Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Seni öyle seviyorum ki;
Tarifi mümkün değil!
Seni öyle seviyorum ki;
Dilim tutuluyor anlatılır değil!
Lugat yetersiz kalıyor
Ah be canım! yetersiz
Denizler mürekkep olsa
Bütün ağaçlar kalem olsa
Yer, gök, boşluk kağıt olsa
İnan sevdiğim yetersiz
Seni öyle seviyorum ki;
Elim titriyor anlatılır değil!
Gözümün gördüğü her şey sen
Konuştuğum her kes sensin
Ayaklarım sana diye yürür
Kalp atışlarım seni zikr ediyor
Taş, toprak, dokunduğum sensin
Seni öyle seviyorum ki;
Bedenim titriyor anlatılır değil!
Çileye sen diye sarıldım
Derdi sensin diye kabullendim
Göz pınarlarım sana
Ömrümü sana biçtim
Seni öyle seviyorum ki;
Kalbim titriyor anlatılır değil!
Hayalleri senli diye sevdim
Bütün resimleri sen diye öptüm
Denizleri sevdim gözlerin mavi diye
Anla sevdiğim anla
Yazmaya gücüm yok
Her şeyi, ama her şeyi
Sen diye sevdim
Suyu, ekmeği, havayı
Ya, anla işte...
Seni öyle seviyorum ki;
Yüreğim titriyor anlatılır değil!
Dualar ediyorum dualar
Bir gün de olsa
Bir an bile yeter görsem
Kollar sonsuzluğa açılmış
Seni diliyor tir tir
Seni öyle seviyorum ki;
Ruhum titriyor anlatılır değil!...
Her gece olduğundan biraz daha muhtacım sana Kırgınım aslında kızgınım…
Hayır sana değil; Seni kırıp üzen şu aptallığıma…
Ne olursa olsun
Zamanım da mekanım da değişmiyor Hep her zaman aynı yere çıkıyor bütün yollar;
Sana!..
Uzun zaman oldu içimdeki maviler donalı. Kendim seçtim sevdayı tek başıma
yaşamayı. Yalnızlığımın sorumluluğunu taşıyacak kadar da yürekli olduğumu
düşünür ve söylerdim herkese gururla. Geceler sancı olur işlerdi içime ama
yüreğimde yaşattığım sevdamı düşündükçe, içime yayılan sıcaklık alıp götürürdü
tüm sancılarımı...
Ne kadar zamandır böyleyim ne kadar zamandır... en yakın dostum özlem
hatırlamıyorum. Sanki zaman durdu. Evet özlüyorum ve özlemeyi de seviyorum.
Çünkü özlemin içinde aşkım, mutluluğum,umutlarım var. Gidenlerin ardından ağıt
yakmamayı öğreneli çok uzun zaman oldu ama sen bambaşkaydın. Kimseyi senin kadar
sevmemiştim ki. Seni birine anlatmaya kalksam sözcükler yetmiyor kelimeler
acizleşiyor. Neye benzetsem hep bir yanın eksik kalıyor...
Gülemiyorum artık? En iyi yapabildiğim şeyi kaybettim? Aslında önce seni ve
senle birlikte herşeyimi kaybettim. Yanımda yoksun. Olsan sarılırdım sana sıkı
sıkı. Bırakmazdım sıkılır bağırır çağırırdın ama ben biraz daha fazla
sarılırdım sana. Biliyorum benden bağımsızdın hiç sahip olamadım sana. Olmakta
istemedim aslında, çünkü hep yanımda olacaktın... Ya da ben öyle sandım...
Dinlediğim her şarkı sözlerinde her yağmurda ıslanışımda dalgaların kayalara
çarpışında her nisanda ve her eylülde sen yeniden gidiyorsun benden. Ben bu
ayrılışların acısını yaşarken birgün gidebileceklerini düşünerek kimsenin
gelmesine izin vermiyorum…
Sana ilk satırlarımı yazdığımda yine mum ışığı vardı odamda. Soğuk beyaz bir
defterin her şeyi hayale dönüştüren sayfalarında ilk kez seni yaşamıştım. Şimdi
uzun yağmurların ardından yine mum ışığıyla dolu odamda yine ve hala sana
yazıyorum. Çünkü ben her hayal kırıklığım, her duvara çarpışımdan sonra hala
sana dönüyorum.
Ortasından kopartıldığı için hiçbir zaman sonu gelmeyecek günlerimize dönüp
hala seni arıyorum... Çünkü hala seni .........