Yaşım ilerledikçe hep birşeyler kaybediyorum.

PeLiNiM

Yeni Üye
Üye
Yaşım ilerledikçe hep birşeyler kaybediyorum.

Kaybedilenin farkında olmak, bir kayıp değildir bana göre..Kazandığının farkında olamamak bir kayıptır..









Yaşım ilerledikçe hep birşeyler kaybediyorum.


Kaybediyorum... Kaybediyorum....


Çocuktum oyuncaklarımı kaybederdim.
Okula başladım suluğumu, kalemimi, defterimi kaybettim.
Kazanamadığım sınavlarıma üzülür ağlardım.


Büyüdükçe kaybettiklerimin yerini hiç dolduramaz oldum.
Kayıplarımda büyük oldu.
Bunlar artık maddi değil manevi kayıplardı.


Onu bekledim, bunu bekledim ...
Sevdiğim elimden tutar diye bekledim....


Beklerken beklerken,
yaşamadan geçirdiğim günlerimi farkettim.
Ben büyüdükce sevdiklerim de büyüdü,
yaşlandı onları da
kaybettim.


Çalışıp çabalayıp güzel günleri hayal ederken
sağlığımı kaybettim.
Onurlu, gururlu, ilkeli olacağım derken,
etrafımda ki insanları
kaybettim.


Yalnız kaldım.


Ülkem için, insanlık için güzel şeyler diler,
küçüklüğüme bakmaz, büyük hayaller kurarım.
Doğru bildiklerimin peşinde giderken,
kendimi kaybettim.
Ben artık inaçlarımı da kaybettim.


Tüm bunları düşündükçe ;
İçimdeki çocuğu da kaybediyorum.


Her zaman kendime, karşımdakine moral verip,
güzel sözlerde teselli arar,
mutlu olurum.
Ne zaman yalnız, doğru bir insan görsem,


Derdim ki üzülme ;


"Karanlıklar aydınlıktan,


[FONT=comic sans ms,sans-serif]yalan doğrudan kaçar, [/FONT]​
[FONT=comic sans ms,sans-serif]


Güneş yalnız da olsa etrafına ışık saçar,


kargalar sürü ile kartallar yalnız uçar "



Ben artık bu sözün anlamını da kaybettim.


alıntı
[/FONT]
 
küçükken kaybedilenler neyse de gençken insan yaşamak istiyor ama hayatın tadını çıkarmk da mümkün olmuyor manevi kayıplar oldukça,bide her yaşın kendince bi çabası olunca,malum gençsin çalışmak okumak şart...insan tam huzura erdim,emekli oldum evde rahat edicem gezicem tozucam diye düşünürken de başlıyor rahatsızlıklar,hastalıklar.hayat kötü fazlasıyla.....

(hayat kısa tadını çıkarmak lazım lafı da hiçbir zaman hiç bir kişi hiç bir yaş için gerçek olmuyor malesef)
 
küçükken kaybedilenler neyse de gençken insan yaşamak istiyor ama hayatın tadını çıkarmk da mümkün olmuyor manevi kayıplar oldukça,bide her yaşın kendince bi çabası olunca,malum gençsin çalışmak okumak şart...insan tam huzura erdim,emekli oldum evde rahat edicem gezicem tozucam diye düşünürken de başlıyor rahatsızlıklar,hastalıklar.hayat kötü fazlasıyla.....

(hayat kısa tadını çıkarmak lazım lafı da hiçbir zaman hiç bir kişi hiç bir yaş için gerçek olmuyor malesef)
yine o kadar güzel yorumlamışsın kii
yaşına göre çok olgunsun...
umarım hayatta kazananlardan olursun...En azından aza kaybedenlerden olursun:)
+ REP
 
Geri
Üst