Bu Bölgede RaMa nın...

RaMaLi

Yeni Üye
Üye
Bu Bölgede RaMa nın...
Yepyeni bir üyeyim köşem ne kadar ziyaret edilir, ne kadar talep görür bilmiyorum... 3 yıldır falan bir blog tutuyorum, geçenlerde deli tarafıma geldi yazmayı bıraktım, nedenini hala bilmiyorum ama sanırım kötü bir dönemden geçiyorum. O yüzden farklı bir değişiklik istiyorum belkide.
Bazen içimdeki bir his lanet olsun bırak yazma diyor, bazense hiç durmadan yazmak istiyorum.
Genelde burada kendi yazdıklarımı paylaşmak istiyorum ve belkide beğendiğim alıntılar...
Sadece yazmalıyım bunu biliyorum. Ancak bunu beni tanıyan insanların önünde yapamam biliyorum...
Belkide o bloguda o yüzden bıraktım bilmiyorum...
Aslında köşemin adını FaLLeN_aNGeL koymayı çok istiyordum, yıllardır blogumda bu isme alışkındım ama o benden önce kullanılmıştı...
İşte öyle ne yaparım ne yazarım bilmiyorum ama birileri okusun istiyorum, umarım beni yalnız bırakmazsınız...
 
Havva’ya kanıp yasak elmayı dişleyen Adem ona olan
hasımlığını oğullarını aktardı… Ne var ki Ademoğullarının durumu daha zordu,
Havva’nın kızlarına karşı koymak hasımlık gütmekten daha zordu…
 
köşen hayırlı olsun canım...
ilk misafirin ben oldum..
iyi paylaşımlar canımm:)
 
3295865644_2d5c22c164.jpg


bu da pastam..afiyet olsun:)
 
izmircicek2798.jpg

köşen hayırlı olsun cnm bende bir sepet çiçekle geldim.Yazılarını büyük zevkle okuyacağıma emin olabilirsin..:d040:
 


]
En çokta kendi sesime yabancılaştım son günlerde.... Söylediklerim ve sesim bana o kadar yabancı ki...
Neden en çok kendimden nefret eder oldum ki birden... Aynaya bakamıyorum artık kendime olan öfkemle rastlaşmamak için...
İnsan kendisinide terkedip gidemiyor ki...
İnsanın kendisine küsmesi en fenasıymış zaten yeni yeni öğreniyorum bunu... Hep kendimle kavgalıydım oysa alışkın olmam lazım bu küslüğe ama bu kadar şiddetlisiyle yeni karşılaşıyorum bu bünyede... İnsanlara kırıldıkça, onların bir bedende birkaç kişiliği taşıdıklarını gördükten sonra kimseden değil kendimden nefret eder oldum... İnsan olduğum içindi bu isyan, diğerleri gibi aşınmış bir kişilik değildim ben... Olmayan ender insan vardı biliyorum ama olanlar o kadar çoktu ki... Yeni yeni öğrendim ben tüm bunları... Eğer ki kalbim tek başına olsaydı ve üzerimde başka bir hayatın sorumluluğunu taşımıyor olsaydım çekip giderdim bu hayatta... Şimdi ayağında aşkın kelepçesi olan dünya mahkumuyum....
 
Eğer ki kalbim tek başına olsaydı ve üzerimde başka bir hayatın sorumluluğunu taşımıyor olsaydım çekip giderdim bu hayatta... Şimdi ayağında aşkın kelepçesi olan dünya mahkumuyum....

ne kadar güzel yazının bu kısmı..nasıl da iyi anlatiyor hayatı beni ve duygularımı...teşekkürler canım.emeğine sağlıkk
 
Geri
Üst