir cefam vardı idi bin oldu;
Aktı gözüm yaşı sel oldu.
Yaz baharım döndü kış oldu;
Sen benden gittin gideli...
