İsyanlı Sükuttan:Sessiz İsyanlarımın Yankıları...(Kendime aittir tümü)
- Konbuyu başlatan İsyanlı Sükut
- Başlangıç tarihi
Cevap: İsyanlı Sükuttan
essiz İsyanlarımın Yankıları...(Kendime aittir tümü)
essiz İsyanlarımın Yankıları...(Kendime aittir tümü)Hayata bir kez daha yenildim bugün...
Yine hayat doğrularını vurdu yüzüme bir tokat gibi...
Ansızın geldi doğrular toparlayamadım kendimi
Ne oluyor demeye kalmadan sıraladı yanlışlarımı önüme...
Bak hayat ben aslında...dedirtmedi,konuşturmadı beni hiç.
"Yanlış yoldasın kendine gel daha çok kaybetmek mi istiyorsun? Daha mı çok acı vereyim sana dedi..."sustum!
Haklıydı belki o da kendince...bende haklıydım ama...Körü körüne değildi bağlandıklarım hepsinin bi sebebi vardı içimde...
Boş değildim hayat bende sana karşı...
Ama bugün yenildim hayat...
Bilirsin yenilgilerin insanı değilim ben...Yenilsemde içimde başlar içimde biter,sana zafer olarak döndürürüm kayıplarımı!
Ama dedim ya bugün yenildim...
Kayıp büyük!
Elbet elimde daha şans var ama ilk günkü gibi taze kalır mı hiç?
Eskiyecek,yıpranacak,tadı kalmayacak ilk anki hevesimin...
Yoruldum ben hem de çok...
İnsanın istemediği bir yerde kalmak zorunda bırakılması çok zormuş hayat...
Bugünlerde en iyi bilenlerdenim ben bunu...
Engel olamıyorum beni ezip geçmene hayat!
İşte bu yüzden gidiyorum...Hesabı peşin ödedim.Üstü sende kalsın hayat!
30 mayıs 2009/saat:01.35
Yine hayat doğrularını vurdu yüzüme bir tokat gibi...
Ansızın geldi doğrular toparlayamadım kendimi
Ne oluyor demeye kalmadan sıraladı yanlışlarımı önüme...
Bak hayat ben aslında...dedirtmedi,konuşturmadı beni hiç.
"Yanlış yoldasın kendine gel daha çok kaybetmek mi istiyorsun? Daha mı çok acı vereyim sana dedi..."sustum!
Haklıydı belki o da kendince...bende haklıydım ama...Körü körüne değildi bağlandıklarım hepsinin bi sebebi vardı içimde...
Boş değildim hayat bende sana karşı...
Ama bugün yenildim hayat...
Bilirsin yenilgilerin insanı değilim ben...Yenilsemde içimde başlar içimde biter,sana zafer olarak döndürürüm kayıplarımı!
Ama dedim ya bugün yenildim...
Kayıp büyük!
Elbet elimde daha şans var ama ilk günkü gibi taze kalır mı hiç?
Eskiyecek,yıpranacak,tadı kalmayacak ilk anki hevesimin...
Yoruldum ben hem de çok...
İnsanın istemediği bir yerde kalmak zorunda bırakılması çok zormuş hayat...
Bugünlerde en iyi bilenlerdenim ben bunu...
Engel olamıyorum beni ezip geçmene hayat!
İşte bu yüzden gidiyorum...Hesabı peşin ödedim.Üstü sende kalsın hayat!
30 mayıs 2009/saat:01.35
