Hayatı yaşayarak Seviyorum arkadaşlar
.
Hayat her yönü ile güzeldir.Tek zahıf; bir şeylerin farkına varıp kötü şeyleri düşünmemek'tir.''İyilik edersen iyilik bulursun'' derler.Bence çok güzel bir söz ve doğruda.İnsanlar neden yaşar ?? İnsanlar neden birbirlerini sever ?? İnsanlar neden İbadet eder ?? Hepsinin bir nedeni vardır değil mi, evet vardır...
Çocukluk yıllarım geliyor aklıma...Hiç büyümek istemedim.Çocuk olmak istedim.Herşeye NEŞE ile bakmak insana bambaşka DUYGULAR kazandırıyor.Tertemiz bir bakış vardı,kötü nüyet yoktu,Güzel kıskançlık vardı,Güzel KAVGA'lar vardı.Her yönü ile beni KARAMSAR'laştırıyor Çocukluk yönüm...Hiç büyümek istemedim ne varki Buna engel olamadım
Kimi zaman düşündükce gözlerim yaşarır.Çocuk'luk Aşk'larım gelir aklıma ve takılır.Utangaçlık hissi bende o zaman başladı.Bir garip olduğumu hatırlıyorum,kıyafetsiz bir Sessizlikte...Ona çiçekler verirdim bulduğum bahçelerden,o da bana bulur getirirdi en güzellerinden.Ama gül yoktu o zamanlar...Bilmiyorduk çünkü aşkın anlamını ki ''kırmızı Gül'' ile birşey anlatmaya calışayım ve ona vereyim,taktim edeyim...Elinden tutar gözlerine bakar konuşmazdım.Ne kadar sade bir sevecenlikte...Şimdi ise.....Kimi zaman okul dan çıktıntan sonra elinden tutar gezmeye giderdim çayıra.Kır'a vs...Ben onu hep kovalardım ama yakalamak istemezdim.Bir ağaç gölgesi altına uzandık bana bir bulut gösterdi:Bak dedi bir Melek! evet gerçekten bir MELEK gibi idi ve benziyordu.Kanatları ve gövdesi vardı...Kimi zaman göz yaşlarımı hissediyorum farkına varmadan.Gerçi ağlamakta boş geri getirmiyor işte...
Bir zaman geçti büyüdük,genç olduk.Artık yavaş yavaş,neyin ney olduğunun farkına varır gibiy'dik.Ama mani olamıyordu Gençliğimiz bazı gerekli şeyleri düşünmemizde.Şimdi ise çok düşünüyorum keşke diyorum,şunu şöyle yapsam daha iyi olurdu diye kendimi Hayıflıyorum.Ama ne çare ''Geriye Dönüş Yok''...
Ama hiç pişman olmadım yaşadıklarımdan.Hala da kendimden gurur duyuyorum BAZI SONUÇ'lar hariç...Hayat yine devam ediyor güzellikler içinde.Nedense bazı insanlar mutlu olamıyor yada mutlu olmasını bilemiyorlar.Bende bir çok defa MUTSUZ oldum.Ama nereye kadar ??? Ben Dünya'ya yaşamaya geldim üzülmeye değil.Oyle insanlar varki DURUMLARI kötü olduğu halde ''KÜÇÜK ŞEYLERLE'' Mutlu olabiliyorlar.Valalhi ben bu insanlardan öğrendim MUTLU olmayı.Kendi SEVİYİM ALTINDA Kİ İNSAN'lardan...Kötü'nün kötüsü var derler ya,haklılar...
Bazı insanlar AŞK için kendini mahvederler,Bazıları MADDİ sorun için vs...Bence hepsi boş,ben yaşıyorum yine dünya da demeli.O zorluğu çekiyorsan MUTSUZ olmanın sana ne faydası vardi ki...Bilakis ZARARI vardır.Nedense insanlar ZAMAN'la anlıyor zaten.Ama GEÇ oluyor.
Hayatı yaşayarak Seviyorum arkadaşlar.Kendim den alt seviyedeki insanları düşünerek,anlayarak yaşamasını seviyorum.Her Gece'nin bir AYDIN'lığı vardır.Bunu fark etmek zamana bağlı ama bir şeyi önceden kestirebilmekte bize kalmış birşey...
Hayat gerçekten güzel...İnsanlarla,doğayla vs...Sevmek suç değildir,Kendini sevdirmemek Suç'tur...
.
Hayat her yönü ile güzeldir.Tek zahıf; bir şeylerin farkına varıp kötü şeyleri düşünmemek'tir.''İyilik edersen iyilik bulursun'' derler.Bence çok güzel bir söz ve doğruda.İnsanlar neden yaşar ?? İnsanlar neden birbirlerini sever ?? İnsanlar neden İbadet eder ?? Hepsinin bir nedeni vardır değil mi, evet vardır...
Çocukluk yıllarım geliyor aklıma...Hiç büyümek istemedim.Çocuk olmak istedim.Herşeye NEŞE ile bakmak insana bambaşka DUYGULAR kazandırıyor.Tertemiz bir bakış vardı,kötü nüyet yoktu,Güzel kıskançlık vardı,Güzel KAVGA'lar vardı.Her yönü ile beni KARAMSAR'laştırıyor Çocukluk yönüm...Hiç büyümek istemedim ne varki Buna engel olamadım
Kimi zaman düşündükce gözlerim yaşarır.Çocuk'luk Aşk'larım gelir aklıma ve takılır.Utangaçlık hissi bende o zaman başladı.Bir garip olduğumu hatırlıyorum,kıyafetsiz bir Sessizlikte...Ona çiçekler verirdim bulduğum bahçelerden,o da bana bulur getirirdi en güzellerinden.Ama gül yoktu o zamanlar...Bilmiyorduk çünkü aşkın anlamını ki ''kırmızı Gül'' ile birşey anlatmaya calışayım ve ona vereyim,taktim edeyim...Elinden tutar gözlerine bakar konuşmazdım.Ne kadar sade bir sevecenlikte...Şimdi ise.....Kimi zaman okul dan çıktıntan sonra elinden tutar gezmeye giderdim çayıra.Kır'a vs...Ben onu hep kovalardım ama yakalamak istemezdim.Bir ağaç gölgesi altına uzandık bana bir bulut gösterdi:Bak dedi bir Melek! evet gerçekten bir MELEK gibi idi ve benziyordu.Kanatları ve gövdesi vardı...Kimi zaman göz yaşlarımı hissediyorum farkına varmadan.Gerçi ağlamakta boş geri getirmiyor işte...
Bir zaman geçti büyüdük,genç olduk.Artık yavaş yavaş,neyin ney olduğunun farkına varır gibiy'dik.Ama mani olamıyordu Gençliğimiz bazı gerekli şeyleri düşünmemizde.Şimdi ise çok düşünüyorum keşke diyorum,şunu şöyle yapsam daha iyi olurdu diye kendimi Hayıflıyorum.Ama ne çare ''Geriye Dönüş Yok''...
Ama hiç pişman olmadım yaşadıklarımdan.Hala da kendimden gurur duyuyorum BAZI SONUÇ'lar hariç...Hayat yine devam ediyor güzellikler içinde.Nedense bazı insanlar mutlu olamıyor yada mutlu olmasını bilemiyorlar.Bende bir çok defa MUTSUZ oldum.Ama nereye kadar ??? Ben Dünya'ya yaşamaya geldim üzülmeye değil.Oyle insanlar varki DURUMLARI kötü olduğu halde ''KÜÇÜK ŞEYLERLE'' Mutlu olabiliyorlar.Valalhi ben bu insanlardan öğrendim MUTLU olmayı.Kendi SEVİYİM ALTINDA Kİ İNSAN'lardan...Kötü'nün kötüsü var derler ya,haklılar...
Bazı insanlar AŞK için kendini mahvederler,Bazıları MADDİ sorun için vs...Bence hepsi boş,ben yaşıyorum yine dünya da demeli.O zorluğu çekiyorsan MUTSUZ olmanın sana ne faydası vardi ki...Bilakis ZARARI vardır.Nedense insanlar ZAMAN'la anlıyor zaten.Ama GEÇ oluyor.
Hayatı yaşayarak Seviyorum arkadaşlar.Kendim den alt seviyedeki insanları düşünerek,anlayarak yaşamasını seviyorum.Her Gece'nin bir AYDIN'lığı vardır.Bunu fark etmek zamana bağlı ama bir şeyi önceden kestirebilmekte bize kalmış birşey...
Hayat gerçekten güzel...İnsanlarla,doğayla vs...Sevmek suç değildir,Kendini sevdirmemek Suç'tur...
.
