herkes kendi aşk hikayesini yazsın :D
- Konbuyu başlatan Hülya
- Başlangıç tarihi
Ben yazıyımda benim hikayenin içinde ayrılık da var.Ne kadar olur bilemem.
onunla facebookta çok tartışılan bi konu üzerinde tepkimi belli etmek için attığım mesajla başladı herşey..
düşünceleri konuşmaları ilgimi çekmişti..
çok güzel ve anlamlı konuşuyordu..
tartışmamız bitecekti ki bi mesaj attım sakıncası yoksa arkadaş olarak ekleyebilirmiyim..?
olur dedi .. ekledim. konuşmaya başladık.. saatlerce konuştuk. telefon numaralarımızı aldık.. zaman onunla konuşurken o kadar güzel geçiyordu ki.. bana prenses demeye başladı.. ilk zaman çok şaşırmıştım neden öyle demişti ki. acaba bana karşı birşey mi hissediyor diye geçti içimden belki de öyle olmasını istediğim için öyle düşünüyordum..
zaman geçti bana karşı boş olmadığını söyledi bende dedim bende sana karşı boş değilim.. onunla konuşurken herşey duruyordu..çıkmaya başladık ona o kadar aşıktım ki herşeyi göze alabilirdim deliler gibi seviyordum o istanbulda ben bursa da oturuyordum.. ama yolda giderken başımı eğip yürüyordum sanki bi erkek görsem birine baksam ona ihanet ediyorum gibi gelirdi.. benim için o vardı sanki hep yanımdaydı.. ona en saf halimle aşkımı itiraf ediyordum o da öyle tabi.. biliyordum o da beni herşeyden çok seviyordu. hissediyordum.ne zaman kavga edecek gibi olsak o gün barışmadan rahat edemıyordum.
kötü tartışsak saatlerce ağlıyordum.. ya onu kaybedersem diye düşünüyordum ben ne yaparım onsuz.
ben onsuz hayatıma nasıl devam ederdim kii..
kime bitanem der kime hesap verirdim.. olmazdı biz ayrılamazdık.. o benim hayatımdı..
benim için çok fedakarlıklar yaptı bende onun için..
konuştuklarımızın hepsini saklıyordum mailimde..
çünkü onun herşeyi benim için önemliydi.
1 yılım rüya gibi geçti.. daha sonra nasıl oldu bilmiyorum ama ayrılıp barışmalar oldu.
sonunda tamamen bitirmeye karar verdik
bitsin bu işkence dedik yıprandık. eskisi gibi değiliz. bitirdik..
o yok hayatımda unutmak çok zor.. ondan sonra hep keşke dedim keşke..
ha bu arada 4 aydır ayrıyız ben hala başımı kaldırıpta bi erkeğe bakamıyorum. eğer bakarsam ona ihanet etmiş gibi oluuyorum çünkü...
düşünceleri konuşmaları ilgimi çekmişti..
çok güzel ve anlamlı konuşuyordu..
tartışmamız bitecekti ki bi mesaj attım sakıncası yoksa arkadaş olarak ekleyebilirmiyim..?
olur dedi .. ekledim. konuşmaya başladık.. saatlerce konuştuk. telefon numaralarımızı aldık.. zaman onunla konuşurken o kadar güzel geçiyordu ki.. bana prenses demeye başladı.. ilk zaman çok şaşırmıştım neden öyle demişti ki. acaba bana karşı birşey mi hissediyor diye geçti içimden belki de öyle olmasını istediğim için öyle düşünüyordum..
zaman geçti bana karşı boş olmadığını söyledi bende dedim bende sana karşı boş değilim.. onunla konuşurken herşey duruyordu..çıkmaya başladık ona o kadar aşıktım ki herşeyi göze alabilirdim deliler gibi seviyordum o istanbulda ben bursa da oturuyordum.. ama yolda giderken başımı eğip yürüyordum sanki bi erkek görsem birine baksam ona ihanet ediyorum gibi gelirdi.. benim için o vardı sanki hep yanımdaydı.. ona en saf halimle aşkımı itiraf ediyordum o da öyle tabi.. biliyordum o da beni herşeyden çok seviyordu. hissediyordum.ne zaman kavga edecek gibi olsak o gün barışmadan rahat edemıyordum.
kötü tartışsak saatlerce ağlıyordum.. ya onu kaybedersem diye düşünüyordum ben ne yaparım onsuz.
ben onsuz hayatıma nasıl devam ederdim kii..
kime bitanem der kime hesap verirdim.. olmazdı biz ayrılamazdık.. o benim hayatımdı..
benim için çok fedakarlıklar yaptı bende onun için..
konuştuklarımızın hepsini saklıyordum mailimde..
çünkü onun herşeyi benim için önemliydi.
1 yılım rüya gibi geçti.. daha sonra nasıl oldu bilmiyorum ama ayrılıp barışmalar oldu.
sonunda tamamen bitirmeye karar verdik
bitsin bu işkence dedik yıprandık. eskisi gibi değiliz. bitirdik..
o yok hayatımda unutmak çok zor.. ondan sonra hep keşke dedim keşke..
ha bu arada 4 aydır ayrıyız ben hala başımı kaldırıpta bi erkeğe bakamıyorum. eğer bakarsam ona ihanet etmiş gibi oluuyorum çünkü...
daha öncede mm forumunda başka bi bölüme yazmıştım ordan aldm buraya geçirdim tekrardan. benim aşk hikayem de böyle
J
jupiter
Forum Okuru
bizim ask hikayemiz de söyle;
o almanyada ben türkiyedeydim..akrabaydik beni duymus resmimi görmüs.msj atti konusmaya basladik msjlasmalar mektuplar falan..bikac ay sonra izine geldiler...resmi tanismamiz oldu..pek hoslanmamistim görünüsünden ama cok tatliydi ve konusmalari hosumagidiyrdu...sonra bu evlenmek istedigini söyledi ..o arada bi kuzeni cikti bizim birlikte oldugumuzu bildigi halde..buda yok ben seni seviyorum istiyorum falan...yaslarimiz kücüktü 18-19 yasindaydik daha...olmaz dedm resti cektim bitirdim o ailesnden önce döndü evine...sonra tekrar msjlar falan beni yine kandirdi ..tamam dedim....hemen ailesni arayip demis gelmeden gidin isteyin ..onlarda geldiler ailem bana birakti bende olur dedim....bikac ay sonra tekrar geldi ve nisan yaptik..o arada bir sürü siir yazmisti adima...ucuyoduk resmen ..ölüyordu benim icin o kadar cok seviyordu ki gözleri bagiriyordu seni seviyorum diye...sonra nisanlilik dönemimiz gelgitlere döndü beni aramiyordu bahanesi cok calisiorum oluyordu...ve ayriligin etkisi oldugunu evlenince herseyin düzelecegini söylüyordu....evlendik 2 sene sonra...mutluydum..ne desem onu yapiyordu beni hic üzmüyordu...ama o hala olgunlasamamis bana bi türlü sahip cikmasini ev sorumlulugunu almasini bilmiyordu..bende sabirla bekliyordum bi gün olacak diye....sonra hamile kaldim..bi kizim oldu.....ve büyük ask diye birsey yokmus..hersey yalanmis...ve ben hep aldatilmisim bunlarla karsi karsiyayim...bu yasadigim 6 sene tamamen yalanmis...nisanlilik dönemimizde beni aldatmis..o kizi sevmis beni deil...bu 4 senelik evliligimizdeki kisi ise beni sevmek icin savasan biriymis...ben farketmedim hic bizaman icin tamam bazen neden dedigim yerler vardi ama genel olarak bakinca normal geliyordu..ortam farki yetisme farki diye önemsemedim...ve bi gün o kisiyi görüyo..herseyi bi anda unutuyo ...evliymis bi kizi varmis hepsini bi anda siliyo... ona gidiyo unutamadigini ve kimbilir daha neler anlatiyo...o bunu istemiyo....ve buda bana gelip ben seni sevmiyorum hic sevmedim aldattim hersey yalandi cik hayatimdan ben daha fazla savasamiyorum gücüm kalmadi diyo.....peki ya o yasanmisliklar..bir kadinin hayati elinde bir cocuk...o büyük ask ,.....askindan yazilan siirler...ya o sevismeler hangisene yalan deyipte kabullenip cekip gidebilirim.....herneyse hayat hikayesine döndü......
anliycaniz ask diye birsey yok..sevgi hic yok...sadece insanlik görüntüsü alltinda bizleri kandiran nitelendiremedigim canlilar var....belki mutlu olanlar vardir ama......benim ne hayata nede kimseye inancim yok...artik olamazda..ask kelimesi altinda kandirilamayin diyorum....
o almanyada ben türkiyedeydim..akrabaydik beni duymus resmimi görmüs.msj atti konusmaya basladik msjlasmalar mektuplar falan..bikac ay sonra izine geldiler...resmi tanismamiz oldu..pek hoslanmamistim görünüsünden ama cok tatliydi ve konusmalari hosumagidiyrdu...sonra bu evlenmek istedigini söyledi ..o arada bi kuzeni cikti bizim birlikte oldugumuzu bildigi halde..buda yok ben seni seviyorum istiyorum falan...yaslarimiz kücüktü 18-19 yasindaydik daha...olmaz dedm resti cektim bitirdim o ailesnden önce döndü evine...sonra tekrar msjlar falan beni yine kandirdi ..tamam dedim....hemen ailesni arayip demis gelmeden gidin isteyin ..onlarda geldiler ailem bana birakti bende olur dedim....bikac ay sonra tekrar geldi ve nisan yaptik..o arada bir sürü siir yazmisti adima...ucuyoduk resmen ..ölüyordu benim icin o kadar cok seviyordu ki gözleri bagiriyordu seni seviyorum diye...sonra nisanlilik dönemimiz gelgitlere döndü beni aramiyordu bahanesi cok calisiorum oluyordu...ve ayriligin etkisi oldugunu evlenince herseyin düzelecegini söylüyordu....evlendik 2 sene sonra...mutluydum..ne desem onu yapiyordu beni hic üzmüyordu...ama o hala olgunlasamamis bana bi türlü sahip cikmasini ev sorumlulugunu almasini bilmiyordu..bende sabirla bekliyordum bi gün olacak diye....sonra hamile kaldim..bi kizim oldu.....ve büyük ask diye birsey yokmus..hersey yalanmis...ve ben hep aldatilmisim bunlarla karsi karsiyayim...bu yasadigim 6 sene tamamen yalanmis...nisanlilik dönemimizde beni aldatmis..o kizi sevmis beni deil...bu 4 senelik evliligimizdeki kisi ise beni sevmek icin savasan biriymis...ben farketmedim hic bizaman icin tamam bazen neden dedigim yerler vardi ama genel olarak bakinca normal geliyordu..ortam farki yetisme farki diye önemsemedim...ve bi gün o kisiyi görüyo..herseyi bi anda unutuyo ...evliymis bi kizi varmis hepsini bi anda siliyo... ona gidiyo unutamadigini ve kimbilir daha neler anlatiyo...o bunu istemiyo....ve buda bana gelip ben seni sevmiyorum hic sevmedim aldattim hersey yalandi cik hayatimdan ben daha fazla savasamiyorum gücüm kalmadi diyo.....peki ya o yasanmisliklar..bir kadinin hayati elinde bir cocuk...o büyük ask ,.....askindan yazilan siirler...ya o sevismeler hangisene yalan deyipte kabullenip cekip gidebilirim.....herneyse hayat hikayesine döndü......
anliycaniz ask diye birsey yok..sevgi hic yok...sadece insanlik görüntüsü alltinda bizleri kandiran nitelendiremedigim canlilar var....belki mutlu olanlar vardir ama......benim ne hayata nede kimseye inancim yok...artik olamazda..ask kelimesi altinda kandirilamayin diyorum....
