~YaSo~ nun Günlüğü :)
Defterle günlük tutamıyorum bari buraya yazim aklıma geldikçe diyiverdim açtım konuyum.
27.01.2012 / Cuma 22:57
Beni bu aralar sadece o mutlu edebiliyor,bu şehri sevmeme ailemden ayrı yaşayabilmemi bu sıralar sadece o sağlıyor.3 hafta öncesine kadar bu şehiride sevmiyordum,aşkın beni bulacağınada inanmıyordum.Sürekli şikayet ediyordum aşk neden bana bu kadar uzak,bir insan hiç mi aşık olmaz.Acaba hiç aşık olamicak mıyım?Bu tür şeyler düşünürken o çıktı işte karşıma.İlk görüşte aşk derler ya aynen öyle oldu.Ama bu kadar şikayet etmemin sonucunu kötü aldım ben gittim en imkansıza aşık oldum,hakkında hiç birşey bilmediğim birine tutuldum kaldım.Üstelik çokta yakışıklı olmayan hatta sert bakışlı yüzünün güldüğünü sadece 1 kez gördüğüm kişiye tutuldum.Nasıl oldu bende bilmiyorum ama kalbimin onu görünce atışını hissedince ki -hiç böyle olmamıştı- aşık olduğumu anladım o saçma programlarda sürekli elektrik olayını birebir yaşadım.Adını bile bilmediğim sevdiğim,gözümün nuru seni sevdiğimi bilmeni seninde bunu hissetmeni o kadar çok isterdim ki.Ama ne bende sana açılacak güç var ne de cesaret.Sen asistansın ben öğrenci.Kimsin bilmiyorum,sadece sesini duydum yüzünü gördüm.Bugün bir şeyi bahane ettim geldim okula amacıma ulaştım seni gördüm ama kalbim acıdı sevdiğim beni farketmediğini anladım umrunda olmadığımın farkına vardım.Seni ilk gördüğümde yüzümü çevirdim evet ama inan utandığım içindi o kapıdan girince ben baktım sana ama sen kafanı çevirmedin.Aşkını yaşamak istesemde acıya ne kadar dayanır kalbim,nasıl kendimi toparlayıp yapmam gerekenlerin başına geçerim bilmiyorum tek bildiğim,mantığımın bana söylediği bu hissettiğim duyguyu bastırmak ve seni unutmaya çalışmak.Sana söyleyemiyorum ama umarım hissediyorsundur seni seviyorum gözümün nuru...
27.01.2012 / Cuma 22:57
Beni bu aralar sadece o mutlu edebiliyor,bu şehri sevmeme ailemden ayrı yaşayabilmemi bu sıralar sadece o sağlıyor.3 hafta öncesine kadar bu şehiride sevmiyordum,aşkın beni bulacağınada inanmıyordum.Sürekli şikayet ediyordum aşk neden bana bu kadar uzak,bir insan hiç mi aşık olmaz.Acaba hiç aşık olamicak mıyım?Bu tür şeyler düşünürken o çıktı işte karşıma.İlk görüşte aşk derler ya aynen öyle oldu.Ama bu kadar şikayet etmemin sonucunu kötü aldım ben gittim en imkansıza aşık oldum,hakkında hiç birşey bilmediğim birine tutuldum kaldım.Üstelik çokta yakışıklı olmayan hatta sert bakışlı yüzünün güldüğünü sadece 1 kez gördüğüm kişiye tutuldum.Nasıl oldu bende bilmiyorum ama kalbimin onu görünce atışını hissedince ki -hiç böyle olmamıştı- aşık olduğumu anladım o saçma programlarda sürekli elektrik olayını birebir yaşadım.Adını bile bilmediğim sevdiğim,gözümün nuru seni sevdiğimi bilmeni seninde bunu hissetmeni o kadar çok isterdim ki.Ama ne bende sana açılacak güç var ne de cesaret.Sen asistansın ben öğrenci.Kimsin bilmiyorum,sadece sesini duydum yüzünü gördüm.Bugün bir şeyi bahane ettim geldim okula amacıma ulaştım seni gördüm ama kalbim acıdı sevdiğim beni farketmediğini anladım umrunda olmadığımın farkına vardım.Seni ilk gördüğümde yüzümü çevirdim evet ama inan utandığım içindi o kapıdan girince ben baktım sana ama sen kafanı çevirmedin.Aşkını yaşamak istesemde acıya ne kadar dayanır kalbim,nasıl kendimi toparlayıp yapmam gerekenlerin başına geçerim bilmiyorum tek bildiğim,mantığımın bana söylediği bu hissettiğim duyguyu bastırmak ve seni unutmaya çalışmak.Sana söyleyemiyorum ama umarım hissediyorsundur seni seviyorum gözümün nuru...
