Azrâil'den Kaçan Adam (mesnevi)

[PeLiNiM]

azrail hindistan azrailden kaçan adam azrail ile ilgili hikayeler özden kaçan
ne yaparsak yapalım vade gelince ömür biter nereye istersen kaç
çok güzel bir hikayedir


Hz. Süleyman'ın hüküm sürdüğü devirlerde, bir adam koşa koşa
saraya gelerek, Hz. Süleyman'ın huzuruna çıkar. Benzi sapsarı,
korkudan tir tir titrer bir halde, Süleyman aleyhisselâmdan
kendisine yardım etmesini ister. Hz. Süleyman bu adama sorar:
''Ne oldu sana böyle? Seni bu kadar korkutan şey nedir?''
Adamcağız nefes nefese: ''Azrâil bana öyle öfkeli baktı ki,
canımı alacağından korktum. Koşup sana geldim.'' Hz. Süleyman,
''Peki, benden isteğin nedir?'' der. Adamcağız, ''Ey canları
koruyan adaletli padişah! Senin hükmün rüzgâra geçer, emret de
beni Hindistan'a götürsün. Bel ki o zaman canımı kurtarırım''
der.
Süyelman aleyhisselâm rüzgâra, adamı istediği yere bırakmasını
emreder. Rüzgâr adamı Hindistan'ın iç taraflarında bir yere
uçurarak bırakır.
Ertesi gün divan kurulur ve herkes Hz. Süleyman aleyhisselâmın
huzurunda toplanır. Hz. Süleyman Azrâil'e, ''Dün bana bir adam
geldi. Kendisine öfkeyle baktığını söyledi. O müslümanı
evinden barkından, çoluğundan çocuğundan uzaklaştırmak için mi
öyle baktın? Sebebi nedir?'' der. Azrâil, ''Ey Süleyman! Ben
ona öfkeyle değil, şaşkınlıkla baktım. Çünkü Cenâb-ı Hak bana,
.O kulumun canını bugün Hindistan'da al' diye emir buyurmuştu.
Ben de o adamı burada görünce şaşırarak kendi kendime, .Bu
adamın burada ne işi var? Yüzlerce kanadı olsa Hindistan'a
varması çok zor' dedim. Onun için adama tuhaf ve şaşkınlıkla
baktım.
Fakat Hindistan'a gittiğim zaman adamı orada buldum, ve
vazifemi yerine getirdim'' diyerek Hz. Süleyman'ın sorusunu
cevaplar.