Mutluyum çünkü Kaybettim
Mutluyum, çünkü kaybettim.
Ne, veda ertesi kırılan ümitlerim,
Ne, taşımakta zorlandığım aciz yalnızlığım,
Ne de tahammül ettiğim saçmalıklar yok artık.
Geceyi beklemiyorum üstelik, yüzümü karartan.
Yetindiklerinden edindiği mutluluğa razı,
Sahte cümlelerin esiri bir kalbim,
Kapandığı her saniye, beni kendime düşman eden,
Gülmeyi unutmuş o gözler, artık yok.
Bu kez, hayata tutundum, ayaktayım.
Güçlüyüm..
Kendime yeni bir dünya kurmayacağım bu sefer.
Bu dünya zaten benim.
Ben geldim..
Ayağa kalk coşkun ırmak, bana doğru ak.
Boynu bükük gül, doğrult kafanı, bana doğru bak.
Bir tebessüme muhtaç, bahtsız çiçekler.
Artık yalnız size güleceğim.. Geldim.
Yalancı aşıkların aldattığı, lacivert deniz.
En temiz yanından öpeceğim seni.
Sanki "Buraya bakın insanlar, bize bakın"
Der gibi, hep birlikte yükselen martılar.
En çok sizi seviyorum, sadakatinizi..
Ayrılmayışınızı birbirinizden, denizler boyu.
Yanılmak yok artık, kızgın güneş, zirâ
Kanmıyorum artık kimsenin sıcaklığına,
Senden başka..
Tükenmeden bu güzellikler,
Hiçbirşey madem dönmeyecekken eskiye,
Doyasıya yaşamak değil mi en güzeli ?
Şimdi, beklentisiz sevme vaktidir.
Ve sen, içimde büyüttüğüm yalnız bebek.
Büyüyeceksin.
Bir sonbahar sabahı, elini başka eller saracak.
Aylardan Eylül olunca, bambaşka gülecek gözlerin,
O ellerle her yeniden buluştuğunda ellerin.
Dinlediğin her melodi onu anımsatacak sana ve,
Seveceksin, sevileceksin..
Sonra üzüleceksin.
Onun üzerine kurmuş olduğun dünyalar,
Senin başına yıkılacak..
Sonrası yalan, bir başka el, yeni bir umut..
İlk sevdiğin en sevdiğindir ve öyle kalacaktır.
Madem, bir yerde karşılık bulmayacak tüm bu sevgiler,
Hem, bu beklenti niye ?
Boşluktan ibaret değil mi aşk denilen suret.
Gücenmeyin..
Artık aşkı istemiyorum hayatımda.
Ne, veda ertesi kırılan ümitlerim,
Ne, taşımakta zorlandığım aciz yalnızlığım,
Ne de tahammül ettiğim saçmalıklar yok artık.
Geceyi beklemiyorum üstelik, yüzümü karartan.
Yetindiklerinden edindiği mutluluğa razı,
Sahte cümlelerin esiri bir kalbim,
Kapandığı her saniye, beni kendime düşman eden,
Gülmeyi unutmuş o gözler, artık yok.
Bu kez, hayata tutundum, ayaktayım.
Güçlüyüm..
Kendime yeni bir dünya kurmayacağım bu sefer.
Bu dünya zaten benim.
Ben geldim..
Ayağa kalk coşkun ırmak, bana doğru ak.
Boynu bükük gül, doğrult kafanı, bana doğru bak.
Bir tebessüme muhtaç, bahtsız çiçekler.
Artık yalnız size güleceğim.. Geldim.
Yalancı aşıkların aldattığı, lacivert deniz.
En temiz yanından öpeceğim seni.
Sanki "Buraya bakın insanlar, bize bakın"
Der gibi, hep birlikte yükselen martılar.
En çok sizi seviyorum, sadakatinizi..
Ayrılmayışınızı birbirinizden, denizler boyu.
Yanılmak yok artık, kızgın güneş, zirâ
Kanmıyorum artık kimsenin sıcaklığına,
Senden başka..
Tükenmeden bu güzellikler,
Hiçbirşey madem dönmeyecekken eskiye,
Doyasıya yaşamak değil mi en güzeli ?
Şimdi, beklentisiz sevme vaktidir.
Ve sen, içimde büyüttüğüm yalnız bebek.
Büyüyeceksin.
Bir sonbahar sabahı, elini başka eller saracak.
Aylardan Eylül olunca, bambaşka gülecek gözlerin,
O ellerle her yeniden buluştuğunda ellerin.
Dinlediğin her melodi onu anımsatacak sana ve,
Seveceksin, sevileceksin..
Sonra üzüleceksin.
Onun üzerine kurmuş olduğun dünyalar,
Senin başına yıkılacak..
Sonrası yalan, bir başka el, yeni bir umut..
İlk sevdiğin en sevdiğindir ve öyle kalacaktır.
Madem, bir yerde karşılık bulmayacak tüm bu sevgiler,
Hem, bu beklenti niye ?
Boşluktan ibaret değil mi aşk denilen suret.
Gücenmeyin..
Artık aşkı istemiyorum hayatımda.
