nasıl ki insanın canı sıkılıp ağlamak istediğinde odasına koşup orda huzur bulursa ben de ara sıra huzur bulmak için köşeme kaçarım🙂arkadaşlarımın beni seven insanların mesajlarını okurum bir şeyler yazıp sonra da ayrılırım.şimdi de o anlardan biri..şiir ve ya güzel yazılar yazamam belki ama içimdekileri yazınca daha anlamlı gelir bana...keşke bir kuş olsaydım ve istediğim yere hemen uçabilseydim..anneme gitseydım kalbimdeki sıkıntıyı anlatsaydım kucağına biraz soluklanıp yine yoluma devam etseydim.saçma.olmaz ki o zaman nedir bu hayal kurmalar..ne başlığı var ne sonu belli bu yazımın..olsun ben biraz rahatladım ya o da bir şey!!!