Sensizliğin En Kuzeyinde Üşüyorum

[AYTASI]

Sensizliğin En Kuzeyinde Üşüyorum





Tutsaklığımdır suskunluğumun sebebi…
Sensizliğe mahkum edilirken,
susma hakkımı kullanıyorum acılara karşı…

“Suskunluğuma susma !..”


Sükut bana mahsus !...Çığlığım içimde mahpus…
Senin dağların var ,upuzun çayırların..
Çık ve haykır acılarını bağımsız gökyüzüne..

“Suskunluğuma susma !...”


Sesimi çaldılar bu beton yığınlarında..
Ben şimdi kime yankı olayım..
Sesime kimlik isteme Sevgili !
...HÜKÜMLÜDÜR…

Bir türlü konuşamadıklarım arkamdan ağladı hep..
oysa uzun cümleler kurardım bağıra-çağıra.
Uzun cümlelerim tel örgülerde kısaldı sevgili..


Şimdi soğuk bir kış çalıyor kapımı..
ARALIK kapıdan soğuk geliyor..
Kapı ARALIK tan soğuk…
Bu aşk burada donuyor sevgili…
içim kış… dışım buz…dilim sus…
Bu aşk burada donuyor sevgili…


Hüzünle karışık kar yağıyor dışarıda..
Ben kardan hüzün yapıyorum bahçede..
yuvarlana-birike çığ oluyor hüznüm..
Bir Off çeksem çığ düşer üstüne ..
ÇEKMİYORUM…


Sensizliğin en kuzeyinde üşüyorum..
İçim kış…dışım buz…dilim sus…
Bu aşk burada donuyor sevgili…
Bu aşk burada :
DÜ-ŞÜ-YO-RUM…​

(alinti)​