karmakarışık bir ruh halindeyim eşimle yine annesi yüzünden çok kötü kavga ettik ben galiba hiç bir kadının yapamayacağı bir mücadele içne girdim ama artık pes ediyorum çünkü eşim annemi yaşlılığında yanlız bırakamam diyor annesi yüzünden ettiğimiz kavgaların hesabı yok sonunda mağlup olan yine benim bu arada olan bizim ilişkimize oluyor sanki bir ilişki var gibi yıprandık ama annemle yaşıcaz artık başka çare yok diyor ve beni ona iyi davranmassam dövmekle hayatı bana dar etmekle tehdit ediyor kafayı yemek üzereyim 2 ya hatta bütün akrabalara tarşı tekim beni anlayan bir ablam ve kızım bu kadar haksızlığı bana karşı yapılanı unutup her şeye hiç bir şey olmamış gibi rol yapmalıyım bugün diyete başladım işte bu yüzden kendimi bitkin hissediyorum başıma ağrılar girdi bu dert yüzünden yaşam bana dar geliyor hayattan hiç zevk alamıyorum şuanda neyi farkettim biliyormusunuz kadare karşı geldiğimi benim kaderim ama olmaz diyorum annesi ölene kadar benim kaderim o öldükten sonrada belki başka imtihan var bana artık pes yoksa olan bana olacak kendimi mahvettim harab ettim eşim beni anlamıyor dinlemiyor anneme diyor bakıcam diyor yeter bu kadar mücadele yeter kime neyi isbat edicem ki o annesi ben el kızı değilmi dilerim bu yaşadıklarım hiç bir gelinin başına gelmesin her şeyden nefret ediyorum işte ruh halim berbat kendimi yapayanlız hissediyorum
Çok üzgünüm ve çok mutsuzum.
biraz ondan biraz bundan...karmaşık yani.....
Benzer Diğer Konularımız !
