Sen git
Sen git. Bana bir sigara, birde arkandan aglayacak kadar güçlü bir ben bırak. su basımda dolasan kelimelerin içlerini de bosaltıp koy cebine. Olurda aklıma gelip yazmayayım yine seni. su ellerimi de kes bilegimden. Sana sarılan ellerin kalemi tutmaya baslaması demek degimlidir senin yoklugun? Beni terk ettigin ve beni yalnız bıraktıgın demek degil midir seni yazmaya baslamıs olmam? Varlıgında ise yaramayan ellerin yoklugunda bana ne faydası olur ki?
Sen git.
Bir ben kalmak istiyorum günesin karanlıga çalan renginde. ıste burada, tam buradan bakmak istiyorum senin yokluguna. Renklerin solmasını, hayatın karanlık bir ölüme dönüsmesini izlerken, sana doyasıya sövüp bir rakı sisesine gömmek istiyorum seni.
Gölgenin bedenimden uzaklasmasını izlemek seninle izlenen filmlere benzemiyor yar! Sen giderken bir ben kalıyorum bir de sen diye hayaller. Sen gece karanlıgında mum ısıgından yapılmıs hayallerle konustun mu hiç? Sen hiç dünyanın kaç bucak oldugunu anladın mı? Peki, sen hiç ‘‘ keske benim yerime tas dogursaydın be anne ‘‘ dedin mi?
Ah sevgili ah. Bir bakmayı beceremedin dünyaya benim penceremden. Hangi sevgiyi benimkinden üstün kıldın da gidisin bu kadar kolay oldu? Oysa bir sen vardı içimde birde sana dokunurken bile canını acıtmaktan korkan ben...
Sen git.
ıçinde benim olmadıgım bir dünya kur kendine. Yeni yüzlerin anılarıyla boya hayatını. Kırk tas suyla arındır vücudundaki parmak izlerimi. Demli bir bardakta iç gelecegimizi...
Neyse...Sen git.
Nasılsa varlıgında yasattıgın yokluklarına alıskın bu vücut. Bana bir ben bırak bir de sen diye sövecegim hayaller..
Ve artık benim için son bir sey daha yap.
Her seyken hiçbir sey ol ve LÜTFEN GıT...
Uğur Babat
Sen git.
Bir ben kalmak istiyorum günesin karanlıga çalan renginde. ıste burada, tam buradan bakmak istiyorum senin yokluguna. Renklerin solmasını, hayatın karanlık bir ölüme dönüsmesini izlerken, sana doyasıya sövüp bir rakı sisesine gömmek istiyorum seni.
Gölgenin bedenimden uzaklasmasını izlemek seninle izlenen filmlere benzemiyor yar! Sen giderken bir ben kalıyorum bir de sen diye hayaller. Sen gece karanlıgında mum ısıgından yapılmıs hayallerle konustun mu hiç? Sen hiç dünyanın kaç bucak oldugunu anladın mı? Peki, sen hiç ‘‘ keske benim yerime tas dogursaydın be anne ‘‘ dedin mi?
Ah sevgili ah. Bir bakmayı beceremedin dünyaya benim penceremden. Hangi sevgiyi benimkinden üstün kıldın da gidisin bu kadar kolay oldu? Oysa bir sen vardı içimde birde sana dokunurken bile canını acıtmaktan korkan ben...
Sen git.
ıçinde benim olmadıgım bir dünya kur kendine. Yeni yüzlerin anılarıyla boya hayatını. Kırk tas suyla arındır vücudundaki parmak izlerimi. Demli bir bardakta iç gelecegimizi...
Neyse...Sen git.
Nasılsa varlıgında yasattıgın yokluklarına alıskın bu vücut. Bana bir ben bırak bir de sen diye sövecegim hayaller..
Ve artık benim için son bir sey daha yap.
Her seyken hiçbir sey ol ve LÜTFEN GıT...
Uğur Babat
