Sensiz Yaşamıyorum
Bu gece sokaklarda dolaştım sensiz ve karanlık sokaklarda
Ellerim cebimdeydi hiç çıkarmadım çünkü sen yoktun yanımda
Hayalin bile terk etti beni artık oda gelmiyor bana bu aralar
Bir çok insan gördüm amaçsız çaresiz kimsesiz
Kendimi bir an için onlara çok yakın hissettim
Sensiz kaldığım ilk günden beri kendimi hiç bu kadar yalnız hissetmedim
Seni anlatmaya çalıştım ama her defasında tuttum kendimi
Kimse anlamadı bu güne kadar onlarda anlamaz diye düşündüm
Yolun kenarına oturup geçen arabaları izledim şehrin ışıklarına baktım
Mahalle aralarında dolaştım binalar sanki üstüme çökecekmiş gibi bakıyorlardı bana
Korkmadım çünkü benim asıl yıkımım senin gidişin olmuştu
Başka hiç bir şey bana zarar veremez
Bir kere yıkılan bir daha yıkılamaz ki
Otoyollara baktım hani aramızdaki mesafeleri kısaltan yollar varya
Otobüslerin içini seyrettim seni aradı gözlerim ama sen yoktun hiç birinde
Yine boynumu büküp yola devam ettim
Deniz kenarına gittim hani seninle sıksık giderdik
Seni çok özlediğim zaman hep oraya giderdim
Arada bir denizle dalgalara seni anlatırdım
Deniz hemen sakinleşirdi
Ama bu sefer ne deniz ne hayalin ne dalgalar hiç biri bakmadı yüzüme
Yakamoza sordum neden diye
Oda cevap vermedi bana
Kimseye anlatamadım bu gece derdimi
Ağırağır çiğseleyen yağmur vardı sadece bu gece
O bana sadece beni dinle dedi
Bütün gece yağmuru dinledim
Yavaş yavaş hızlandı yağmur ben farkına varamadan
Bende akan sulara bıraktım derdimi kederimi sensizliğimi
Biraz rahatladım ama içimdeki acı hala dinmedi
Çok yol aldım biraz yoruldum sana susadım ama içemedim
Senin anlayacağın bu gecede kahroldum kendi kendime
Ellerimi cebimden çıkarmadım
Buluştuğumuz yerlere gittim sensizliği her adımda yaşadım
Ama hayalin yoktu bu sefer yanımda
Bu gece sana uzandım ama tutamadım
Hiç kimseyle konuşmadım anlatamadım
Kimse bakmadı yüzüme sanki ben yokmuşum gibi davrandılar
Seslendim duymadılar sordum cevap vermediler
Geri dönerken yolum bir mezarlıktan geçti
Daha önce olsa korkardım
Bu sefer içimde garip bir sıcaklık hissettim
Sanki beni mezarlığa ayaklarım sürüyormuş gibi
Gerçek olanı çok geçmeden anladım
Bir mezar taşının önünde durdum üstünde benim adım yazıyordu
Devamında ise şöyle yazıyordu:
^SENSİZ YAŞAMIYORUM^
O an anladım insanları denizi yakamozu
Neden yağmuru dinlediğimi
Sana uzanıp ulaşamadığımı sensiz daha fazla yaşayamamışım her şeyi anladım ama anlayamadığım birtek şey vardı
Böylesine güzel uğrunda bir can verilen aşkı neden bitirdiğin
Her şeyi anladım da bir bunu neden yaptığını anlayamadım
Ellerim cebimdeydi hiç çıkarmadım çünkü sen yoktun yanımda
Hayalin bile terk etti beni artık oda gelmiyor bana bu aralar
Bir çok insan gördüm amaçsız çaresiz kimsesiz
Kendimi bir an için onlara çok yakın hissettim
Sensiz kaldığım ilk günden beri kendimi hiç bu kadar yalnız hissetmedim
Seni anlatmaya çalıştım ama her defasında tuttum kendimi
Kimse anlamadı bu güne kadar onlarda anlamaz diye düşündüm
Yolun kenarına oturup geçen arabaları izledim şehrin ışıklarına baktım
Mahalle aralarında dolaştım binalar sanki üstüme çökecekmiş gibi bakıyorlardı bana
Korkmadım çünkü benim asıl yıkımım senin gidişin olmuştu
Başka hiç bir şey bana zarar veremez
Bir kere yıkılan bir daha yıkılamaz ki
Otoyollara baktım hani aramızdaki mesafeleri kısaltan yollar varya
Otobüslerin içini seyrettim seni aradı gözlerim ama sen yoktun hiç birinde
Yine boynumu büküp yola devam ettim
Deniz kenarına gittim hani seninle sıksık giderdik
Seni çok özlediğim zaman hep oraya giderdim
Arada bir denizle dalgalara seni anlatırdım
Deniz hemen sakinleşirdi
Ama bu sefer ne deniz ne hayalin ne dalgalar hiç biri bakmadı yüzüme
Yakamoza sordum neden diye
Oda cevap vermedi bana
Kimseye anlatamadım bu gece derdimi
Ağırağır çiğseleyen yağmur vardı sadece bu gece
O bana sadece beni dinle dedi
Bütün gece yağmuru dinledim
Yavaş yavaş hızlandı yağmur ben farkına varamadan
Bende akan sulara bıraktım derdimi kederimi sensizliğimi
Biraz rahatladım ama içimdeki acı hala dinmedi
Çok yol aldım biraz yoruldum sana susadım ama içemedim
Senin anlayacağın bu gecede kahroldum kendi kendime
Ellerimi cebimden çıkarmadım
Buluştuğumuz yerlere gittim sensizliği her adımda yaşadım
Ama hayalin yoktu bu sefer yanımda
Bu gece sana uzandım ama tutamadım
Hiç kimseyle konuşmadım anlatamadım
Kimse bakmadı yüzüme sanki ben yokmuşum gibi davrandılar
Seslendim duymadılar sordum cevap vermediler
Geri dönerken yolum bir mezarlıktan geçti
Daha önce olsa korkardım
Bu sefer içimde garip bir sıcaklık hissettim
Sanki beni mezarlığa ayaklarım sürüyormuş gibi
Gerçek olanı çok geçmeden anladım
Bir mezar taşının önünde durdum üstünde benim adım yazıyordu
Devamında ise şöyle yazıyordu:
^SENSİZ YAŞAMIYORUM^
O an anladım insanları denizi yakamozu
Neden yağmuru dinlediğimi
Sana uzanıp ulaşamadığımı sensiz daha fazla yaşayamamışım her şeyi anladım ama anlayamadığım birtek şey vardı
Böylesine güzel uğrunda bir can verilen aşkı neden bitirdiğin
Her şeyi anladım da bir bunu neden yaptığını anlayamadım
