Klomenle Hamile Kalan Var mı? / Klomen Kullananlar

canımmm benim elbette hatırladım elbette hatırlamazmıyım nasılsınn evet uzun zamandır yoksun bu kadar uzun kaybolma evet canımsın başladımm tedaviye aşılamalarım tutmadı şimdi işte tüp bebekk yapcaz bakalım inşş güzel sonuçlar paylaşır umut olurum size

ortak kaderi yaşayıp seni anlayabilecek insanlarla sıkıntını paylaşmak ne kadar da rahatlatıyormuş insanı ara verp tekrar buraya dönünce anladım.engel çıkmazsa artık kolay kolay bir yere kaybolmak istemiyorum artık çünkü o kadar ihtiyacım oluyor ki güzel şeyler duyup umut kazanmaya....
 
Kızlar galiba prolaktin (süt salgılayan hormon) yüksekliği olupta bebek tedavisi alan yok aranızda bu konu da yalnızım sanırım
 
aymesev yazdıkların okurken kendımı de gördüm gibi.......bende 7senelık evlıyım ılk 4,5yıl korunmak zorunda kaldım sartlar oyle gosterdı mecbur kaldım ama sımdı 2,5 yıldır cocuğum olmuyor ıkı tane dusuk yasadım en çok beklediğim zamnalarda her hamılelik aberını aldığımda yenıden doğdum ama malesef nasıp olmadı dediğin gibi butun tetkıkler yapldı bana eşime klomen çatlatma iğnesi bu aşamalardan teker teker gectım hepsınde farklı bı umudum vardı ama olmadı sebepsiz hiçbir neden sorun yok en son klomen çatlatma iğnesınde 19mm.ulaştım ığnemı oldum yıne olmadı sımdı dr.lar asılama dıyor bende 4aydır hıcbır dr.a gıtmedım artık yoruldum bıa ra ümidimi kestım ama sımdı çk sukur yıne o gücümü topladım Takdir Allahın onun bı ol demesıne bakıyor bır sure daha bekleyıp aşılamayı denıycem rabbım bıze derman versın Rabbım bızlere hayırlı evlat nasıp etsın

aminn canımm
 
Ayme duam senle olsun Canim sen sayısız yere gitmişsin ben dilini bilmediğim bir ulkedeyim ve oyle Tr gibi bebek olmuş olmamış cokta ciddiye alınıp umursanmiyor randevu bile 2 veya 3 ayda geliyor Buda benim imtihanım diyorum 2 senem sadece 2 kutu Clomidle gecti iğne aşılama olmadı normal bekleyin deneyin dendi sadece bende ilaçlara hemen tepki verdim yumurtalarım çatladı ısı takibim normaldi simdi esime tekrar test yapıyorlar Canim bide 4 aydır esiminde yabancı olduğu bi sehre taşındım ne yapayım bilmiyorum artık bekliyorum 4. Ayda iyi bir merkezde randevum var insallah artık ciddi bi tedavi olucak sabretmekten başka elimden bisey gelmiyor imkanlar icinde imkansızı yasıyorum duyarsızlık yabancılık yüzünden bundada vardır elbet Rabbimin bir bildigi bu arada bende 2 yıl 4 aydır evliyim Canim ama ben hic korunmadım 1 gun bile ilk andan beri istiyorum

canm benim yaa seninde derdin daha başkaymış rabbim yardımcın olsunn hepimizin
 
hayırlı olsun cnm, ben de nisanda başlayacağım inş. aşılamaya. sana katılıyorum umutsuz olunca bekleti azalıyor ve sanki streste biraz olsun gidiyor.bir kaç ay sonra güzel haberler ile dolar burası inş.Aymesev'in tüp bebek tedavisi, Özgüll'ün, senin ve benim aşılamalarım güzel sonuçlarla sevindirir inş bizi....

- - - Updated - - -

Rapunzelcan canım sen ne yaptın en son hangi durumdasın

canım ben de 2 aşılama yaptım ikisi de tutmadı,nisan da tüp bebeğe karar verdik canım,hakkımızda hayırlısı olur inşallah.
 
bütün herşeyi geride bıraktım tüp bebek tedavisine başladım bu sefer umutlarım daha başkaydı artık tutup tutmasınıda geçtimde acaba ikizlerim olurmu diye düşünüyordum içimi böyle derin bi sessizlikle birlikte bi sevinç kaplıyordu bir takım ilaçları bitirdim bir takım ilaçlara başladım ama her adım hergün sanki bebeğime kavuşmanın heyecanı sarmaya başlamıştı ki evet beklenen gün gelmişti adette görmüştüm artık tedaviye tam anlamıyla başlayacaktım birkaçgün şehir dışına çıktım doktorumu aradım adetimin 3. günü muayene gidecektim bir umutla gece 4 de otobüse bindim sabah 9 buçukta indim ama hiç uyumadım çünkü hastaneye yeni umutlarla gidiyordum hastaneye sanki bebeğimi aramak için değilde onu oraya bıraakmışım birkaç hafta sonra alcakmışım gibi geliyordu gittiğim hastanede nerdeyse tanıştığım bütün tüp bebek hastaları sonuç almıştı onları görünce umutlarım bir kat daha artmıştı neyse hastaneye gittim doktorumu bir müddet bekledikten sonra muayene oldum kan vermemi istedi kan tahlili sonucuma göre ilaç tedavi şeklini dozunu düzenleyecekti uykusuzluk yorgunluk ama bir o kadarda ümit içerisinde beş buçuk saat hastanede sonuç bekledim ve nihayet sonuçlar çıktı doktorumla uzun bir görüşmeden sonra kafamda hiçbir soru kalmadan evimin yolunu tuttum metrodan bir indim telefonum çaldı açtım hastaneden arıyorlardı 3 senelik evli olmadığım için tüp bebek raporum çıkmayacakmış bu yüzdende ilaç paralarıda dahil hiçbir hastane masrafını devlet karşılamıyormuş hepsini ben karşılamak zorundaymışım ve buda çok yüklü bir miktar yaklaşık 10 bin gibi yolda bir başladım eve kadar hıçkıra hıçkıra ağlamaktan canım çıktı siz söyleyin şimdi arkadaşlar sizce adaletmi bu ne kadar üzgünüm bir umut dolu tedavi daha benim için bitti eşim bırakma sen üzülme gerekirse arabamı bile satarım dediysede yapamadım biliyorum belki ödeyecekti çünkü benim ağlamama hiç dayanacak gücü yok çok zorlanacaktı ama ben onada kıyamadım çok üzgünüm haliimi size nasıl anlatabilirim kelimeler yetermi üzüntümü acımı anlatmaya bilmiyorumm hiç iyi değilimm çok kötüyümm allahım neyin bedelini ödetiyorsun banaa bilmiyorum ama dayanacak gücüm kaalmadı
 
bütün herşeyi geride bıraktım tüp bebek tedavisine başladım bu sefer umutlarım daha başkaydı artık tutup tutmasınıda geçtimde acaba ikizlerim olurmu diye düşünüyordum içimi böyle derin bi sessizlikle birlikte bi sevinç kaplıyordu bir takım ilaçları bitirdim bir takım ilaçlara başladım ama her adım hergün sanki bebeğime kavuşmanın heyecanı sarmaya başlamıştı ki evet beklenen gün gelmişti adette görmüştüm artık tedaviye tam anlamıyla başlayacaktım birkaçgün şehir dışına çıktım doktorumu aradım adetimin 3. günü muayene gidecektim bir umutla gece 4 de otobüse bindim sabah 9 buçukta indim ama hiç uyumadım çünkü hastaneye yeni umutlarla gidiyordum hastaneye sanki bebeğimi aramak için değilde onu oraya bıraakmışım birkaç hafta sonra alcakmışım gibi geliyordu gittiğim hastanede nerdeyse tanıştığım bütün tüp bebek hastaları sonuç almıştı onları görünce umutlarım bir kat daha artmıştı neyse hastaneye gittim doktorumu bir müddet bekledikten sonra muayene oldum kan vermemi istedi kan tahlili sonucuma göre ilaç tedavi şeklini dozunu düzenleyecekti uykusuzluk yorgunluk ama bir o kadarda ümit içerisinde beş buçuk saat hastanede sonuç bekledim ve nihayet sonuçlar çıktı doktorumla uzun bir görüşmeden sonra kafamda hiçbir soru kalmadan evimin yolunu tuttum metrodan bir indim telefonum çaldı açtım hastaneden arıyorlardı 3 senelik evli olmadığım için tüp bebek raporum çıkmayacakmış bu yüzdende ilaç paralarıda dahil hiçbir hastane masrafını devlet karşılamıyormuş hepsini ben karşılamak zorundaymışım ve buda çok yüklü bir miktar yaklaşık 10 bin gibi yolda bir başladım eve kadar hıçkıra hıçkıra ağlamaktan canım çıktı siz söyleyin şimdi arkadaşlar sizce adaletmi bu ne kadar üzgünüm bir umut dolu tedavi daha benim için bitti eşim bırakma sen üzülme gerekirse arabamı bile satarım dediysede yapamadım biliyorum belki ödeyecekti çünkü benim ağlamama hiç dayanacak gücü yok çok zorlanacaktı ama ben onada kıyamadım çok üzgünüm haliimi size nasıl anlatabilirim kelimeler yetermi üzüntümü acımı anlatmaya bilmiyorumm hiç iyi değilimm çok kötüyümm allahım neyin bedelini ödetiyorsun banaa bilmiyorum ama dayanacak gücüm kaalmadı

inanır mısın yazdıklarını ağlayarak okudum canım ve çok üzüldüm :( ben de her şeye o kadar çok kızıyorum ki anlatamam,biz de özelde yaptırmak zorundayız ve 6 bin gibi bir rakam :( harç borç mecbur karşılicazbaşka çaremiz yok be canım. en az 3 çocuk diyen şahıs çık ortaya ve de ki aşılama tüp bebek ücretsizdir diye,inan ki 3 değil ya 5 doğururum be . . .
 
maddi manevi anlamda çok yıprandık yeter artık ya bıktım inan :(((( artık arkadaşların çocuğuna değil kendi çocuğuma hediye almak istiyorum,hergün onlara bi şeyler göndermekten bıktım,sadece onlara değil kendi çocuğuma da almak istiyorum onu sevindirmek istiyorum.
 
bütün herşeyi geride bıraktım tüp bebek tedavisine başladım bu sefer umutlarım daha başkaydı artık tutup tutmasınıda geçtimde acaba ikizlerim olurmu diye düşünüyordum içimi böyle derin bi sessizlikle birlikte bi sevinç kaplıyordu bir takım ilaçları bitirdim bir takım ilaçlara başladım ama her adım hergün sanki bebeğime kavuşmanın heyecanı sarmaya başlamıştı ki evet beklenen gün gelmişti adette görmüştüm artık tedaviye tam anlamıyla başlayacaktım birkaçgün şehir dışına çıktım doktorumu aradım adetimin 3. günü muayene gidecektim bir umutla gece 4 de otobüse bindim sabah 9 buçukta indim ama hiç uyumadım çünkü hastaneye yeni umutlarla gidiyordum hastaneye sanki bebeğimi aramak için değilde onu oraya bıraakmışım birkaç hafta sonra alcakmışım gibi geliyordu gittiğim hastanede nerdeyse tanıştığım bütün tüp bebek hastaları sonuç almıştı onları görünce umutlarım bir kat daha artmıştı neyse hastaneye gittim doktorumu bir müddet bekledikten sonra muayene oldum kan vermemi istedi kan tahlili sonucuma göre ilaç tedavi şeklini dozunu düzenleyecekti uykusuzluk yorgunluk ama bir o kadarda ümit içerisinde beş buçuk saat hastanede sonuç bekledim ve nihayet sonuçlar çıktı doktorumla uzun bir görüşmeden sonra kafamda hiçbir soru kalmadan evimin yolunu tuttum metrodan bir indim telefonum çaldı açtım hastaneden arıyorlardı 3 senelik evli olmadığım için tüp bebek raporum çıkmayacakmış bu yüzdende ilaç paralarıda dahil hiçbir hastane masrafını devlet karşılamıyormuş hepsini ben karşılamak zorundaymışım ve buda çok yüklü bir miktar yaklaşık 10 bin gibi yolda bir başladım eve kadar hıçkıra hıçkıra ağlamaktan canım çıktı siz söyleyin şimdi arkadaşlar sizce adaletmi bu ne kadar üzgünüm bir umut dolu tedavi daha benim için bitti eşim bırakma sen üzülme gerekirse arabamı bile satarım dediysede yapamadım biliyorum belki ödeyecekti çünkü benim ağlamama hiç dayanacak gücü yok çok zorlanacaktı ama ben onada kıyamadım çok üzgünüm haliimi size nasıl anlatabilirim kelimeler yetermi üzüntümü acımı anlatmaya bilmiyorumm hiç iyi değilimm çok kötüyümm allahım neyin bedelini ödetiyorsun banaa bilmiyorum ama dayanacak gücüm kaalmadı

canım benim ya kıyamam allah yardımcımız olsun ya umudunu kaybetme canım ya braz dinlen br kac ay tedavi görme bünyen dinlensin belki kendlignden olur. üzme kendini ben de sen gbi çok üzülüyrum aglıyorum ama hiç br işe yarmıyr işte :leylekbu leylekler bir gün bizede bir bebek getrrr. :(
 
çok üzgünüm çok mutsuzum ben bu bir aylık dönemi nasıl geçiricem diye düşünürken yumurta toplama işleminden çok korkuyordum merkezde gördüğüm herkese soruyordum internette okumadığım yazı kalmadı onu bile göze alıp güçlü olup gidicem sonu güzl olcak derken ve bu bir ayı nasıl geçireceğimi düşünürken şimdi tüp bebek için tam 9 ay beklemem gerekiyor bu nasıl bir çaresizlkiktir bu nasıl bir hayattır nasıl bir çaresizlik içindeyim nasıl umutlarım yerlerin altında nerdeyiğm nasılım ne yapabilirim anlamadımm hangi acılara göz yummam gerekiyor daha nasıl acılar çekebilicem çekicem bu accıları hangi güçle kaldırıcam nasıl güçlü olabilicem daha doğrusu ben ne yapıcam arkadaşlar nasıl hayata tutunabilicem bi çare bi güç bi sabır bunların hepsine ne kadar ihtiyacım var bilmiyorumm tek bildiğim hiç ama hiç iyi olmadığım bunları bile ağlayarak yazıyorum göz yaşlarımın hiç duracağı yokk aklıma geldikçe içimden hep bi çare bi çare diyorum ve dahada kötüsü aklıma düştükçe içimde bir yerler sızlıyo sızlıyo sızlıyo
 
Geri
Üst