süperyedili'nin sıkıntısı

[turquoise]

uzuuuun bir yazı yazmıştım.ama vazgeçtim.bıktım 4 duvardan ,kendi kendiliğimden, yolmak için sabırsızlanan ellerime rağmen bir türlü yolunmayan sapasağlam duran saçlarımdan.ben onlar kadar sağlam değilim,hatta çok zayıfım.sığınacak,güvenini hissedebileceğim kimsem yok.o kadar salağım ki,ipe sapa gelmez birnin tehdidini ciddiye aldığı için ayırıldığım sevgilim ki sonrasında arkadaşım olmuştur,benle görüşmeyi kesti,beni zamanında korumadığı halde,yine de onun varlığı bana kendimi daha güçlü hissettirirdi.ne alaka halbu ki.ama öyle.şimdi ise kendimi güçsüz hissediyorum.mükemmel beşli bir arada ; 4 duvar ve ben.yarın nasıl olacak.acaba güçlü görünebilecek miyim.yüzüme bakıp konuşmayacak.hiçim gibi davranacak.çok kötü bir his,rahatsız ediyor.işin kötü tarafı insanlar öyle ya da böyle toparlanıp devam edebiliyorlar,ben neden devriliyorum.
4 duvar,ben ,çalamadığım gitarım, derli toplu saçlarım, darmadağın aklım
"yalnızım uçurum kıyısında,hayat ve ölüm arasında"
intihar edenleri kınamayın,zaten Allah tarafından kınanıp cezalandırlacaklar.bırakın ya,belki yaşamak istemiyorlar.bakıyorlar ki bu hayattan birşey olacağı yok,devam ettirmek istemiyorlar,hakları ya da değil ama sonuçta hakları olmayan bir şeye güçleri yetiyor,bir alternatif aslında.hani alternatif olarak sunulmuş bir şey değil aslında bu konuda irademiz.ama vazgeçmişse kendi hayatından vazgeçmiş.acımam da yazık olmuş da demem,yapmak istemiş yapmış işte.bazen insanların yaşamdan bir beklentileri olmaz,ya da olur da artık beklemeye tahammülleri kalmamıştır,sığınacakları kimse de yoktur.
acaba ben bir insana kendini bir hiç hissettirdim mi bilmiyorum,ama şuan kendimi bir hiç hissediyorum.sanki bir insanın asyağının altına denk gelmiş de ayağının altından çekilsin diye tekme savuşturulmuş bir çöpüm.ilk defa hiçlik ,çöplük hissini bana bir insan tattırdı.kaldırımın kenarında bir çöp.çekildim ayağının altından.bu aşk denen şey saçma sapan bir şey.asıl kinim aşka.ben aşık olmamıştım sevmiştim ama her zaman daha fazla değer veren ben oldum.aşk değer vermez,sadece kendiyle uğraşır durur.aşk biter ama sevgi bitmez kolay kolay.aşk bitince çöp olursun.yoksundur.yokum ha,öyle mi

hani ne olursa olsun hep destek olacaktın.aşk bitince satın siz hemen adamı.

 

[turquoise]

taşınıyor yan taraftan.bunu bilmek bile huzurumu kaçırdı.bundan sonra senle sadece arkadaşım dedi.arkadaş kal ama taşınma.neden gidiyorsun.bazı şeyleri koparmak istediğinin farkındayım da , neden taşınıyorsun.üfff varlığı bana güç veren birnin böyle davranması beni huzursuz ediyor.hayır diyorum ya ,neden güç veriyor ki,bir tehdit anında kaçanın önde gideni kendi.üfff keşke gitseydi buralardan,buradan gitmesi daha kesin bir çzümdü,aynı binada ama farklı yerlerde neyin çözümü.belki kendi için bir çözüm.ne güzel walla,toparla kendini,beni de dağıt.

 

[turquoise]

ahhh,yan tarafta o yok,onun yerine başkaları geldi.nedense bu durum çok koyuyor.sanki o varmış gibi.ama o değil.daha şunun şurasında iki ay oldu buraya geleli,sanki 2 sene gibi.inanamıyorum ya onun odasında başkaları var.artık o orda değil.yaaa tamam bir alt kata taşındı alt tarafı,ama alışkanlık denen şey ne kadar kötüymüş.alışmamak lazımmış.aslında neden üzüldüğümü bilmiyorum,ağlasam şimdi konduramam kendime neden saçmasapan yere ağladığımı,ama içime içime akıyor yine de.bir de utanmaz,bana demiyor mu ki,buzdolabında unuttuğun şeyler var al onları diye,eşşek sanki şehir dışına taşınıyor,ben de saf saf dolabında yer mi kaplıyor diyorum.yok ben odamı değiştiyorum diyor.ya değiştirirsen değiştir banane.senden onları isteyen mi oldu.üf yanımda tıkırtılar var ama onun değil.pislik çekti gitti.ne yani kal yine olduğun yerde.tamam anladım normal hayatına devam etmek istiyordun ,kendini toparlamak istiyordun ama neden gittin,onu burda da yapabilirdin,şimdi yabancılar var yanımda.sen daha beter olasın,küçücük bir ses duyduğunda benden geldiğini sanıp sonra benden olmadığını anladığında benim şuanki yaşadığım yabancılık hissini yaşayasın.lan yanımda başka birileri var ve bu durum koyuyor bana işte.

 

[ışılsu]

üzülme geçer aşk acısı sen bunu bayağı sevmişsin galiba

 

[turquoise]

"neden geceler bu kadar sessiz
neden rüyalar neden bu kadar uzak"

geceler çok sessiz.odamda bağıra çağıra şarkı söylüyorum.bu sessizliği benden başka kimse farketmiyor mu?

sessizliği kimse duymuyor mu?sessizlik,sessizlik,kendime hayali bir arkadaş yapcam,şizofren olma pahasına,ya ben şizofren olmak istemiyorum,sırf insanlar onlardan korktukları için.psikopatça bişeyler olsa meydanda,ilk onlardan bilirler.haline tavrına bakıp da ayy o yapmamıştır demezler ya da yapmaz demezler.iş yerinden biliyorum,bir şizo tuhaf bir davranış sergileyecek oldu,adam sessiz sakin birşeydi ama davranışı tehdit olarak algılandı.aman aman siz olun ille de hayali bir şeyler olacaksa da dünyanızda gözlerinizin sizi yanıltması daha iyi olur.çünkü görsel halüsinasyonlar işitsel olanlara nazaran daha masum.şayet kimsenin duymadığı sesleri bir tek siz duyuyorsanız şizo olma yolunda güzel adımlar attığınızın işaretidir.

bugün haftasonuydu,gitmedim memleketime.kaldığım yerin yemekhanesinde mantı yaptık.işin kötü tarafı ne biliyor musunuz,mantı esnasında aklıma bir şarkı geliverdi,"seni uzaktan sevmeeeek,aşkların en güzeliiiii".aslında uzaktan sevmek güzel değil ama güzel.yani o bilmiyor,seni sevmiyor ama sen kendi kendine seviyorsun,güzel bir duygu yaşıyorsun kendince.güzel olmayan yanı da karşılıklı olunca hiçbir tadı olmaması :laugh:ne kadar pisim.ama şöyle de birşey var,o benden uzaklaşınca ben onu çok seviyorum,uzaklaştıkça aşkım büyüyor büyüyor.ama bana yakın olunca sevmiyorum.odamda bana aldığı iki hediye var,biri yatağımın üstünde diğeri aynanın önünde.bir vazo,bir de gemi şeklinde müzik kutusu.dümenini çeviriyorum kuruyorum mozartın o çok bilinen ezgisini çalıyor.

ya nasıl bir şey ki,sevilmeyecek biri değil.yani nerde karşıma çıksa sevecekmişim.ama onu o kadar çok sevmeyi göze de alamıyorum.onun tarafından sevilmeyi de.böyle uzaktan uzaktan.ama insanı yine de yaralayan bir tarafı var.onun hayatında ya da düşüncelerinde hiç yoksun.bunu rüyamda görmüştüm.rüyalarım neden çıkar kii,aslında böyle olmasını hem ben hem o istedik ama ne kadar istesem de ya da istemesem de yaralıyor insanı.bu benim elimde olan birşey değil."olmuyor ne kadar istesem de ,kimse gelmiyor beklesem de,yani,olmuyor ne kadar istesem de kimse gelmiyorrr,naranaranay narana....."

şimdi bunları neden anlatıyorum,bir ;bunu anlatmak güzel,yaşadığım duygunun güzelliği gibi.ikii;yaşadığım onca çelişki beni delirtecek diye korkuyorum.çünkü ben bu adamı normalde sevmiyordum sevmediğimden de emin oluyordum ama ne zamanki o kendi halinde yaşamaya başlıyor,gözlerimi ondan alamıyorum,ya nasıl bir şeydir bu ben anlamadım.ya seversin ya da sevmezsin.mesela onun yanında iyiyim,güvendeyim,mutluyum.birlikte birşeyler yapmaktan mutluyum.ama o,sevgisini dışa dökünce ben birden soğuyorum.tamam sevgimi kendi kendime yaşarım ama burnumun dibinde hergün.bana soğuk ilgisiz kırıcı davranacak olsa ben çok üzülürüm.zamanla da olacak bu zaten biliyorum.hani uzakta olsa da unutsa birşey değil ama gözümün önünde oldukça aklım hep onda olacak,yavaş yavaş unutması da beni yaralayacak,bunu gözlerimel görecem.bir de ben obsesifim.çok pis takarım.aldım başıma belamı.en kötüsü de o herşeyi bütün sıkınıtısını üzüntüsünü sevincini açık açık yaşadı da ben böyle kendi kendime kimseye söyleyemeden yaşıyorum ya,hep bana şanslısın der dururdu,aslında kendi çok şanslı.atlattı badireyi.hep geride kalan ben olurum,aklına takan.ona bugün " tam da sen odadan çıktın,kurtuldum rahatladım derken,hemencecik yanıma bir başkasını koyuverdiler yine huzurum kaçtı " dedim.halbu ki eşşek sen odadan gittin ben deliye döndüm.ben hep yerimde dururum,herkes yol alır,ben bir türlü alamam.bunu kendi kendime yaşamak zorundayım.bir gün gelecek tamamen unutacak,tamamen ilgisizleşecek,hatta farkettim bugün gayet iyiydi,unutmuş hemencecik,erkekler ilginç yaratıklar,nasıl bu kadar çabuk toparlıyorlar,hay ben bu testosteronun,hep bu hormon yüzünden.ben onun yüzündeki bu ilgisizliği sevgisizliği hergün gördükçe yıkılacam.

Allah ım gözlerim onu görmesin,o yokmuş gibi,olur mu? sanki yokmuş gibi.varlığı ile yokluğu birmiş gibi,n'olur?

 

[turquoise]

üffff geçmeyecek kolay kolay.bir de hep onu düşününce korku kaplıyor içimi.neden korkuyorum ki.zaten kaybetmişim.ayy bu aptal aşık halimden de bıktım.huzurluyum demek istiyorum ama uzun bir süre mümkün olmayacak.
bir de resepsiyonda çalışan görevli kadın karıştırdı aklımı bu akşam.yanı ma oturur oturmaz esnemeye başım ağrıyor falan demeye başladı.kadı duramadı yanımda.dışarda azcık rahatladı sonra tekrar içeri girdi yine kötü oldu.yine çıktı rahatlamak için derken.sonra benim kafama bıçak saplanır gibi bir ağrı saplandı.maşAllah o da ben de birbirimizi çok güzel etkiledik.başımın ağrısı devam ediyor hala
aslında ykumu aldım ama sersem gibiyim.dua da okudum ama işe yaramadı.yaaa benim yıldızım düşük,ben çok kolay nazar alırım.nasıl kurtulmalı bundan.walla kafama takmaya başladım bu durumu.kafam ağrıyor uleyn,birde onu düşündüm mü tamam.ya aslında şuan başlığa yazacak çok da birşeyim yok.ama yatarken kalkarken onu düşünüyorum bari kafamı dağıtayım dedim

yine de sen son sevdiğim
uğruna sevgiler aşklar tükettiğim
yine de sen tek bildiğim
yollarına aşk tohumları serdiğim

yine de ben hep seninim
ilk şarabı senin elinden içmişim
yine de sen ille de sen
benim ilacım bil ki sende sevgilim

 

[tuqqce]

Oyy kıyamam ben bitaneme yine canı sıkkın ya bak geçicek inan bana herşey geçicek bi süre acı çekeceksin ve güçleniceksin sonrada unutucaksın biticek acın ama güçlü olucaksın artık inançÖpüyorum seni sıkma canını

 

[turquoise]

wallahi billahi sinirden köpürüyorum.onca şeyi paylaştığım arkadaşım , laflarıyla hareketleriyle sürü sürü imalarda bulunuyor . bakalım ne zamana kadar sabredecem ama sabrım taşmak üzere.

 

[turquoise]

yine merhaba

gece gece kendimle ilgili yeni şeyler keşfedince içimde tutamadım,konuşacak kimsem yok,aslında var ama ne kadar güvensem de birine ben paranoyağım demek zor.psikiatriste gitsem mi gitmesem mi arada kaldım.kendi kendime tedavi uygulasam altından kalkar mıyım bilmiyorum.yıllardır ben üstesinden gelirim deyip obsesyonlarımı da geçiştirdim,acaba tedavi olsaydım paranoyak olur muydum yine?

ciddi ciddi paranoyak olmuşum,bir adım daha atsam ötesi şizofren.tehdit altında olduğuma inanıyorum,şu an hasta olduğumu bile bile buna inanıyorum.içimi tanımadığım hiçbir insana açmak istemiyorum ama tedavi görmeliyim.obsesyonlarımla uğraşmak ve yeterince zarar görmek yetmedi,bir de bu çıktı başıma.Allah'ım ,daha kötüsünden koru

 

[gamselim]

yine merhaba

gece gece kendimle ilgili yeni şeyler keşfedince içimde tutamadım,konuşacak kimsem yok,aslında var ama ne kadar güvensem de birine ben paranoyağım demek zor.psikiatriste gitsem mi gitmesem mi arada kaldım.kendi kendime tedavi uygulasam altından kalkar mıyım bilmiyorum.yıllardır ben üstesinden gelirim deyip obsesyonlarımı da geçiştirdim,acaba tedavi olsaydım paranoyak olur muydum yine?

ciddi ciddi paranoyak olmuşum,bir adım daha atsam ötesi şizofren.tehdit altında olduğuma inanıyorum,şu an hasta olduğumu bile bile buna inanıyorum.içimi tanımadığım hiçbir insana açmak istemiyorum ama tedavi görmeliyim.obsesyonlarımla uğraşmak ve yeterince zarar görmek yetmedi,bir de bu çıktı başıma.Allah'ım ,daha kötüsünden koru

ayyy bitenem gecmiş olsun canım tüm yazılarını okudum ltfnn herşeyii zamana bırak dert adamı öldürür bilee dert yapma kendine ltfnn yaa offf herşey gönlünce olsunn ben hep yanındayım balımm ne zaman istersenn konuşabiliriz...