Yoklugunda varlığın gibi sevgili...

Dantelli_Peri

Yeni Üye
Üye
Yoklugunda varlığın gibi sevgili...
Eloglu sevdalardan dem tutar,
ask büyütür yildizlardan;
senin ise düslerin yasak,
dokunamazsin...

Birini sevmissindir geçen yillarda.
Açik bir yara gibidir hâlâ.
Hâlâ ne çok özlersin onu,
aglayamazsin…


Sonra vakt erisir, toprak gülümser sana;
upuzun bir ömrün ortasinda
ne hayata ne ölüme
yakisamazsin…


Ben senin, sana kalan satırlarından geldim sevgili... Sadece sana ait olan satırlarından...Yine de, çok uzakta olsan da, hala yaşadiğını ve uzaklarda da olsa, bir yerlerde nefes aldigını bilmek; küçük seylerden mutlu olan Polyanna misali ısıtıyor içimi...

Yoklugunda varlığın gibi sevgili...
Hiç fark yok... Ve ben yoklugunu da varlığını sevdiğim gibi seviyorum...

Ama sen ne olur, ne olur gülüşlerinle alkişla beni...

Çünkü seni sevdiğimi bilen ve bilecek olan satırlarından geldim...

Ben seni yürekten sevmiş olduğumu bilen satırlarından geldim...!

alıntı


 
Geri
Üst