Mercimek Sevdalıları Gebelik Bekleyenler Hamile Kalmak isteyenler buraya
- Konbuyu başlatan *AyşegüL*
- Başlangıç tarihi
kızlar ben tüp bebekten vazgeçtim..yaptırmıcam ve kesin kararlıyım akışına bırakıcam doğal yollardan olursa olsun olmazsa da olmasın..ama aklımdan çıkaramadığım başka birşey var o da evlat edinmek..bir kız bebek almayı çok istiyorum ama emin değilim..emin olamadığım da şu..bebek için endişeleniyorum ben onu çok seveceğimden eminim..ama ona bunu söylediğimizde ne hisseder ki..söylemek zorundayız psikologlar öyle söylüyor..maddi manavi her imkanımız yerinde hiçbir sorunumuz yok..onu alsak o bize evlat olsa biz de ona anne baba olmanın mutluluğunu yaşasak..birbirimizin yarasına ilaç olabilir miyiz..ne dersiniz?? değişik bakış açılarına ihtiyacım var..
kısmet artık canım ,ne zaman olursa kabulüm , çok yoruldum zaten ,olursa olur napıym yaa
günaydın
yirim seni ben çalıştırırkene
anam bu şirket beni işten atarsa bi kpss olsun elimde dedim ama çalışamıyom ki, gerçi benim engiiiin bilgilerim yeter ama günaydııııııııııınnnnnnnnnn
inşallah güzel bir gün olur hepimiz için!
günaydın tatlım
olur sen gel ,git yine gel
bekleriz bisss , kız çok az kaldı sana da dimi ,bakalım benim hisler tutacak mı ???? ikiz deyip seni kızdırmak istemiyorum amaa :meri:
canım senin durumunu bilmiyorum. biraz bahseder misin?
örneğin ne kadar zamandır istiyorsunuz?
aşılama veya tüp bebek hiç yaptırdın mı?
eğer yaptırmadıysan ve maddi imkanların yerindeyse neden tüp bebek denemekten se evlat edinmek istiyorsun?
...
canım bu benim de hep çok istediğim bir şeydi ,hatta diyordum ki o kadar annesiz çocuk varken ,onlardan birine annelik etmek varken neden ikinci için uğraşalım , alalım annesiz babasız sevgiye ihtiyacı olan bir bebek , herkes mutlu olsun...Bir gün eşimle konuşurken dedi ki; "yeri geliyor sabrın tükeniyor , kendi çocuğun olduğu halde bağırıp ,belki bir tokat atabiliyorsun iya da ilgilenemediğin anlar oluyor ve sen bunlar için vicdan azabı çekip ağlıyorsun , düşün ki bunları evlat edindiğin çocukta da yaşayacaksın , evlatlık olduğu için değil, doğal olduğu için işte o zaman annesiz babasız bir çocuğa bunları yaptım diye çekeceğin vicdan azabını düşün , ben bu yükün altına girebileceğimi sanmıyorum " dedi... işte bundan sonra çok istediğim bu konuyu kapattık , hak verdim çünkü , yılların ne getireceği belli olmuyor ,şimdiki duygu ve düşüncelerimizle verdiğimiz kararlar yıllar sonra pişmanlıklarımız olabiliyor , ama kendi hayatımız deyip içimize sindirebiliyoruz, fakat başka bir çocuğun hayatını güzelleştirmek için yola çıkıpta ona zarar vermek ya da acı çektirmek beni mahveder,işte biz bu nedenle bu konuyu kapattık tatlım..Farklı bakış açısı dediğin için yazdım, etkilemek için değil u bizim bakış açımızın nasıl değiştiğinin hikayesiydi
canım bu benim de hep çok istediğim bir şeydi ,hatta diyordum ki o kadar annesiz çocuk varken ,onlardan birine annelik etmek varken neden ikinci için uğraşalım , alalım annesiz babasız sevgiye ihtiyacı olan bir bebek , herkes mutlu olsun...Bir gün eşimle konuşurken dedi ki; "yeri geliyor sabrın tükeniyor , kendi çocuğun olduğu halde bağırıp ,belki bir tokat atabiliyorsun iya da ilgilenemediğin anlar oluyor ve sen bunlar için vicdan azabı çekip ağlıyorsun , düşün ki bunları evlat edindiğin çocukta da yaşayacaksın , evlatlık olduğu için değil, doğal olduğu için işte o zaman annesiz babasız bir çocuğa bunları yaptım diye çekeceğin vicdan azabını düşün , ben bu yükün altına girebileceğimi sanmıyorum " dedi... işte bundan sonra çok istediğim bu konuyu kapattık , hak verdim çünkü , yılların ne getireceği belli olmuyor ,şimdiki duygu ve düşüncelerimizle verdiğimiz kararlar yıllar sonra pişmanlıklarımız olabiliyor , ama kendi hayatımız deyip içimize sindirebiliyoruz, fakat başka bir çocuğun hayatını güzelleştirmek için yola çıkıpta ona zarar vermek ya da acı çektirmek beni mahveder,işte biz bu nedenle bu konuyu kapattık tatlım..Farklı bakış açısı dediğin için yazdım, etkilemek için değil u bizim bakış açımızın nasıl değiştiğinin hikayesiydi
aslında ben hiç böyle düşünmemiştim. hep "karşı taraf (evlat edindiğim çocuk) ne düşünür, nasıl davranır?" da kalmıştım. çok doğru söylüyorsun. içimizde fırtınalar kopuyorken, evlat hasreti bizi yakıp kavuruyorken daha duygusal bakıyoruz olaya. zamanla mutlaka ihmalkarlık olacaktır ve vicdan ağır basacaktır. hiç kendimi düşünmemiştim!
