Terk ettiklerimiz sonsuza kadar yaşar

[CaRiZmA]

Elimde bir defter..


Çoğu yaprağı boş..

Bomboş…

Bir bu kaldı senden..

İskele kenarından atsam bunları yaprak yaprak koparsam,

buruştursam fırlatsam denize..

Kaç canlının karnı doyar ki bunlarla..

Balıklar için anlamsız yazdıklarım..

Deniz için çöpten başka bir şey değil

bu yapraklar üzerindeki acı cümlelerim,

aşkım..

İskele kenarında, alsam koparsam bu sayfaları..

Uçak yapsam mesela..

Süzülse süzülse..

Martılarla yarışsa,

sonra bir gemiye düşse yaşanmışlıklar..

Kaç yolcu okur,

kaç kişi ağlar ki yalnızlığıma?

Acı cümlelerime,

yaşadığım sonu olmayan aşka…

Ben bu defteri ne yapsam?

Bağrıma mı bassam yine?

Üzerine çok eskiden kalan

göz yaşlarımın tuzunun kokusu,

yalnızlığın kokusu sinmiş..

Terkedilmiş dağ yollarının,

çay bahçelerinin izleri var burada..

Terk ettiğim bu sayfalar sonsuza kadar yaşayacak..

Belki denizin dibinde çöp olacak,

belki bir çocuğun elinde kağıttan uçak..

Üzerinde sen ve yalnızlığım olacak..

Terk ettiklerimiz sonsuza kadar yaşar…

Biliyorum..
alinti