Uşak Şehir Tanıtımı

PaSikA

Yeni Üye
Üye
Uşak Şehir Tanıtımı
uşak şehir merkezi uşak hamamları isminin efsanesi şehri adının efsanesi
Uşak ili milattan önce 5000 yıllarından itibaren bir yerleşim bölgesidir.

M.Ö. 2500 yıllarına kadar Hitit hakimiyeti altında olan bölge bu tarihte Luvi istilasına ugramıştır. Hitit krallığı dağıldıktan sonra burasını Ege göçleri sırasında boğazlardan gelen Frigyalılar mesken edinmiştir.

M.Ö. 7. yüzyılda bu bölge Frigyalılar ve Lidyalılar arasında paylaştırılmıştır. Lidyalılar Uşak''ın batısında yaşamışlardır. Lidyalılar tarafından yapılan ve Ege ile Yakındoğu''yu birbirine bağlayan Kral Yolu Uşak''tan geçiyordu.

uşak.jpg







M.Ö. 6. yüzyılda bütün Anadolu Pers İmparatorluğunun egemenliği altında idi.

Yine M.Ö. 4. yüzyılda Büyük İskender Pers İmparatorluğunu yıkar ve Anadolu''nun yeni hakimi olur. Bölgemizin hakimiyetini Makedonya devletinden sonra Bergama Krallığı daha sonra da M.Ö. 2 yüzyılı civarlarında Roma imparatorluğu devralır.

Bölgemiz M.S. 395 yılına kadar Roma İmparatorluğu hakimyeti altinda iken imparatorluğun ikiye ayrılması sonucu 700 yil boyunca Bizans hakimiyetinde kalır.

1071 Malazgirt Zaferinden sonra Anadolu''nun fethi ile görevlendirilen 1. Süleyman Sah, Uşak''ı Selçuklu devletine katmıştı. Selçukluların dağılmasından sonraki beylikler döneminde Germiyanoğulları bölgede hakimiyet sürmüş, 1391 yılında yılında Yıldırım Beyazit tarafından Osmanoğullarına katılmıştır. Fetret Devri boyunca Karamanlılar elinde kalmiş, 1414 yılında tekrar Germiyanoğullarına geçmiş.

1429 yılında Osmanlı Devletine katılmıştır. Uşak''ın Istiklal savaşımızda önemli bir yeri vardır. Yunan Orduları Komutanı General Trikopis Merkez Göğem Köyünde esir alınmıştır. 1 Eylül 1922''de Uşak isgalden kurtulmuş, 2 Eylül 1922''de Atatürk ve Inönü şehre gelerek karargah kurmuşlar, Trikopolis''in kılıcını bugün Atatürk ve Etnoğrafya Müzesi olan evde teslim almışlardır.

Kütahya iline bağli bir ilçeyken 15 Temmuz 1953 yilinda çikarilan 6129 sayili kanunla il olmuştur.

Osmanlı döneminde ''aşıklar diyarı'' anlamına gelen UŞŞAK sonraları ''oğul, evlat'' anlamına gelen UŞŞAK olarak anılmaya baslanmıs, söylenis kolaylıgı olarak S’nin biri düsmüstür. Il Kurulus yasasında da ilin adı UŞŞAK olarak geçmistir.
 
Moderatör tarafında düzenlendi:
Uşak Doğal Güzellikleri

Uşak ili İç Batı Anadolu Eşiği üzerinde yer alıp, il alanının kuzey, kuzeydoğu ve doğu kesimlerinde dağlıktır. Bunun dışında kalan alanlar geniş platolar halindedir. İl topraklarının % 58’i platolarla, % 37’si de dağlarla kaplıdır. Ovalık alanlar ise % 55.5’i bulur. İldeki dağlık alanlar vadilerle yarılmıştır. İlin en önemli yükseltileri Ahır Dağı (1.915 m.), Tahtalı Tepe (1.644 m.), Kemer Dağı (1.197 m.) ve Koca Dağ’dır (934 m.). İl merkezinin kuzeyindeki Elinoğlu Tepesi de 1.387 m.ye yükselmektedir.


Ahır Dağı

Uşak’ın doğusunda yer alan Ahır Dağı Afyonkarahisar ile Kütahya arasındaki dağ sınırını oluşturur ve bu dağın bir bölümü de Uşak il toprakları içerisindedir. Eyüp, Kartal ve Sümbüllü tepeleri Ahır Dağı’nın başlıca yükseltileridir. Bunlar zengin bir bitki örtüsü ile kaplıdırlar. Bunun yanı sıra Omur Baba, Ahmetler, Kemer ve Kurt Dağı tepeleri bitki örtüsü bakımından yoksuldur.


Murat Dağı

Uşak-Kütahya il sınırını oluşturan Murat Dağı’nın önemli bir bölümü Uşak il merkezi ile Banaz ilçesi arasındadır. Bu dağ 2.309 m. yüksekliği ile ilin en yüksek noktasıdır. Zengin çam ormanları ile kaplı olan bu dağ volkanik bir oluşumdur. Doğusunda da Tahtalı Tepe (1.644 m.) bulunmaktadır.


Elma Dağı

Uşak il merkezinin kuzeyinde Murat Dağı’nın güneyinde yer alan Elma Dağı 1.805 m. yüksekliğindedir. Çevresi geniş otlak ve yaylalarla kaplıdır.


Akarsuları

Uşak il topraklarında Büyük Menderes Nehri’nin kollarından Banaz Çayı ile Gediz Irmağı bulunmaktadır. Bunların çok sayıdaki küçük kolları da Uşak’ın kuzeyindeki dağlık alanlardan doğmaktadır.
Gediz Irmağı

Gediz Irmağı Murat ve Eğrigöz dağlarından kaynaklanır ve Uşak’ın en önemli akarsularından birisidir. Kütahya il sınırları içerisinde akan Gediz Irmağı Emirfakılı Köyü’nün kuzeyinden Uşak topraklarına girmektedir. Bundan sonra Güre Bucağı’na kadar kuzey-güney yönünde akar. Güre yakınlarında batıya yönelir ve Manisa topraklarına girerek İzmir’de Ege Denizi’ne dökülür.

Gediz Irmağı’nın Uşak’taki en önemli kolu Karabol Çayı’dır. Uşak il merkezinin 1 km. batısından doğan bu çay Güre Bucak merkezine kadar ulaşır ve orada Gediz’e katılır.


Banaz Çayı

Büyük Menderes’in Yukarı Havzası’ndan kaynaklanan Banaz Çayı Uşak’ın en önemli akarsuyudur. Kuzey-güney doğrultusunda akarak Denizli’de Büyük Menderes’e katılır. Banaz Çayı’nın Murat Dağı’ndan kaynaklanmasından Büyük Menderes’e kadar olan uzunluğu 165 km. dir. Bu alan içerisinde Kocadere ile birleşir. Demirciler Deresi de en önemli kollarından birisidir. Demirciler Deresi Ulubey ilçe merkezinden geçtikten sonra Banaz Çayı’na katılır. Banaz Çayı ve kollarının zaman zaman taşkınlıkları çevreye zarar vermektedir.


Göletler

Uşak-Ankara karayolu üzerindeki Göğem’den 7 km. içeride Göğem Göleti bulunmaktadır. Göletin çevresi ormanlık olup, özel mülkiyetin yapıları burada bulunmaktadır.

Örencik-Eşme yolu üzerinde Takmak bucağına 2,5 km. uzağında sulama ve içme amaçlı yapılan Takmak Göleti bulunmaktadır. Bu gölet tarım alanları ile çevrili olup, aynalı sazan balığı yetiştirilmektedir.

Uşak il merkezi ile Karaağaç Köyü arasında 1993 yılında Karaağaç Göleti yapılmıştır. Yöre halkı tarafından gölet çevresi mesire yeri olarak kullanılmaktadır.

Bu göletlerin dışında Tokmak, Üçpınar, Karaahmetli, Yeleğen, Yeşilkavak, Alahabalı, Güneyköy, Altıntaş, Baltalı, Kızılhisar, Kuşdemir, Yenice, Dümenler göletleri bulunmaktadır.


Vadiler ve Ovalar

Uşak il topraklarının %5,5’ini kaplayan ovaların en önemlileri Banaz Ovası ile Uşak Ovası’dır. Bu ovalar tarıma elverişli olup, toprakları kalkerli, demir oksitli, manlı ve yer yer de taşlıktır.


Banaz Ovası

Uşak’ın kuzey-güney doğrultusunda yer alan Banaz Çayı vadisindeki Banaz Ovası, kuzeydoğu-güneybatı doğrultusunda olup, ilin en yüksek ovasıdır. Banaz Çayı’nın taşıdığı alüvyonların burada birikmesinden ötürü de önemli bir tahıl alanıdır.


Uşak Ovası

İlin doğu-batı doğrultusunda bulunan bu ovanın kenarında Uşak il merkezi kurulmuştur. Deniz seviyesinden 890 m. yüksekliğindeki bu ovanın tabanı kalın bir alüvyonla örtülüdür. Güneyinde 100 m. yüksekliğe ulaşan tepeler bulunmaktadır. Ova 5.500 hektar yüzölçümünde olup, uzunluğu da 12 km. dir.

Bu ovanın doğusunda Çanlı Çayı Vadisi bulunmakta olup, Uşak’ın önemli bir tarım merkezidir.


Kanyonlar

Uşak ilinin güney ve güneybatı kesiminde doğal oluşum olan kanyonlar bulunmaktadır. Bu kanyonlar Kazancı Deresi ile Banaz Çayı’nın oluşturduğu Ulubey ilçesinin Uşak-Karahallı karayolunun doğusunda bulunmaktadır. Bu kanyonlar antik Blaundus kenti ile bir bütünlük sağlamaktadır.


Uşak ili Ulubey ilçesindeki bu kanyon ABD'deki Grand Kanyonu'ndan sonra uzunluk bakımından dünyanın en büyük 2. kanyonu olma özelliğini taşımaktadır.

İlin güney ve güneybatı kesimlerinde jeolojik yapının özelliğinden dolayı oluşan Ulubey Kanyon’unda her yıl 27–28 Mayıs tarihlerinde Ulubey Kültür Turizm ve Kanyon Festivali yapılma çalışmaları yürütülmektedir. Planlanan festival çalışmaları kapsamında kanyonun dibinden geçen Dokuzsele Deresi temizlenecek ve kanyon turizme açılacaktır.







Uşak Kaplıca ve İçmeleri

Uşak il toprakları şifalı su kaynakları bakımından oldukça zengindir. Banaz’a 7 km. uzaklıktaki Hamamboğazı şifalı suları ile Ulubey’deki Aksaz Hamamı bunların başında gelmektedir.


Hamamboğazı Kaplıcası (Banaz)

Uşak ili Banaz ilçesinin 7 km. kuzeydoğusunda bulunan şifalı suların tümüne Hamamboğazı Şifalı Suları ismi verilmiştir. Çevresi çam ağaçları ile kaplı olan kaplıcanın bulunduğu yer deniz seviyesinden 1.047 m. yüksekliktedir. Kaplıcada gazoz, sarı kız ve kara kız denilen üç ayrı su bulunmaktadır. Gazoz; kükürt, demir ve diğer şifalı madenleri içermektedir. Sarı kız; kükürtlü ve ılık, kara kız orta sıcaklıktadır. Toplam debi 40 lt sn olup sıcaklık 60 derecedir. Fiziksel, kimyasal ve bakteriyolojik analizleri yapılmış ve sağlık açısından çok yararlı görülmüştür. Kişi başına günlük su tüketimi 700 lt. olarak kabul edilen kaplıcanın suyunun Mide, Karaciğer, Bağırsak ve özellikle kronik romatizma hastalıklarına iyi geldiği tespit edilmiştir.

İstanbul üniversitesi Tıbbi Ekoloji ve Hidro, Klimataloi Araştırma ve Uygulama Merkezi tarafından yapılan analizlere göre; hareket sistemi, gerektiren nöroloji hastalıklarına banyo kürü şeklinde iyi gelmektedir.

Hamamboğazı Kaplıcaları Çevre ve Orman Bakanlığı’nın onayı ile Kültür ve Turizm Bakanlığı adına 49 yıl süreyle tahsis edilerek, Bakanlar Kurulunun 22.10.2004 tarih ve 2004/8328 sayılı kararları ile Turizm Merkezi olarak ilan edilmiştir.


Aksaz Kaplıcası (Ulubey)

Uşak ili Ulubey ilçesine 25 km. uzaklıktaki Aksaz Kaplıcası deniz seviyesinden 650 m. yüksekliğindedir. Ağaçlık ve çamlık bir alanda bulunan kaplıcanın suyu Aksaz Çayı kenarındaki büyük bir granit kayasının dibinden, beş ayrı yerden kaynamaktadır. Sularının toplam debisi sn. de 20 lt.dir. Suyu kükürtlü olup 39 derecedir. Bu su sülfatlı karbonatlı sular kapsamı içerisindedir. Kaplıcanın suyu ağrılara, sancılara, felçlilere ve cilt hastalıklarına iyi gelmektedir.


Emirfakılı Kaplıcası (Merkez)

Uşak il merkezine bağlı Güre Bucağı, Emirfakılı Köyü yakınlarındaki bu kaplıca Roma döneminden itibaren kullanılmaktadır. İl bazında önemli bir kaplıca olup, özel kişi mülkiyetindedir. 1976’dan bu yana halka hizmet vermektedir. 6 lt/sn. debiye sahiptir. 36 derece sıcaklıktadır.


Örencik Kaplıcası (Merkez)

Uşak-İzmir karayolu üzerinde bulunan bu kaplıcanın suyu 38 derece sıcaklıkta olup, 14 lt/sn. debiye sahiptir. Kişi başına günlük su tüketimi 700 lt. dir.

Kaplıca yakınında kadın ve erkek hamamları olup, suyu karaciğer, mide ve cilt hastalıklarının tedavisinde kullanılmaktadır.

Mesire Yerleri

Akse Çamlığı (Merkez)


Uşak il merkezinin kuzeydoğusunda ve 3 km. uzağında bulunan bu mesire yeri orman içi dinlenme yeridir.

Çamlığın çevresinde kızılçam, söğüt ve kavak ağaçlarının ağırlıklı olduğu bir bitki örtüsü vardır. Çamlıkta piknik yapılacak alanlar ve turistik tesisler bulunmaktadır.










Ilıcak Subaşı Parkı (Merkez)

Uşak-İzmir yolu çıkışında bulunan bu park alanı 10 bin m2’lik bir alanı kaplamaktadır. Hafif eğimli dere kıyısında bulunan bu alan uzun süreden beri yöre halkı tarafından mesire yeri olarak kullanılmaktadır. Bu alanda piknik ve dinlenme alanları, oyun alanları, futbol sahası, tenis kortları, yüzme havuzu ve spor tesisleri bulunmaktadır.


Göğen Köyü Çamlığı (Merkez)

Uşak il merkezine 15 km. uzaklıktaki Göğen Köyü çamlık bir alan olup, buradaki mesire yeri yöre halkınca kullanılmaktadır. Çevresinde özel mülkler ve bazı tesisler bulunmaktadır.


Çokkozlar Mesire Yeri (Merkez)

Uşak il merkezine 3 km. uzaklıkta Sorkun Köyü ile Dereyolu Bağları arasında bulunan bu mesire yeri söğüt ağaçları ile kaplıdır. 10 m2’lik bu alan yöre halkı tarafından mesire yeri olarak kullanılmaktadır.


Evrendede Mesire Yeri (Banaz)

Uşak ili Banaz ilçesine 4 km. uzaklıkta bulunan bu mesire yeri 1.5 hektarlık bir alanı kaplamaktadır. Mesire yeri karaçam ve kızılçamlarla kaplı olup, burada bir de yüzme havuzu bulunmaktadır. Çevre düzenlemesi yapılan bu alanda çeşitli turistik tesisler vardır.


Evrenli Mesire Yeri (Sivaslı)

Uşak ili Sivaslı ilçesine 1 km. uzaklıkta, Bulkaz Dağı eteklerindeki mesire yeri ağaçlık bir alandır. Çevresinde turistik tesisler bulunmaktadır.

Çokrağan Mesire Yeri (Banaz)

Uşak ili Banaz ilçesinin Yukarı Karacahisar Köyü yakınında çamlık bir alandır. Gediz Irmağı’nın ana kollarından birini oluşturan Çokrağan Suyu buradaki çamlıktan doğmaktadır. Yaz aylarında mesire yeri olarak kullanılmaktadır.


Ulubey Çamlığı (Ulubey)

Uşak ili Ulubey ilçesi girişi yakınında bulunan 80 bin m2’lik bu alan Ulubey Kanyonuna açılmaktadır. Çamlık alanından kanyona inen merdivenler bulunmakta olup, çevresinde dinlenme tesisleri bulunmaktadır.
 
Moderatör tarafında düzenlendi:
uşak karun hazineleri

Uşak Arkeoloji Müzesi’nde sergilenen Karun Hazineleri’ni son beş yılda 769 yabancı turistin ziyaret ettiği ortaya çıktı. Yaklaşık olarak 2500 yıllık bir geçmişi olduğu varsayılan hazine.

Uşak Toptepe Tümülüsünden kaçak kazıyla 1965 yılında bulundu. Metropolitan Müzesinde sergilenirken gazeteci Özgen Acar tarafından izi bulundu. Dönemin Kültür bakanlığının uyarılması sonucu yaklaşık 40 milyon dolarlık masrafa yol açan hukuki süreçler sonunda Türkiye'ye 1993'de geri getirildi.

En değerli parçası olarak kanatlı denizatı broşun bilinmektedir.

Kaçak olarak kazı yapanlarda, satanlarda hep talihsizlikler yaşadıkları için halk arasında da hazinenin laneti var olarak kabul edilir.




Dünyada eşi bulunmayan hazineye olan ilgisizliğin tanıtım eksikliğinden kaynaklandığı belirtiliyor. Uşak İl Kültür ve Turizm Müdürü Şerif Arıtürk, “Son beş yılda otellerimizde 16 bin 762 yabancı konaklamış. Bunlardan sadece 769’u müzeyi ziyaret etmiş.” diyor. Çoğunluğu M.Ö. 7. yüzyılda kullanılan, yüzlerce altın sikkeden oluşan Karun Hazineleri, parayı icat eden Lidyalılara ait. Uşak’a 25 kilometre uzaklıktaki Güre köyünde 1966, 1967 ve 1968 yılında yapılan 3 kaçak kazıyla gün yüzüne çıkarılan hazine, o dönemde kaçakçılar tarafından Amerika’ya satılmıştı. 1985 yılında eserlerin 55 tanesi ABD’de Metropolitan Müzesi’nde sergilenince Türkiye Karun Hazineleri’yle ilgili çalışma başlattı. Müzenin depolarında saklanan eserleri almak için 1987’de dava açıldı. Müze yetkilileri 6 yıl süren davayı kaybedeceğini anlayınca 1993’te ‘Karun Hazineleri’ni Türkiye’ye iade etti. Eserler, 1996’dan beri Uşak Arkeoloji Müzesi’nde sergileniyor. Yer sıkıntısından dolayı onlarca eserin üst üste istiflendiği müzede, 35 bin 573 tarihî eser bulunuyor. Bu eserlerin yüzde 10’u sergileniyor. Müzede Karun Hazineleri’ne ait 450 adet eserden 300’ü sergileniyor.
 
Genel Bilgiler

Yüzölçümü : 5.341 km
Genel Nüfus : 322.313
Toplam Ilçe Sayisi : 5
Toplam Belde Sayisi: 18
Toplam Köy Sayisi : 242

İlimizin M.Ö 4000 yıllarından itibaren yerleşim bölgesi olarak kullanıldığı anlaşılmaktadır.Hitit Krallığı egemenliğinde bulunan bölge, M.Ö. 2500’lerde Luvi istilasına uğramış, Hitit Krallığı dağıldıktan sonra, M.Ö. 1000 yıllarında Ege göçleri ile boğazlardan gelen Frigyalıların egemenliğine girmiştir. M.Ö. 7.yüzyıllarda Lidyalılar ile Frigyalılar arasında paylaşılmıştır. Dünyada ilk kez parayı kullanan Lidyalılar,Uşak’ın batısında hakimiyet sürmüşlerdir.Lidyalılar zamanında Ege bölgesini yakın doğuya bağlayan tarihi “Kral Yolu” Uşak’tan geçmiştir.M.Ö. 6.yüzyılda bütün Anadolu Pers İmparatorluğuna bağlanmıştır.
M.Ö. 4.yüzyılda Büyük İskender’in Pers İmparatorluğunu yıkmasıyla bölge önce Makedonya Devleti daha sonra Bergama Krallığı ve M.Ö.2.yüzyılda Roma İmparatorluğu, M.S.395 yılında Roma İmparatorluğunun ikiye ayrılmasıyla 700 yıl boyunca Bizans hakimiyetinde kalmıştır.
1071 Malazgirt Zaferinden sonra, Anadolu’nun fethi ile görevlendirilen 1.Süleyman Şah, Uşak’ı Selçuklu Devletine katmıştır.Selçukluların dağılmasından sonra ki beylikler döneminde Germiyanoğulları bölgede hakimiyet sürmüş, 1391 yılında Yıldırım Beyazıt tarafından Osmanoğullarına katılmıştır. Fetret devri boyunca Karamanlılar elinde kalmış,1414’ de tekrar Germiyanoğullarına geçmiş, 1429 ‘da Osmanlı Devletine katılmıştır. Uşak’ın İstiklal savaşımızda önemli bir yeri vardır. Yunan Orduları Komutanı General Trikopis merkez Göğem Köyünde esir alınmıştır. 1 Eylül 1922 ‘de Uşak işgalinden kurtulmuş , 2 Eylül 1922 ‘de Atatürk ve İnönü şehre gelerek karargah kurmuşlar, Trikopis’in kılıcını bugün Atatürk ve Etnografya Müzesi olan evde teslim almışlardır.Kütahya İline bağlı bir ilçe iken 15 Temmuz 1953 yılında çıkarılan 6129 Sayılı Kanunla İl statüsüne kavuşmuştur.

İLİN ADININ TARİHÇESİ

Uşak kelimesi; Çağatay Türkçe’sinde “Oğul,Torun” , Arapça’da “Aşıklar” ,halk dilinde ise “Esir,Köle” olarak üç anlam ifade etmektedir.Bir yer adı olarak Uşak, ne Anadolu’da Türklerden önce yaşayanların verdiği bir adın uzantısı,ne de Türkçe bir kelimedir.Uşak adının birden çok anlamı olmasına rağmen bir yerleşim bölgesine isim olarak verilmesi arasında bir bağlantı kurmak güçtür.Evliya Çelebi Seyahatnamesinde şeddeli olarak verdiği bu yer adını veriliş nedenini şöyle açıklamaktadır. Bazen “Uşşak” bazen de “Uşak” şeklinde yazılan şehrin adı hakkında bir takım efsanevi rivayetler bulunmaktadır.Bu rivayetlere göre şehrin güneyindeki Mende Köyü büyük bir kasabadır ve adı Menos’tur. Oğuz Türkmenleri buralara inince Menos’u istila etmişler ve adını “Mende” diye kendi hançerelerine kolay gelecek şekilde değiştirmişlerdir. O zaman Uşak’ın olduğu yer boştur ve Mende beyinin mandırasıdır. Mandıraya oğullarını oturtmuştur.Bey mandıraya her gidişinde oğullarını murat ederek “Ben Uşak’a gidiyorum” haberini bırakır. Bolca tekrarlanan bu deyim, bir semt ismi olarak buralara alem olur kalır.Başka bir rivayete göre de Mende köyü yine büyük bir şehir ve Uşak’ın olduğu yer Mende beyine ait bir mandıradır.Mende beyi buraya yedi kişilik yönetici,bakıcı bir topluluk oturmuştur.Zamanla anlar ki ,bu yedi kişinin her biri bir dalda aşık insanlardır.Kimisi işine aşık,kimisi sanatına aşık,kimisi de manevi hasletlerine,ruh yüceliğine malik aşıklar ortada bir sekizinci aşık daha vardır.O da bizzat beydir.Bey, mandıradaki bu yedi aşık’ın aşklarına aşıktır.Ve içinden biricik güzel kızını bunların en küçüğüne vermeyi geçirmektedir.Fakat kızının gönlünü bilmeden tereddüt etmektedir.Bir gün içinden geçeni kızına açar ve öğrenir ki kızı da o yedi aşıktan en küçüğüne aşık.Babanın ve kızın katılmaları ile sayıları dokuza çıkan aşıklar,mandırada dokuz gün süren düğün yaparlar.Mende’den göç ederek buraya yerleşirler.Dokuz aşıkın yerleştikleri bir yerde,yakışan ismi kendiliğinden alır.
Uşak adının konulmasının sebebi;daha kaynaklarda tespit edilememiştir.Ancak “XI.yüzyılın sonlarından itibaren Anadolu’ya gelen ve XII. Yüzyılın ikinci yarısından,özellikle son çeyreğinden itibaren kendi şartların yaratan Selçuklu çağının oluşturduğu bir iskan yeri,yani bir Türk şehri olsa gerektir.” 1255 tarihinde yaptırılan Çanlı köprü Uşak’ın Selçuklular devrinde meydana gelen bir tür şehri olduğu tezini güçlendirmektedir.
 
İlçeleri


BANAZ


Banaz ve çevresinin Yontma ve Cilalı Taş devirlerindeki yerleşme yerleri henüz daha açıklığa kavuşmamıştır. Bakır Devrinde (M.Ö.5000-3000) sadece iki yerleşim yeri tespit edilmiştir.Bunlar Banaz, Hanüstü ile Paşacık Köyü Mercimekli Tepesidir. Türklerin 1071 yılında Malazgirt Savaş’ını kazanmasından sonra Anadolu Türkleşmeye başladı. Anadolu Selçuklu Devleti, 1176 tarihinde Banaz ve yöresini başka el değiştirmemek üzere aldı, Selçuk Devletinin zayıflaması üzerine Banaz ve civarının idaresi Germiyan Beyliğine geçti. Germiyan Beyliği’nin ortadan kaldırılması ile Osmanlı Devleti’nin idaresine geçti .Osmanlı Devleti döneminde Kütahya sancağının Uşak kazasına bağlı bir nahiye olan Banaz,1912 yılında Kütahya Valisi Gedik Ahmet Paşa tarafından köy statüsüne indirildi.Bucak merkezi İslam Köy’e taşındı.Yunanlıların 15 Mayıs 1919’da İzimir’i işgal etmesinden sonra,işgal İç Anadolu’ya doğru zamanla ilerledi. 25 Mart 1920 tarihinde Banaz, Yunan işgaline uğradı.Başkomutanlık Meydan Savaşı’ndan sonra Yunan kuvvetlerinin batıya çekilmesi ile 31 Ağustos 1922 de Türk Ordusu Banaz’a girdi.Böylece Banaz düşman işgalinden kurtuldu.
Cumhuriyet’in ilanından sonra Uşak,Kütahya Vilayetinin bir kazası olarak kaldı.1953 yılında Uşak’ın il olması ile Banaz nahiyesi kaza haline geldi.

İlçenin İle olan uzaklığı
Banaz Uşak-Ankara karayolu üzerinde İl merkezine 30 km mesafededir
EŞME:

Friglerin ilk yerleşim birimlerinden olan Eşme M.Ö.676 tarihinde Kimmerlerin hakimiyetine girmiştir. Kimmerlerden sonra sırasıyla; Lidya ve Bergama Krallıklarının eline geçen yöre, M.Ö.130 tarihinde Roma hakimiyetinde kaldı. Roma İmparatorluğunun 395’te ikiye ayrılması ile Doğu Roma (Bizans) sınırları içinde kalan ilçe, Anadolu Selçukluları döneminde Türklerle Bizanslılar arasında zaman zaman el değiştirdi. 1233 tarihinde Uşak’la beraber Eşme Yöresi de,kesin olarak Türk hakimiyetine geçti. Bu dönemde ilçe civarına kesin Türk yerleşmesi oldu.Eşme yöresininde 1920’ lerde Yunan işgali ile karşı karşıya kaldığı bilinmektedir. Yunanlılar bugün ilçenin kasabası olan Takmak’a kadar gelerek burayı işgal ettiler. 3 Eylül 1922 tarihinde Türk ordusunun yöreye gelmesiyle, Eşme düşman işgalinden kurtuldu. İlçe 1953 yılına kadar Manisa’ya bağlı iken aynı tarihte Uşak’ın il olması ile buraya bağlandı.

İlçenin İle olan uzaklığı :

İl merkezine 74 km. mesafededir.




KARAHALLI İLÇESİ

Karahallı’nın içinde bulunan ipek yolunun ilk günlerinden beri pek çok medeniyet görmüş Clandıras Köprüsü vardır ki tarihi İsa’dan önce 600 yıla uzanır.Karahallı’da ilk belediye 1907 yılında kurulmuş olup 1908 yılında da nahiye durumuna gelmiştir.

İlçenin ile uzaklığı :
İl merkezine uzaklığı 65 km. mesafededir.

ULUBEY İLÇESİ

Evliya Çelebi seyahatnamesine göre Ulu Göbek 1517-1547 yılları arasında Kütahya sancağına bağlı bir köy idi. Cumhuriyet döneminde Ulugöbek adı değiştirilerek Ulubey adını almıştır. Uşak 1851 yılında kaza merkezi olunca Ulubey’de nahiye haline getirilmiştir. 15 Temmuz 1953 tarihinde kaza olmuştur.
27 Ağustos 1920-1922 yılları arasında Yunan işgali altında kalan ilçe 2 Eylül 1922 ‘de işgalden kurtulmuştur.İlçeye bağlı İnay köyünde Roma-Bizans dönemine ait nais adlı yerleşim yeri bulunmaktadır.Ayrıca Aksaz Köyü-Hasköy-Asarı,İnay Balçıklı deresi gibi yerlerde antik kalıntılar vardır.İlçenin güney kesimi geniş kanyonlarla kaplıdır.

İlçenin ile uzaklığı : İl merkezine uzaklığı 35 km. mesafededir.


SİVASLI İLÇESİ

Sivaslı topraklarında bilinen en eski uygarlık Hititlerdir. Hititler M.Ö. 800 yıllarında Anadolu’da siyasi birliği kurmuşlardır.Bu devirlerden kalma eserlere Tatar,Yayalan ve Ağaçbeyli kasabalarında rastlanmaktadır. M.Ö. 670’ de Lidya, M.Ö. 570’de Pers egemenliği görülür. M.Ö. 260 yılında bölge Bergama Krallığına M.Ö. 132’de ise Roma İmparatorluğu hakimiyetine geçti.M.S. 395’de Roma İmparatorluğunun ikiye ayrılmasıyla bölge Bizanslıların eline geçti. 1072’den itibaren Türk egemenliğinde kalmıştır.1920 yılı Ağustosunda Yunanlılarca işgal edilmiş 31 Ağustos 1922’de işgalden kurtulmuştur.
Sivaslı İl merkezinin güneydoğusunda Uşak-Denizli karayolunun 35.km.sinde Bulkaz Dağının eteklerinde kurulmuştur.Kuzeydoğusunda Banaz,doğuda Afyon,Sandıklı, güneyde Denizli,Çivril güneybatıda Karahallı,batıda Ulubey ilçeleri ile çevrilidir.Büyük Menderes nehrinin kollarından Banaz Çayı ilçe topraklarından geçmektedir.İç Ege’de hakim olan karasal iklim hüküm sürer.Dağlık kesimlerde çam ardıç ve meşeden oluşan ormanlar bulunur.

İlçenin İle uzaklığı İl merkezine uzaklığı 35 km. mesafededir.
 
Moderatör tarafında düzenlendi:
Turizm

Uşak Arkeoloji Müzesi : İlimizde müzecilik çalışması 1970 yılına kadar Milli Eğitim Müdürlüğünce yürütülmüştür. İlk önce Arkeoloji ve Etnografya Müzesi olarak düzenlenen bina 1 Eylül 1978 yılında Atatürk ve Etnografya Müzesinin açılmasından sonra Arkeoloji ve idari merkez binası olarak kullanılmıştır. 1996 yılı başında Karun Hazineleri’nin gelmesiyle yeniden düzenlenen müzede, Kalkolitik dönemden Bizans döneminin sonuna kadar çeşitli devirlere ait taş eserler, pişmiş toprak eserler, cam eserler, altın ve gümüşten yapılmış çeşitli ziynet eşyaları, bronz eserler, bronz, altın sikkeler ve Karun Hazineleri sergilenmektedir.



Bunlardan bazıları Roma dönemine ait mermer heykel ve heykelcikler, madalyon

ve kapı tipi mezar siteleri, Eski Tunç, Grek, Roma ve Bizans dönemine ait pişmiş topraktan çanak çömlekler, kase ve tabaklar ile camdan yapılmış koku kapları, gözyaşı şişeleridir.



Atatürk ve Etnografya Müzesi : 1 Eylül 1978’de açılan bu müze bir Osmanlı yapısı olup, İstiklal Savaşından sonra Yunan Kuvvetleri Başkomutanı General Trikopis’in esir alınarak Atatürk’ün huzuruna çıkarıldığı yerdir.Bu İki katlı binada restorasyon, teşhir tanzim ve çevre düzenlemesi yapılmakta olup yakın tarihte yeniden hizmete açılacaktır

Antik çağda Anadolu’nun batısında yer alan, Güneyi Karai, Kuzeyi Mysia, doğusuFrigya, batısı İonia,ve Aiolia bölgeleriyle çevrili alana Lidya adı verilmiştir. Batılı tarihçi Heredot’a göre üç sülalenin yönettiği Lidya imparatorluğu son sülalesi Mermnadlar, ülkeye 141 yıl egemen olmuşlar, Lidya’nın bölgede siyasi ve ekonomik yönden en önemli ülke olmasını sağlamışlardır. Saray entrikaları ile ikinci sülale Heragliklerden İmparatorluğu ele geçiren üçüncü sülale Mermnadlar kral Gyges ile başlar, Ardys, sadyettes Alyettes ile devam edip, Kroisos ( Karun) ile son bulur. M.Ö.7.y.y’ın ilk çeyreğinde Gyges ile başlayan güçlü Lidya İmparatorluğu, parayı icat ederek insanlık tarihindeki en önemli buluşlarından birini gerçekleştirmiştir.
 
Moderatör tarafında düzenlendi:
Konaklama

TURİZM İŞLETME BELGELİ OTELLER

Adı
Otel şahlan 1
Türü 2 Yıldızlı
Oda Sayısı 21
Yatak Sayısı 42
Adres İsmetpaşa Cad.No:39/A
Telefon 223 38 41

Adı
Otel Şahlan 2
Türü 2 Yıldızlı
Oda Sayısı 56
Yatak Sayısı 112
Adres Mimar Sinan Cad.Burma Camii Karşısı
Telefon 223 34 40

Adı
Otel Ağaoğlu
Türü 2 Yıldızlı
Oda Sayısı 28
Yatak Sayısı 56
Adres İsmetpaşa Cad.No:62
Telefon 223 38 14-15

Adı
Otel On Arslan
Türü 2 Yıldızlı
Oda Sayısı 30
Yatak Sayısı 60
Adres Evren Bulvarı No:3
Telefon 223 69 14-15

Adı
Otel Dülgeroğlu
Türü Özel Otel
Oda Sayısı 15
Yatak Sayısı 40
Adres Özdemir Mah.Cumhuriyet Cad.
Telefon 227 37 73-227 38 73








YATIRIM BELGELİ OTELLER



Adı
Otel Uzcan
Türü 2 Yıldızlı
Oda Sayısı 49+2 suit
Yatak Sayısı 94 yatak
Adres Durak Mah.İsmet paşa Cad. Aşağı Kaçar Sok.
Telefon

Adı
Ayan Oteli
Türü 2 Yıldızlı
Oda Sayısı 35+5 suit
Yatak Sayısı 85
Adres Sarayaltı Mah.Efe Sok.No:60
Telefon 224 57 11

Adı
Özçardak Oteli
Türü 2 Yıldızlı
Oda Sayısı 21
Yatak Sayısı 42
Adres İslice Mah.İslice Cad.No:20
Telefon 215 81 63





BELEDİYE BELGELİ OTELLER



Adı
Otel Bilge

Türü H-1 A
Oda Sayısı 46
Yatak Sayısı 18
Adres Ulu Camii Karşısı
Telefon 215 16 38

Adı
Otel Tiritoğlu

Türü H-1 A
Oda Sayısı 33
Yatak Sayısı 55
Adres İslice Mah.Gümüş Sok.No:27
Telefon 215 64 22

Adı
Otel Karun

Türü H-1 A
Oda Sayısı 33
Yatak Sayısı 44
Adres Kurtuluş Mah.Çakaloz Sok.No:5/B
Telefon 212 37 96-215 92 98

Adı
Otel Kayalar

Türü H-1 A
Oda Sayısı 20
Yatak Sayısı 40
Adres Kurtuluş mah.Çavuş Çeşme Sk. No:13
Telefon 215 98 43

Adı
Otel Ersun

Türü H-1 A
Oda Sayısı 24

Yatak Sayısı 36
Adres Özdemir Mah.Barbaros Cad.
Telefon 227 81 42

Adı
Otel Bayraktar

Türü H-1 A
Oda Sayısı 33
Yatak Sayısı 65
Adres İslice Mah.Fabrikalar Cad.No:8
Telefon 215 64 81

Adı
Otel Kilim

Türü 2/A
Oda Sayısı 15
Yatak Sayısı 36
Adres Ş.Alibey Cad.Vakkas Ferit Cad. EŞME
Telefon 414 17 07
 
Uşak'ın yemekleri

Tarhana Çorbası : Malzeme olarak un, yoğurt, süt, kırmızı ve yeşil biber, nane, soğan, domates ve tercihe göre haşlanmış yoğurt veya fasulye belli oranlarla hazırlanır. Bir gün öncesinden hamur için maya hazırlanır. Hazırlanan maya un ile yoğrulurken, yukarıda sayılan malzemeler de ilave edilmek suretiyle, karışım hazırlanır. Belli bir kıvama gelen karışım, geniş kap,(Toprak çömlek veya leğen) içine konulur.15-20 gün bu kapta bekletilir. Bu arada 2 günde bir, hafif ıslatılmış elle karıştırılarak mayalanması sağlanır.



Çömlek Eti : Parça etlerden yapılan bir yemektir. Özel olarak yapılmış bir çömleğin içine etler iyice yıkandıktan sonra yerleştirilir. İçine iki tane domates, yeşil bir tane soğan, acı tatlı karışık istenildiği kadar biber konur. Biraz salça, bir bardak su ilave edilir. Yeteri kadar tuz konup, çömleğin ağzı kalın bir kağıtla bağlanır. Üstüne bir kapak kapatılır. Mangala ateş yakılır, ateşin ortasına çömlek gömülür dibini tutmaması için arada bir sallayarak pişirilir.

Keşkek : Dövülmüş buğdaydan yapılan bir yemektir. Yıkanıp ayıklandıktan sonra ağır bir ateşte pişirilir. Pişmiş buğdaylar kabın içinde kepçeyle ezilir, kızartılmış tereyağı ilave edilir. Kıvamına gelince et suyu dökülerek servis yapılır.

Cendere Tatlısı : Baklavalık undan yapılır, içine bir yumurta, biraz tuz, aldığı kadar su ile hamur yoğrulur. Nişasta ile un karıştırılır. Beze açılır. Küçük küçük açmak gereklidir. Üç dört beze bir araya getirilerek arasına ceviz dökülür, rulo yapılır. Kıvırcık olması için iki taraftan büzülür ve istenildiği ölçüde kesilir. Fırında kızartılarak üzerine ılık şerbet dökülür.

Ayrıca, ilimizde yukarıda saydığımız yemeklerden başka, alacatene, çingene böreği, bamya, arapaşı, cepleme, şehriye, makarna, tirit, katmer, bükme,peksimet, gibi yemekler belli başlı yemeklerimizdendir. Tatlı olarak cendere tatlısı, baklava,çekme helva, güllaç, sütlaç, köpük helva, kozlu helva, kırmızı helva, haşhaş sürtmesi, susam sürtmesi ve höşmerim yapılır.

Tahin Helva : Günümüzde fabrikalaştırılmıştır. Küçük imalathanelerde yapılanları günlük yapım olduğundan tazelikten öte sıcak sıcak yenmesidir. Her kentte bulunandan farkı, çok tazeliği ve özel yapılanında glikoz bulunmasıdır.

Höşmerim : Peynir tatlısıdır. Taze keçi peynirinden yapılır. İçerisine irmik katılmaz. Uşak’ın höşmerimine kaşığı dokundurunca höşmerim sakız gibi uzar.

Katmer : Saç üzerinde tahinli ve haşhaşlı olmak üzere iki çeşit yapılır.Hamurun içerisine sonradan konan tahin hamuru tel tel yapar. Bugün için pastanelerde yapılan katmere hiç benzemez. Çünkü Uşak’lı katmeri en az 400-500 gr. hamurdan yapar. 20x20 cm.lik bir kare şekline getirerek saç üzerinde pişirir.

TURİZM BAKANLIĞINDAN BELGELİ YEME İÇME TESİSLERİ


Adı : Ege Harman Lokantası
Türü : 2.sınıf
Adres : Cumhuriyet Mah.Milli Egemenlik Cad.No:2 Kat:5
Telefon : 223 92 80

Ayrıca ilimizin Ankara-İzmir yol güzergahında olması nedeniyle yeme ihtiyacını giderebilecek yerlerimiz vardır.

Huzur Cafe Restaurant, İşletmeciliği Belediye Başkanlığı tarafından yapılan bu yerimizin adresi Ilıcaksubaşı mevkii İzmir yolu üzeri 1.km.dedir.

Telefonu : 223 99 61

Şelale Restoran : İzmir Yolu Üzeri Ilıcaksubaşı Mevkii
Telefon : 223 99 61



Ayrıca, ailece oturup,çocuklarımızın rahatça gülüp oynayabileceği yerlerimizde vardır. Bunlardan bazıları :

Sofra Kebap Salonu : İslice Mah.İslice Sok.No : 14
Telefonu : 227 32 02

Kırmızı Beyaz Et ve Döner Salonu : Orman Dairesi Karşısı, Grand Uzcan Oteli yanı. UŞAK
Telefonu : 224 03 02

Ezo Gelin Kebap Salonu : İsmetpaşa Cad.İslice Sok.No:3/8 UŞAK
Telefonu : 223 24 78

Günebakan Pizza ve Döner Salonu : İsmetpaşa Cad.Kemikli İşhanı 101/A UŞAK
Telefonu : 223 75 44

İnegöl Köftecisi : Kurtuluş Mah.Yıldız Sok.No:4 UŞAK
Telefonu : 223 44 39

Annem Ev Yemekleri : Kurtuluş Mah.Acun Sok.No:13Telefonu : 224 41 48

Kırçiçeği Pide ve Döner Salonu : İsmetpaşa Cad.Özel İdare Müdürlüğü Binası Altı

Telefonu : 223 55 22
 
Moderatör tarafında düzenlendi:
Uşak efsaneleri

Ali ile Kezban Efsanesi

Bir zamanlar Uşak civarında yaşayan varlıklı bir ailenin Kezban adında bir kızı vardır.Çobanlık yapan Ali dağ eteklerinde sürü güderken bir gün Kezbanı görür.Çoban Ali ondan sonra Kezbana vurulur.Ali yıllarca sevdasını saklar durur.Artık dayanamaz hale gelir.Var git ana Kezbanı babasından iste der annesi oğlunun kıramaz varır beyin evine muradını söyler.Bey kızar oğluna söyle …….yüksek dağların başı dumanlı olur baş döndürür.Başını yükseklerde gezdireceğine dağın eteklerinde sürüsünü gütsün dengini bulsun der.Bu hal üzerine Ali’de Kezban da derinden yaralanmışlardır.Neticede kaçmaya karar verirler gece yarısı bir pınar başında buluşurlar.Bu adara beyin adamları pusu kurmuşlardır. Orada ikisinide vururlar.


Dikilitaş Efsanesi

Vaktiyle Uşak İlinin Banaz İlçesi yakınındaki Ayrancı Köyünde çocuklu bir kadın yaşarmış, bu kadının evi köy dışındaki bir tarlanın ortasındaymış,tarlanın civarında tek tek evler varmış bir gün bu kadın yufka açıyormuş,tam o vakit kadının çocuğu ağlamaya başlamış bunu gören kadın çocuğuna doğru uzanarak neden ağladığına bakmış ve çoçuğun altına pislediğini görmüş yerinden kalkıp bez almayı üşendiği için çocuğunun altını açtığı yufkalardan biriyle temizlemiş.Tam bu sırada annesi de çocukta oracıkta taş oluvermişler.Şimdi bu olayın geçtiği yer Dikili taş mevkii olarak bilinmektedir.
 
Uşak efsaneleri

Ali ile Kezban Efsanesi

Bir zamanlar Uşak civarında yaşayan varlıklı bir ailenin Kezban adında bir kızı vardır.Çobanlık yapan Ali dağ eteklerinde sürü güderken bir gün Kezbanı görür.Çoban Ali ondan sonra Kezbana vurulur.Ali yıllarca sevdasını saklar durur.Artık dayanamaz hale gelir.Var git ana Kezbanı babasından iste der annesi oğlunun kıramaz varır beyin evine muradını söyler.Bey kızar oğluna söyle …….yüksek dağların başı dumanlı olur baş döndürür.Başını yükseklerde gezdireceğine dağın eteklerinde sürüsünü gütsün dengini bulsun der.Bu hal üzerine Ali’de Kezban da derinden yaralanmışlardır.Neticede kaçmaya karar verirler gece yarısı bir pınar başında buluşurlar.Bu adara beyin adamları pusu kurmuşlardır. Orada ikisinide vururlar.

Dikilitaş Efsanesi

Vaktiyle Uşak İlinin Banaz İlçesi yakınındaki Ayrancı Köyünde çocuklu bir kadın yaşarmış, bu kadının evi köy dışındaki bir tarlanın ortasındaymış,tarlanın civarında tek tek evler varmış bir gün bu kadın yufka açıyormuş,tam o vakit kadının çocuğu ağlamaya başlamış bunu gören kadın çocuğuna doğru uzanarak neden ağladığına bakmış ve çoçuğun altına pislediğini görmüş yerinden kalkıp bez almayı üşendiği için çocuğunun altını açtığı yufkalardan biriyle temizlemiş.Tam bu sırada annesi de çocukta oracıkta taş oluvermişler.Şimdi bu olayın geçtiği yer Dikili taş mevkii olarak bilinmektedir.
 
Geri
Üst