Yaşım ilerledikçe hep birşeyler kaybediyorum.
Kaybedilenin farkında olmak, bir kayıp değildir bana göre..Kazandığının farkında olamamak bir kayıptır..
Yaşım ilerledikçe hep birşeyler kaybediyorum.
Kaybediyorum... Kaybediyorum....
Çocuktum oyuncaklarımı kaybederdim.
Okula başladım suluğumu, kalemimi, defterimi kaybettim.
Kazanamadığım sınavlarıma üzülür ağlardım.
Büyüdükçe kaybettiklerimin yerini hiç dolduramaz oldum.
Kayıplarımda büyük oldu.
Bunlar artık maddi değil manevi kayıplardı.
Onu bekledim, bunu bekledim ...
Sevdiğim elimden tutar diye bekledim....
Beklerken beklerken,
yaşamadan geçirdiğim günlerimi farkettim.
Ben büyüdükce sevdiklerim de büyüdü,
yaşlandı onları da
kaybettim.
Çalışıp çabalayıp güzel günleri hayal ederken
sağlığımı kaybettim.
Onurlu, gururlu, ilkeli olacağım derken,
etrafımda ki insanları
kaybettim.
Yalnız kaldım.
Ülkem için, insanlık için güzel şeyler diler,
küçüklüğüme bakmaz, büyük hayaller kurarım.
Doğru bildiklerimin peşinde giderken,
kendimi kaybettim.
Ben artık inaçlarımı da kaybettim.
Tüm bunları düşündükçe ;
İçimdeki çocuğu da kaybediyorum.
Her zaman kendime, karşımdakine moral verip,
güzel sözlerde teselli arar,
mutlu olurum.
Ne zaman yalnız, doğru bir insan görsem,
Derdim ki üzülme ;
"Karanlıklar aydınlıktan,
[FONT=comic sans ms,sans-serif]yalan doğrudan kaçar, [/FONT][FONT=comic sans ms,sans-serif]
Kaybedilenin farkında olmak, bir kayıp değildir bana göre..Kazandığının farkında olamamak bir kayıptır..
Yaşım ilerledikçe hep birşeyler kaybediyorum.
Kaybediyorum... Kaybediyorum....
Çocuktum oyuncaklarımı kaybederdim.
Okula başladım suluğumu, kalemimi, defterimi kaybettim.
Kazanamadığım sınavlarıma üzülür ağlardım.
Büyüdükçe kaybettiklerimin yerini hiç dolduramaz oldum.
Kayıplarımda büyük oldu.
Bunlar artık maddi değil manevi kayıplardı.
Onu bekledim, bunu bekledim ...
Sevdiğim elimden tutar diye bekledim....
Beklerken beklerken,
yaşamadan geçirdiğim günlerimi farkettim.
Ben büyüdükce sevdiklerim de büyüdü,
yaşlandı onları da
kaybettim.
Çalışıp çabalayıp güzel günleri hayal ederken
sağlığımı kaybettim.
Onurlu, gururlu, ilkeli olacağım derken,
etrafımda ki insanları
kaybettim.
Yalnız kaldım.
Ülkem için, insanlık için güzel şeyler diler,
küçüklüğüme bakmaz, büyük hayaller kurarım.
Doğru bildiklerimin peşinde giderken,
kendimi kaybettim.
Ben artık inaçlarımı da kaybettim.
Tüm bunları düşündükçe ;
İçimdeki çocuğu da kaybediyorum.
Her zaman kendime, karşımdakine moral verip,
güzel sözlerde teselli arar,
mutlu olurum.
Ne zaman yalnız, doğru bir insan görsem,
Derdim ki üzülme ;
"Karanlıklar aydınlıktan,
[FONT=comic sans ms,sans-serif]yalan doğrudan kaçar, [/FONT]
Güneş yalnız da olsa etrafına ışık saçar,
kargalar sürü ile kartallar yalnız uçar "
Ben artık bu sözün anlamını da kaybettim.
alıntı
[/FONT]kargalar sürü ile kartallar yalnız uçar "
Ben artık bu sözün anlamını da kaybettim.
alıntı