Pelinsu'nun köşesi
- Konbuyu başlatan PeLiNiM
- Başlangıç tarihi
Yalnızım taşıyamam sensizliği
Ağlatır gecelerin sessizliği..
Bir seni unutmadım yıllardır Birde ben ağlarken gittiğini...
Uzaklarda oluşunun tam birinci yılı...
Uykusuz gecelerin her bir yalnış yaşanan acılarından
merhaba mı demeli şimdi uzaktaki sana .
Gecelerin ve ağlayan güneşin her dakikasından
unutmaya çalışmalımı yoksa ismini
şimdi ne yapmalı nereye gitmeli
kimlere seni sorup anlatmalı
hangi yaralı yüreklerin senden arta kaldığını bulmalı şimdi
Hangi tarafını sensizliğe kapatıp açmamalı
ve hangi tarafında sen olduğun için yasak koymalı
Hani her gün gitsemde aynı ağacın altına
ve hergün üzülsemde yokluğuna
ve hergün beklesemde gelmeyeceğini bile bile bekliyorum işte sebebsizce
seni yine aynı yerde...
Odamın duvarları demir parmaklıklar olmuş geceler zindan misali
nereye dönsem hayalin gözümün önünde ve
Kanayan bedenler sensizlikler eşliğinde ....
Hani aşk damla damla su vermekti ya güle
gül solunca suya ne gerek kaldıki anlamadım ...
Hani beklerken
en çok ellerinin sıcaklığına ihtiyaç duyuşum
ve gözlerimdeki yaşları silmeni bekleyişim
hani yıkılan hayallerimi sensiz toplayışım ....
Ben senden sonra
en çok kalbime kızdım
seni sevdiği için olsa gerek
ben en çok sensizliklere alışmaya çalıştım yokluğunda
ben en çok hayallerime üzüldüm bin parçaya ayrılmış olan
her toplayışımda bir tarafıma batan ve bedenimi acıtan ....
şimdi zamanın iki ileri bir geri gitme zamanı
şimdi sensizliklerin unutulma zamanı
şimdi uzaklarda oluşunun tam birinci yılı..
merhaba mı demeli şimdi uzaktaki sana .
Gecelerin ve ağlayan güneşin her dakikasından
unutmaya çalışmalımı yoksa ismini
şimdi ne yapmalı nereye gitmeli
kimlere seni sorup anlatmalı
hangi yaralı yüreklerin senden arta kaldığını bulmalı şimdi
Hangi tarafını sensizliğe kapatıp açmamalı
ve hangi tarafında sen olduğun için yasak koymalı
Hani her gün gitsemde aynı ağacın altına
ve hergün üzülsemde yokluğuna
ve hergün beklesemde gelmeyeceğini bile bile bekliyorum işte sebebsizce
seni yine aynı yerde...
Odamın duvarları demir parmaklıklar olmuş geceler zindan misali
nereye dönsem hayalin gözümün önünde ve
Kanayan bedenler sensizlikler eşliğinde ....
Hani aşk damla damla su vermekti ya güle
gül solunca suya ne gerek kaldıki anlamadım ...
Hani beklerken
en çok ellerinin sıcaklığına ihtiyaç duyuşum
ve gözlerimdeki yaşları silmeni bekleyişim
hani yıkılan hayallerimi sensiz toplayışım ....
Ben senden sonra
en çok kalbime kızdım
seni sevdiği için olsa gerek
ben en çok sensizliklere alışmaya çalıştım yokluğunda
ben en çok hayallerime üzüldüm bin parçaya ayrılmış olan
her toplayışımda bir tarafıma batan ve bedenimi acıtan ....
şimdi zamanın iki ileri bir geri gitme zamanı
şimdi sensizliklerin unutulma zamanı
şimdi uzaklarda oluşunun tam birinci yılı..
Ben bir pembe diziyim, her günüm bir bölüm...
Son düzenleme:
