Tutukla Bizi Zaman Terk Etmeyen Bir Tek Sensin
Tutukla Bizi Zaman Terk Etmeyen Bir Tek Sensin
Dışarıda kar yağıyor. Penceremin camlarına vuruyor taneler, sen dudaklarını kanatıyorsun kendinle. Ben pencereyi açıyorum, taneler düşüyor sen niyetine yüzüm sevişiyor. Derin sessizlikte elbet kollarım uzanır tutku burcundan varsın zaman dursun el sıkışıp oynayalım. Göz kayıp örtü sevinsin, böylece yanıp dinlensin kalp uyusun.
Bir suskunluk sonrası sema ya uzanan hoş sada tutkunun ilk görsel yansıması ve sonrası bitiş zili karanlık gök kubbede uçmaya hazır serçeler, kıldan ince hem çok yakın hem uzak. Pişti yandı yok oldu bir soyut resim gibi tüm renk sıfatlarının tanımladığı bir yalnızlık tanelerin ortasına düşen sessizlik. Dansın valsıydı parantezleri açan. Senin kokun geldi, senin ellerine dokunduğum an. Ah utangaç aşk kaçmak ne ki işte insan gizi döktü, döküldü damla okyanusa dudakları kımıldatan kösnül hasret yaprağından kırağı düşürdü toprağına delişmen çocuk.
Biz hüznü de biliriz elbet havayı solurken tanelerin önünde hep bahar değil ya yaşadığımız. Bir güz çiğdemine merhabayı da saklarız. Saydık ki yokmuşuz yürek kıyısından dökülen közdü. Yağan karda üşümenin tadını da alırız.
Bir gece daha devrildi takvimden farkında mısın?
Ey yüzüm günün gittiğini gecede ağlayan aydan anla, tipi fırtına deniz gibi isyanlarımı dilimden anla, güneşten gizlediğim yüzümü yazılarımdan anla kıvılcımları harladığım taneleri tutkudan anla. Su ver bir avuç tenime hep aralandığında dudaklarım. Anlat bana hazan neden oyun bozar olur, neden batar kaktüsün dikeni, acıyı ezber yapan göğsüm minyatür kuşlarım gibi acıtıyor geceyi.
Çelik kanatlı rüzgâra ver kendini esintisi yar kokan canım çekti.
Kar yağıyor penceremin camlarına, dudağındaki şekere uzanıyorum. O umursamaz yalnızlık yalnız benim değildi. Göçelim buralardan kırmızı bakır rengi topraklara, taneler yağsın arkamızdan biz bakalım. Yağmurla bulut biz gibi ekin tarlalarının üzerine yağalım .
Ya.
Senin pencerene kar yağar mı, kuşlarınız geçer mi, güneşin nerde doğar nerde batar bilirim geçer içinden yorgan yalaz alev tayların yelelerinde. Tutukla bizi zaman terk etmeyen bir sensin, aşk dediğin acı kendi cehenneminde.
Kanım çekiliyor hangisi benim .
En çok gözlerindeki uçurumu seviyorum
Harelerine sarılan bu kadın, kalbi ağzına yakın
Öpüş vakti .
Bir suskunluk sonrası sema ya uzanan hoş sada tutkunun ilk görsel yansıması ve sonrası bitiş zili karanlık gök kubbede uçmaya hazır serçeler, kıldan ince hem çok yakın hem uzak. Pişti yandı yok oldu bir soyut resim gibi tüm renk sıfatlarının tanımladığı bir yalnızlık tanelerin ortasına düşen sessizlik. Dansın valsıydı parantezleri açan. Senin kokun geldi, senin ellerine dokunduğum an. Ah utangaç aşk kaçmak ne ki işte insan gizi döktü, döküldü damla okyanusa dudakları kımıldatan kösnül hasret yaprağından kırağı düşürdü toprağına delişmen çocuk.
Biz hüznü de biliriz elbet havayı solurken tanelerin önünde hep bahar değil ya yaşadığımız. Bir güz çiğdemine merhabayı da saklarız. Saydık ki yokmuşuz yürek kıyısından dökülen közdü. Yağan karda üşümenin tadını da alırız.
Bir gece daha devrildi takvimden farkında mısın?
Ey yüzüm günün gittiğini gecede ağlayan aydan anla, tipi fırtına deniz gibi isyanlarımı dilimden anla, güneşten gizlediğim yüzümü yazılarımdan anla kıvılcımları harladığım taneleri tutkudan anla. Su ver bir avuç tenime hep aralandığında dudaklarım. Anlat bana hazan neden oyun bozar olur, neden batar kaktüsün dikeni, acıyı ezber yapan göğsüm minyatür kuşlarım gibi acıtıyor geceyi.
Çelik kanatlı rüzgâra ver kendini esintisi yar kokan canım çekti.
Kar yağıyor penceremin camlarına, dudağındaki şekere uzanıyorum. O umursamaz yalnızlık yalnız benim değildi. Göçelim buralardan kırmızı bakır rengi topraklara, taneler yağsın arkamızdan biz bakalım. Yağmurla bulut biz gibi ekin tarlalarının üzerine yağalım .
Ya.
Senin pencerene kar yağar mı, kuşlarınız geçer mi, güneşin nerde doğar nerde batar bilirim geçer içinden yorgan yalaz alev tayların yelelerinde. Tutukla bizi zaman terk etmeyen bir sensin, aşk dediğin acı kendi cehenneminde.
Kanım çekiliyor hangisi benim .
En çok gözlerindeki uçurumu seviyorum
Harelerine sarılan bu kadın, kalbi ağzına yakın
Öpüş vakti .
(aLinti)
