Yangınların Ortasında Akrep Onuruyla Savaşmak
Yangınların Ortasında Akrep Onuruyla Savaşmak
Kaç puslu gündür kaç soluksuz gecedir bir yandan çılgın yağmurların kıyısındayım, bir yandan körüklerin önünde korlanıp sıçrayan ateşler içinde.. Söylesene daha kaç şafak gecelerim böyle yanıp tutuşacak...
Ne çok düşledim oysa; sinenin sıcağına sarınıp tatlı bir yorgunlukla beklemeyi şafağın sökmesini.. Karanlığı tualinde eriten Masalgözlerinin senfoni renklerini; can'sız resimlerinde değil can'ımda görebilmeyi...
Ne çok düşledim oysa bahar muştusu kokunla yanyana; yorgun mavilerin kızıllarda silinişini, bu kentin yangınlara vurmuş yansımasını sen'de seyredebilmeyi.. Ne çok düşledim bi bilsen!...
Oysa şimdi uçurumun kenarından bakıyorum sevdiğim bu kente.. Kalbim köklerini sana salan arsız bir sarmaşık olmasaydı; savuracaktı beni bu geceler yok'luğunun uçsuz bucaksız derinliğine...
Oysa şimdi ağlıyorum sessizce yanardağları gözlerimden süzerek.. Ne çok düşledim oysa yankısız iç çekişlerimi bu kente anlatabilmeyi; yüreğimin nasıl böyle korunaksız savunmasız kalışını...
Oysa bilirim ne çok sıcaklık dokunaksız kalmıştır, ne çok çığlık yankısız; eriyip binlerce sese bölünen.. Oysa bilirim bir ben değilim; bu hüzün çıkmazlarında dağlanan yağmalanan...
Bu yetim aşkı; ağıtlar gibi bağrıma basmak?? Hükmü sabaha varmıyor içimden geçenlerin; incenip kırılıyorum en dokunaklı yerimden, yoruluyor yaşlı kalbim sana her atışta...
Bunlar mı düşyangınım bunlar mı geceyanığım bunlar mı mühürdudaklım, fırtınalarda yırtılanları kadife ellerinde birleştirip; beni her seferinde taptaze sana dirilten??...
Bilsen sana nasıl dokunmak istiyorum ama her seferinde; sessiz bir ah'la sıçrıyor içimdeki ateş, yanıyor ellerim.. Ellerim yaralı bir bilinç ellerim korkak ellerim sensiz'liklerde; dokunamıyorum...
İnceden kan gibi sızar damarlarımdan; hasret sızın sus'kuda yakan sesin.. Ahh beni böyle bulsalar diyorum son uykusuz sabahımda; gecenin küllerinde, sen'li düşlerimde soğumuş olsa bedenim...
BİR AKREP ATEŞLERİN ORTASINDAYKEN NİYE ZEHİRLER KENDİNİ; ÇOK MU ONURLUDUR ÇOK MU KORKAK?!...
Zaten ölmek değil midir?; sahipsiz bir çığlığa tutunmak...
Kaç puslu gündür kaç soluksuz gecedir bir yandan çılgın yağmurların kıyısındayım, bir yandan körüklerin önünde korlanıp sıçrayan ateşler içinde.. Söylesene daha kaç şafak gecelerim böyle yanıp tutuşacak...
Ne çok düşledim oysa; sinenin sıcağına sarınıp tatlı bir yorgunlukla beklemeyi şafağın sökmesini.. Karanlığı tualinde eriten Masalgözlerinin senfoni renklerini; can'sız resimlerinde değil can'ımda görebilmeyi...
Ne çok düşledim oysa bahar muştusu kokunla yanyana; yorgun mavilerin kızıllarda silinişini, bu kentin yangınlara vurmuş yansımasını sen'de seyredebilmeyi.. Ne çok düşledim bi bilsen!...
Oysa şimdi uçurumun kenarından bakıyorum sevdiğim bu kente.. Kalbim köklerini sana salan arsız bir sarmaşık olmasaydı; savuracaktı beni bu geceler yok'luğunun uçsuz bucaksız derinliğine...
Oysa şimdi ağlıyorum sessizce yanardağları gözlerimden süzerek.. Ne çok düşledim oysa yankısız iç çekişlerimi bu kente anlatabilmeyi; yüreğimin nasıl böyle korunaksız savunmasız kalışını...
Oysa bilirim ne çok sıcaklık dokunaksız kalmıştır, ne çok çığlık yankısız; eriyip binlerce sese bölünen.. Oysa bilirim bir ben değilim; bu hüzün çıkmazlarında dağlanan yağmalanan...
Bu yetim aşkı; ağıtlar gibi bağrıma basmak?? Hükmü sabaha varmıyor içimden geçenlerin; incenip kırılıyorum en dokunaklı yerimden, yoruluyor yaşlı kalbim sana her atışta...
Bunlar mı düşyangınım bunlar mı geceyanığım bunlar mı mühürdudaklım, fırtınalarda yırtılanları kadife ellerinde birleştirip; beni her seferinde taptaze sana dirilten??...
Bilsen sana nasıl dokunmak istiyorum ama her seferinde; sessiz bir ah'la sıçrıyor içimdeki ateş, yanıyor ellerim.. Ellerim yaralı bir bilinç ellerim korkak ellerim sensiz'liklerde; dokunamıyorum...
İnceden kan gibi sızar damarlarımdan; hasret sızın sus'kuda yakan sesin.. Ahh beni böyle bulsalar diyorum son uykusuz sabahımda; gecenin küllerinde, sen'li düşlerimde soğumuş olsa bedenim...
BİR AKREP ATEŞLERİN ORTASINDAYKEN NİYE ZEHİRLER KENDİNİ; ÇOK MU ONURLUDUR ÇOK MU KORKAK?!...
Zaten ölmek değil midir?; sahipsiz bir çığlığa tutunmak...
(alinti)
Son düzenleme:
