sen olsaydın....
Ateşi gözlerinden almıştım....................Hangi dağın volkanıydın.....İçime erirken üşürdüm....... Şimdi yaktığından arta kalandır yüreğim......Yokluğunun dumanı tüter gözlerimde......Yalnızım.......Yüreğimin cesetini taşıyorum......Göğüs taftamda......Sigara gibi söndürüyorum.......Dilimdeki ateşi......Ve en uzak ...yıldızlar gibi Susuyorum.....Bağ bozumuyum.......Kuşlarca kirpiklerime tüner.......Yüzümün gurbet yollarına dökülür ......Gözyaşlarım......Susarsam......Gece ormanlarınca ürperirim.....İçim acır bilmez misin?.....Acırsam sürülmüş tarlalarca derinden......İçim acır.......Yangın başlar yaralarımda.....Eylül senle birlikte yağmurları da götürdü......Küle dönerim......Gözlerin zülfün telinden bir tuzaktı......Kınından çıkmış pusuda bir bıçaktı........Ellerinin suskun soğukluğunda........Bozkır çalıları gibi kararıp kaldım ara yerde......Tutunduğum dağla sustum.....Dağ gibi sustum......Artık tamamlanmıştır yalnızlığım......Düşlerimin uçuruma sürüklendiği yerdeyim.......Şimdi yanımda olsan......Ellerin gezinseydi alnımın sürgün çizgilerinde......Acılarım böyle koymazdı bana.....Sevinç şarkıları terketmezdi......Keder denizinde boğulmazdım......Kalbim; buz dağı.....Sen yanımda olsaydın üşümezdim......Yüreğimin gün gören yerinde gül büyüteceğim......Bir gülümsemeyle yüzüme taşıyacağım.....İki damlacık kirpiklerime tırmanacak sevinçten......Ne iyi etmişim diyeceğim......Doğacak günü beklemekle.......Ne iyi.......Gök gözlerinde halaya dursun diye kırlangıçlar.....Kederi ve kahrı bir su iştahıyla yenerek......Yeşertsin diye bu yürek..........Güneşli bir günde bekleyeceğim gelişini......Güneşli bir günde…………..
