*MeleK*
♥Ben Aşık Olduğum Adamın Aşık Olduğu Kadınım♥
Şanli Şehİdİme !
Sen!.. Bin yıldır Türk yurdu olan Anadolu’mun sonsuza kadar Türk yurdu olarak kalması için can veren Mehmed’im… Sen!.. Göklerde nazlı nazlı dalgalanan ay-yıldızlı bayrağımın solmaması için kan döken yiğidim… Ve sen!.. Bizim, bu vatanda rahat içinde, huzurlu bir hayat sürmemiz için toprağa giren şehidim…
Biliyorum, şu an cennettesin. Peygamber Efendimizin yanıbaşındasın, şimdi… Ve oradan bize bakıyorsun. Bizi merak ediyorsun. Belki de biraz kızıyorsun bize. Haksız da sayılmazsın aslında. Biraz düşününce bize, ben de kızıyorum. Bu gün içinde bulunduğumuz durum hiç de iyi değil. Ne konuşmamız tam Türkçe, ne hayat tarzımız… ne giyim kuşamımız Türk’e yakışıyor, ne de yaptıklarımız. Arkadaşlarıma “Niye böyleyiz?” diye soruyorum. Çoğu aldırış etmiyor bile.
Ama ben onlar gibi değilim, inan bana! Ben, insana en fazla yakışan duygunun “vefa” olduğunu biliyorum. Vefalı insan, kendine ufacık bir yardımı dokunan arkadaşına bile teşekkür eder. Kendine yapılan iyiliği hiçbir zaman unutmaz. Öyleyse ben, seni nasıl unuturum? Sen vatanımız için, bizim için canını feda etmişsin. Karda, kışta, soğukta, bazen de kavurucu sıcakta her türlü zorluğa rağmen düşmanlarla savaşmışsın. Aç kalmışsın, susuz kalmışsın, mermisiz kalmışsın; ama yine de görevini yapmışsın. Vatan borcunu fazlasıyla ödemişsin. Şimdi seni unutursam, ben “vefasız” olmaz mıyım? Olurum tabi. O yüzden unutmuyorum seni. Çünkü ben vefasız biri değilim.
“Senin için ne yapabilirim?” diye düşündüm. Sana her gün hediyeler göndermek istedim. Dedem “Şehitlerimize gönderebileceğimiz en güzel hediye Fatiha’dır.” dedi. Ben de her gün Fatiha okuyup gönderiyorum, sana.
Sonra, senin uğrunda canını verdiğin vatanımız için çalışmaya karar verdim. Şimdi var gücümle derslerime çalışıyorum. Karar verdim. Okuyup milletime hizmet edeceğim. Vatanımızı bölmek isteyen hainlere fırsat vermeyeceğim. Bayrağımızı göklerden indirmek isteyen biri çıkarsa, acımadan onu öldüreceğim. Gerekirse ben de öleceğim; ama bu vatanın bölünmesine asla izin vermeyeceğim. Kısacası, senin yürüdüğün yolda yürüyeceğim.
Gözün arkada kalmasın şehidim! Ben sağ olduğum sürece, tek başıma kalsam bile bu vatanımızı kimselere bırakmayacağım. Ay-yıldızlı şanlı bayrağımızı göklerde sonsuza kadar dalgalandıracağım. Sizi unutmayacağım, unutturmayacağım.
Rumuz : Vatan Toprağı
Kategori : 1.Grup (İlköğretim 2.Kademe)
Derece : Kdz.Ereğli İlçe 1.si
Yazan : Zeynep SÖNMEZ 8/C
bir orta okul son sınıf öğrencisinin şehitlerimize yazdığı bu komposizyonu sizlerle paylaşmak istedim
Sen!.. Bin yıldır Türk yurdu olan Anadolu’mun sonsuza kadar Türk yurdu olarak kalması için can veren Mehmed’im… Sen!.. Göklerde nazlı nazlı dalgalanan ay-yıldızlı bayrağımın solmaması için kan döken yiğidim… Ve sen!.. Bizim, bu vatanda rahat içinde, huzurlu bir hayat sürmemiz için toprağa giren şehidim…
Biliyorum, şu an cennettesin. Peygamber Efendimizin yanıbaşındasın, şimdi… Ve oradan bize bakıyorsun. Bizi merak ediyorsun. Belki de biraz kızıyorsun bize. Haksız da sayılmazsın aslında. Biraz düşününce bize, ben de kızıyorum. Bu gün içinde bulunduğumuz durum hiç de iyi değil. Ne konuşmamız tam Türkçe, ne hayat tarzımız… ne giyim kuşamımız Türk’e yakışıyor, ne de yaptıklarımız. Arkadaşlarıma “Niye böyleyiz?” diye soruyorum. Çoğu aldırış etmiyor bile.
Ama ben onlar gibi değilim, inan bana! Ben, insana en fazla yakışan duygunun “vefa” olduğunu biliyorum. Vefalı insan, kendine ufacık bir yardımı dokunan arkadaşına bile teşekkür eder. Kendine yapılan iyiliği hiçbir zaman unutmaz. Öyleyse ben, seni nasıl unuturum? Sen vatanımız için, bizim için canını feda etmişsin. Karda, kışta, soğukta, bazen de kavurucu sıcakta her türlü zorluğa rağmen düşmanlarla savaşmışsın. Aç kalmışsın, susuz kalmışsın, mermisiz kalmışsın; ama yine de görevini yapmışsın. Vatan borcunu fazlasıyla ödemişsin. Şimdi seni unutursam, ben “vefasız” olmaz mıyım? Olurum tabi. O yüzden unutmuyorum seni. Çünkü ben vefasız biri değilim.
“Senin için ne yapabilirim?” diye düşündüm. Sana her gün hediyeler göndermek istedim. Dedem “Şehitlerimize gönderebileceğimiz en güzel hediye Fatiha’dır.” dedi. Ben de her gün Fatiha okuyup gönderiyorum, sana.
Sonra, senin uğrunda canını verdiğin vatanımız için çalışmaya karar verdim. Şimdi var gücümle derslerime çalışıyorum. Karar verdim. Okuyup milletime hizmet edeceğim. Vatanımızı bölmek isteyen hainlere fırsat vermeyeceğim. Bayrağımızı göklerden indirmek isteyen biri çıkarsa, acımadan onu öldüreceğim. Gerekirse ben de öleceğim; ama bu vatanın bölünmesine asla izin vermeyeceğim. Kısacası, senin yürüdüğün yolda yürüyeceğim.
Gözün arkada kalmasın şehidim! Ben sağ olduğum sürece, tek başıma kalsam bile bu vatanımızı kimselere bırakmayacağım. Ay-yıldızlı şanlı bayrağımızı göklerde sonsuza kadar dalgalandıracağım. Sizi unutmayacağım, unutturmayacağım.
Rumuz : Vatan Toprağı
Kategori : 1.Grup (İlköğretim 2.Kademe)
Derece : Kdz.Ereğli İlçe 1.si
Yazan : Zeynep SÖNMEZ 8/C
bir orta okul son sınıf öğrencisinin şehitlerimize yazdığı bu komposizyonu sizlerle paylaşmak istedim
