ölümün her şeyi eşit yaptığını unututk mu.. bizi biz yapan değerler nerde..!!!!!!!!!!

*LavinyA*

Yeni Üye
Üye
ölümün her şeyi eşit yaptığını unututk mu.. bizi biz yapan değerler nerde..!!!!!!!!!!
bizi biz yapan değerler
.jpg

Kendimize...Ailemize ve Milletimize Karşı Sorumlu Olarak Yaşardık...
Gelenek ve Göreneklerimizle Hayat Tarzımız Şekillenirdi...

Töreye Bağlı Olmakla Övünürdük...Sevgimiz...Saygımız Bunlarla İç İçeydi...Gönül Gönüleydik...Can Canaydık.

Acılarımız da...Sevinçlerimiz de Hayatımızın Ayrılamaz Parçasıydı...Birimizin Acısı Birilerimizi Yakından İlgilendirirdi...Birimizin Sevinci Hepimize Kaynak Olurdu ...

Acılarımızı Paylaşarak Azaltır...Sevinçlerimizi Paylaşarak Artırırdık...

Sevilmenin...Sevmeyi...Sevmenin Sevilmeyi Çağırdığını Unuttuk mu?...
En Büyük Silahın Sevgi Olduğunu Unuttuk mu?

Paylaşılan Acının Yarıya İndiğini Hemen Her Fırsatta Birbirimize Söyler...Bunu Hisseder...Bunu Böyle Yaşardık...Şimdi Acı Çekmeye...Acı Paylaşmaya Tahammülümüz Var mı?...Bunu Unuttuk mu?

Acılar İçinde Kıvrana Kıvrana Yaşamaya Çalıştığımız Bugünlerde...Acının Acıyı Bastırdığını Unuttuk mu?

Kötülükleri Engelleme...İyilikleri Besleme Fırsatını Değerlendirmek Gerekliydi...Büyük Düşünenler Fırsat Yokluğundan Yakınmazdı...Kaynakları Değerlendirmeyi Unuttuk mu?..

.Kendimizi İfade Edebilmeyi unuttuk mu?

Hep Böyle Söylerlerdi...Dert İnsanı Olgunlaştırır Ona Yol Gösterirdi...Bu Kılavuzu Unuttuk mu?

Hoşgörü Sevecen Bir Tahammüldür...Paylaşmanın Bile Bir Erdem Sayıldığı Günümüzde "Hoşgörü"’yü Unuttuk mu?

Hısımları Hasım...Akrabaları Akrep Görür Olduk."Komşu Komşunun Külüne Muhtaç"Diye Diye Yaşarken Komşunun Kim Olduğunu Unuttuk mu?

Daha Dün Çocukluğumuzda Bilgeliğiyle Bizleri Kendine Hayran Bırakan...Komşuluktan Öte"Amca...Dayı...Hala."Yerindeki Komşularımızı Unuttuk mu?

Dünkü Acıların Bugünkü Sevinçlerin Kaynağı Olduğunu Unuttuk mu?

Paylaşılan Sevinçler Artardı...Artıramadığımız Sevinçlerimizdeki Paylaşmayı Unuttuk mu?

Kişi Yeterince Anlayamadığını başkasıyla Paylaşamazmış...Sevinci...Sevgiyi Yeterince Anlamayı Unuttuk mu?

Hep Sevmeliydik...Kendimizi Zorla Sevdiremezdik...İnsanın Sevme Yeteneğini Sevile Sevile Kazandığını Bir Bilir Bir Söylerdik...Sevilemediğimiz İçin Sevmeyi Unuttuk mu?

Mutluluklarda Kararınca Mutlu Olmayı Bilirdik...Her Acıda Ayaklarımız Biraz Daha Yere Basar Oldu...Karınca Kararınca Acıdan Kaçıp Mutluluğa Koşmayı Unuttuk mu?

Başarısızlığımızda Başkalarının Yanı Sıra Kendimizde de Hata Arardık...Birilerini Suçlayıp Kendimizi Haklı Çıkarmak Yerine İğneyi Kendimize Batırmayı Unuttuk mu?

İnsanların Güvenini Kazanmak Yıllar Alır...Güven Kaybetmek İçin Dakikalar Bile Çok Gelirdi...Güvenilmek İçin Güvenmek Gerektiğini Unuttuk mu?

Ne Kimseden İncinir...Ne Kimseyi İncitirdik...İnsanları Kırmamayı Tamamen Unuttuk mu?

Kazandıklarımızın Kaybettiklerimizden Çok Olduğuna İnanırdık...Biriktirmeyi Unuttuk mu?

Fırtınalar Denizi Sevmemize Engel Değildi...Güçlüklerin Başarıyı Artıran Sebepler Olduğunu Savunurduk...Zorluklar İnsanın Gücünü Terbiye Eder...Yeteneklerini Disiplin Altına Alırdı...Sıkıntıya Sabretmeyi Unuttuk mu?

Her Zorun Bir Kolayı Vardı...Başarının Başarıyı Çektiğini Unuttuk mu?

Kendimizi Kendimizle Avutmaya Çalıştık Durduk...Köprü Kuracakken Duvar Ördük Hep...Baş Başa Vermeyince Taşın Yerden Kalkmayacağını Unuttuk mu?

Dikenin İçindeki Güle Şükretmek Yerine Gülün Yanındaki Dikenden Şikayet Ettik...Şikâyetlerimizi Geri Almayı Unuttuk mu?

Dostluğun Mesafe Tanımadığını Unuttuk mu?

Başkalarından Gül Bekledik...Beklerken Tohum Ekmeyi Unuttuk mu?

Kendimiz İçin İstediğimizi Yakınımız İçin de İsterdik...Vermesini Bilmeyen İstemekte Haksızdı...İnsanın Bilmediğini İstemeyeceğini de Çok İyi Bilirdik...Vermeye Vermeye İstemeyi de Unuttuk mu?

Beklediklerimiz İle İstediklerimiz İle Verdiklerimiz Arasındaki Farkı Unutmamayı Unuttuk mu?

Herkesin Bizimle İlgilenmesini İstedik Durduk Yıllarca...Keşfedilmeyi Bekledik Belli ki... Başkalarıyla ilgilenmeyi Unuttuk mu?

Hayatın Binlerce Mucizesi İçinde Umut Ya Da Üzüntüyü Seçmek Bizim Elimizdeydi...
Mutluluk Yollarını İyi Bilirdik Önceden...Dertlerin Küçüklerini...Nimetlerin Büyüklerini Seçmeyi Unuttuk mu?

Bize Verilenlere İsyan Etik Hep...Önceden Düşünürdük...Neyin Verildiğini Değil Nasıl Verildiğini Düşünmeyi Unuttuk mu?

Kalkacağımız Yere Oturmamamız...Düşeceğimiz Yere Çıkmamamız Öğretildi...Bol Gelen Makamların Güldüreceğini Unuttuk mu?

Bize Kıymet Kazandıran Şey İşimizdi...Çalışmak En Soylu İşti...Sabahın Yiyeceğini Akşamdan Düşünürdük...En Verimli Yağmurun Alın Teri Olduğunu Unuttuk mu?

İhtiraslarımıza"Dur"Diyebiliyorduk...Ekmeğimizi Katığımıza Denk Etmeyi Unuttuk mu?

Güçlü Olunca Haklı Olduğumuzu Haykırdık...Haklılığın Yalnız Güçte Olmadığını Unuttuk mu?

Çıraklığını Bilmediğimiz İşlerin Ustalığına Soyundukça Bocaladık Durduk...Haddini Bilenin Hep Mutlu Olacağını Unuttuk mu?

Sevgi,Bilmenin Anlamanın Meyvesiydi...Beğendiklerimizi Anlar...Anladıklarımızı da Beğenirdik...Anlamak İçin Dinlemek Gerektiğini Unuttuk mu?

İleri Gitmek,Beklemekten İyiydi...Paslanacağımıza Yıpranaydık...Namerde Muhtaç Olmak Ölümden Daha Beterdi...Tembelliğin Hayatın İsrafı Olduğunu Unuttuk mu?

Söyleyenden Dinleyen Arif Gerekti...Dinlemekten Akıl, söylemekten Pişmanlık Doğardı Hep...Her İstediğini Söyleyen,İstemediklerini İşitirdi...Duyacağımızı Bilip de Diyeceklerimizi Öyle Söylemeyi Unuttuk mu?

İnsanları Üzmeden de Fikirlerimizi Söyleyebileceğimizi Unuttuk mu?

İyiliğe Anahtar...Kötülüğe Kilit Olmayı Unuttuk mu?

Çocuktuk Affettiler...Büyüdük Bazıları Affetti...Daha da Büyüyünce Affedilmeyi Bekledik...Kendi Kendimizi Affedebilmeyi Unuttuk mu?

Ömür En Büyük Sermaye...Doğruluk En Büyük Mirastı Bize...Doğru Söylediğinden Dolayı Kimse İflas Etmemişti...İşitildiği Zaman Utanacağımız İşi Yapmamayı Unuttuk mu?

Baş Dille Tartılırdı...Dilimize Sahip Olmayı Unuttuk mu?

Duyacağımızı Bilip de Diyeceğimizi Öyle Demeliydik...Dinlemesini Bilmeyen Dinletemezdi...Dinlemeyi Unuttuk mu? İki Dinleyip Bir Konuşmayı Unuttuk mu?

Sorulmadan Söylemez...Dinlemeden Konuşmazdık...Söz Sultanlarının Yanında Söz Söylemek Baş Yarardı...Gönüle Yumuşak Sözle Girilmeliydi...Hasb-ı Hâli Unuttuk mu?

Yerinde Gülmesini ve Her Fırsatta Gülümsemesini Bilmek Durumundaydık Kahkahayı...Hele Gülüşmeyi...Hele Hele Tebessümü Unuttuk mu?

Çevremize Emirler Yağdırdık Durduk...Biraz da Emir Almaya Alışmayı Unuttuk mu?

Doğru Bakılınca Doğru Anlaşılırdı... Güzellik Bakanın Gözlerindeydi...Güzel Bakan Güzel Görürdü...İyilik İnsanları Birbirine Bağlayan Altın Zincirdi...Kötülüklere Bakır Bile Denmezdi...Bakırla Altın Yer mi Değiştirdi? Hep Bakırı Göre Göre Altının Seyrini Unuttuk mu?

"İyiliğe İyilik Her Kişinin Kârı...Kötülüğe İyilik Er Kişinin Kârı"İdi...Yanı Başımızdaki "Er Kişi"leri Unuttuk mu? Zafere Eklenecek Tek Süsün Alçakgönüllülük Olduğunu Unuttuk mu?

Taşıdığımız Değerlerin Farkına Vararak Yaşamak Asli Görevimizdi...Bu Değerleri Gelecek Nesillere Aktarmayı Çok İsterdik...İstediklerimizin Gerçekleşme Çalışmalarına Hız Vermeyi Unuttuk mu?

Hayatın Acı Bir Hatırayı Unutturamayacak Kadar Kısa Olduğunu Unuttuk mu?

Herşeyden Önemlisi....Ölümün Her Şeyi Eşit Yaptığını Unuttuk mu?


alıntı
 
Geri
Üst