Yalnızlık şiiri

HaYaL

Daimi Üye
Üye
Yalnızlık şiiri
yalnızlık şiirleri yalnızlık duvar yazıları resimli yazılar uzun şiirleri
755167086423d597c0sq5.jpg


Yalnızlık ‘’ağır’’ bir yüktür…

Soğuktur…


Suratsızdır…

Kendine aşıktır…

Bencildir…

Sen o’na sarılırsın,
‘’O’’ seni küçümser…

Haksız da değildir esasında…

Bilir ki, çaresizsindir…
Yorgunsundur…
Ve o’na muhtaçsındır…

-Ama…

-Şşşş susssssssss!

-Konuşmanın ne yeri ne de zamanı kalbim… Sadece dinle… Dinle ki, anla… Anla ki, ağlama!

Koşulsuzdur ‘’yalnızlık’’…

Sen istesen de istemesen de ‘’o’’ hep vardır,
Ve gitmeyen/yitmeyen tek duygudur…

Lakin, bu oyunda ne sen ne de o suçlu makamındadır…

Madem suskun ruhundan arta kalan kırık dökük sesler yalnızlığa düşmüştür,
Alıp götürdüklerini ‘’hiç’’ saymak, yapabileceğin en onurlu davranıştır…

-Al senin olsun varlığım…

-İncitme, kırma…

-Ve hep yanımda kal… Sende gitme… Ne olur…

Zafer ‘’her zaman’’ o’nundur…

Dedim ya;
‘’Sen istesen de, istemesen de…’’

Yalnızlığın kalıcı tek yanındır…

- Saat gece yarısını çoktan geçti… Sessizlik çöktü içime ansızın…

- Güldüm… Düşündüm…

- İyi ki ‘’o’’ var…

Sessiz…

Yorgun…

Uzun bir gecenin çığlığına ‘’merhaba’’…

‘’Hoşça kal’’ demek için öyle sus-pus ki gece,

Lal kesildim!
oynam305yorumwa8eq2.jpg


 
Geri
Üst