Sizin de yavru köpek balığınız var mı?Olsun!
.
Karanlıkta yürüyorken duvara çarpıp sarsıldığınız ve kendinize geldiğiniz bir an oldu mu? Büyük acılar yaşadıktan sonra "bir daha böyle şeyler yapmayacağım" deyip kendinize katı kurallar koyduğunuz oldu mu? Birlikte olduğunuz insanın size davranış şeklini önemsemeden onu sevmeye devam ettiğiniz oldu mu? Çalıştığınız yerde mutlu olmadığınız halde orada kaldığınız oldu mu?
İnsan belki de yapısı gereği kurduğu ilişkilere 3. göz olarak içindeyken bakmayı, eksiklerini fazlasını ortaya çıkarmayı, kendini temize çekmeyi beceremez. İnsan ancak çok büyük travmalar yaşadıktan sonra kendini gözden geçirir. Tamir etmeye çalışır ve yorulur. Kendine acımasız davranır, suçlar, üzer. Peki ne yapmalıdır? Ne yapmalı da herşey olduktan sonra geçmişi değiştirmeye çalışmamalıdır?
Köpek balığı hikayesi ile ilişkilerdeki sıcaklık derecesinin ne olması gerektiğini öğrenmek ister misiniz?
Bir ülkede balıkçılar orada yaşayan halka satmak için denizden balık getirmeyi düşünmüşler. Gemiyle denize açılıp yakaladıkları balıkları ülkeye getirmişler. Halk balıkları görmüş ve demişler ki ; "Biz balıkları istemeyiz, çünkü bunlar ölmüş ve kokuyor". Peki demiş balıkçılar. Bir sonraki çıktıkları balık avında balıkları yakalandıktan sonra dondurup getirmişler. Halk yine balıkları almak istememiş. "Dondurulmuş bu balıklar, gözlerinde fer yok" demişler. Balıkçılar sabırla bir ava daha çıkmışlar. Bu kez balıkları bir akvaryumun içinde getirmişler. Balıklara denizde yaşarken yem, sıcaklık derecesi gibi ihtiyaç duyabileceği herşeyi sunmuşlar. Evet, halk yine balıkları beğenmemiş. "Bu balıkların yaşamak için hiç bir gayesi olmamış. Herşeye hazır kavuşmuş. Boş bir şişkinlikleri var" demişler. Balıkçılar sabırlarının sonuna gelmişken içlerinden biri benim bir fikrim var demiş gözleri parlayarak. Yeniden çıktıkları balık avında; yakaladıkları balıkları yine akvaryuma koymuşlar. Yeterinden az miktarda yem vermişler ve akvaryumun içine küçük bir köpek balığı atmışlar. Halk balıkları görüp "evet, biz bu balıkları istiyoruz. Çok canlılar. Tazeler" demiş. Neden mi? Akvaryumun içindeki yavru köpek balığı diğer balıklar için ölüm tehditi oluşturdu. Balıklar kendilerini korumak için sürekli tetikteydi. Gözleri açık olmak zorundaydı. Beslenmeleri için gereken yem hepsine yetecek kadar değildi. Karınlarını doyurmak için rakiplerini sollamak ve yem almaları gerekiyordu. Hayatta kaldılar, canlı kaldılar, taze kaldılar...
Bir kez daha okuyun bu hikayeyi. Duygularınızı öldürdünüz değil mi? Acıtmasından korktuğunuz için duygularınızı dondurdunuz değil mi? Sahip olduklarınızı kaybetmemek için gereğinden fazlasını yaptınız değil mi? Peki küçük bir köpek balığıyla aklınızda kaybetme korkusunu tutmayı denediniz mi? Köpek balığı beni yutabilir, yaşamaya devam etmeyelim, yaşamak için çaba harcamalıyım, ben dünya için bir şansım, ben bir taneyim dediniz mi? Eğer cevabınız "evet benim köpek balığım var" ise ne mutlu size. Eğer hayır ise hemen beyninize yavru bir köpek balığı atın. Başlangıçta zor olabilir ama deneyin! Sabredin!
Zaten sizin istediğiniz her zaman heyecanlı ve taze bir ilişki değil mi? Sevgilinizin sizi haketmediğini düşünüyorsunuz değil mi? Onun için herşeyi yaptığınız değil mi? Şimdi de canınız mı acıyor? Artık geçmişte kalan ve değiştirmeyeceğiniz olaylar için büyük bir acı yaşamak yerine ilişkinin içindeyken kaybetme ve kaybedilme korkusunu yaşayın.
Sizin de yavru köpek balığınız var mı? Artık olacak mı? Olsun! Kendiniz için yapın bunu!
Karanlıkta yürüyorken duvara çarpıp sarsıldığınız ve kendinize geldiğiniz bir an oldu mu? Büyük acılar yaşadıktan sonra "bir daha böyle şeyler yapmayacağım" deyip kendinize katı kurallar koyduğunuz oldu mu? Birlikte olduğunuz insanın size davranış şeklini önemsemeden onu sevmeye devam ettiğiniz oldu mu? Çalıştığınız yerde mutlu olmadığınız halde orada kaldığınız oldu mu?
İnsan belki de yapısı gereği kurduğu ilişkilere 3. göz olarak içindeyken bakmayı, eksiklerini fazlasını ortaya çıkarmayı, kendini temize çekmeyi beceremez. İnsan ancak çok büyük travmalar yaşadıktan sonra kendini gözden geçirir. Tamir etmeye çalışır ve yorulur. Kendine acımasız davranır, suçlar, üzer. Peki ne yapmalıdır? Ne yapmalı da herşey olduktan sonra geçmişi değiştirmeye çalışmamalıdır?
Köpek balığı hikayesi ile ilişkilerdeki sıcaklık derecesinin ne olması gerektiğini öğrenmek ister misiniz?
Bir ülkede balıkçılar orada yaşayan halka satmak için denizden balık getirmeyi düşünmüşler. Gemiyle denize açılıp yakaladıkları balıkları ülkeye getirmişler. Halk balıkları görmüş ve demişler ki ; "Biz balıkları istemeyiz, çünkü bunlar ölmüş ve kokuyor". Peki demiş balıkçılar. Bir sonraki çıktıkları balık avında balıkları yakalandıktan sonra dondurup getirmişler. Halk yine balıkları almak istememiş. "Dondurulmuş bu balıklar, gözlerinde fer yok" demişler. Balıkçılar sabırla bir ava daha çıkmışlar. Bu kez balıkları bir akvaryumun içinde getirmişler. Balıklara denizde yaşarken yem, sıcaklık derecesi gibi ihtiyaç duyabileceği herşeyi sunmuşlar. Evet, halk yine balıkları beğenmemiş. "Bu balıkların yaşamak için hiç bir gayesi olmamış. Herşeye hazır kavuşmuş. Boş bir şişkinlikleri var" demişler. Balıkçılar sabırlarının sonuna gelmişken içlerinden biri benim bir fikrim var demiş gözleri parlayarak. Yeniden çıktıkları balık avında; yakaladıkları balıkları yine akvaryuma koymuşlar. Yeterinden az miktarda yem vermişler ve akvaryumun içine küçük bir köpek balığı atmışlar. Halk balıkları görüp "evet, biz bu balıkları istiyoruz. Çok canlılar. Tazeler" demiş. Neden mi? Akvaryumun içindeki yavru köpek balığı diğer balıklar için ölüm tehditi oluşturdu. Balıklar kendilerini korumak için sürekli tetikteydi. Gözleri açık olmak zorundaydı. Beslenmeleri için gereken yem hepsine yetecek kadar değildi. Karınlarını doyurmak için rakiplerini sollamak ve yem almaları gerekiyordu. Hayatta kaldılar, canlı kaldılar, taze kaldılar...
Bir kez daha okuyun bu hikayeyi. Duygularınızı öldürdünüz değil mi? Acıtmasından korktuğunuz için duygularınızı dondurdunuz değil mi? Sahip olduklarınızı kaybetmemek için gereğinden fazlasını yaptınız değil mi? Peki küçük bir köpek balığıyla aklınızda kaybetme korkusunu tutmayı denediniz mi? Köpek balığı beni yutabilir, yaşamaya devam etmeyelim, yaşamak için çaba harcamalıyım, ben dünya için bir şansım, ben bir taneyim dediniz mi? Eğer cevabınız "evet benim köpek balığım var" ise ne mutlu size. Eğer hayır ise hemen beyninize yavru bir köpek balığı atın. Başlangıçta zor olabilir ama deneyin! Sabredin!
Zaten sizin istediğiniz her zaman heyecanlı ve taze bir ilişki değil mi? Sevgilinizin sizi haketmediğini düşünüyorsunuz değil mi? Onun için herşeyi yaptığınız değil mi? Şimdi de canınız mı acıyor? Artık geçmişte kalan ve değiştirmeyeceğiniz olaylar için büyük bir acı yaşamak yerine ilişkinin içindeyken kaybetme ve kaybedilme korkusunu yaşayın.
Sizin de yavru köpek balığınız var mı? Artık olacak mı? Olsun! Kendiniz için yapın bunu!
