Hiç affedilmeyecek bişey hatırlamıyorum hayatımda.
Bi tek bizim kızçenin yaptığı hatalar affedilemez, onunla da resmen karşılıklı oyun oynuyoruz.
Arkamdan bir yığın laf ama yüzüme karşı canım cicim oluyor...
Valla çok yoruldum canımcım, hiçbişey yapacak halim yok, dün sabah 7:30'da ayaktaydım zaten, kıza Van kahvaltısı yaptıralım dedik, arkadaşlarınıda formalite icabı davet ettik ama gelmediler neyseki...
Artık bebek ağır geliyor bana, o nedenle çok az işte bile yoruluyorum...