Bir yalnızlık bir özlem
İnsanım ben!
Kimi zaman hüzünlenir,duvar gibi...
Çiçeğindeki yalnızlığımı haykırırım etrafa...
Geceler boyu ağlarım!
Belki de kimi zaman senden uzak oluşumdan kahrolurum.
Adını haykırırım etrafa..
Bazen de dolaştığımız o uzun yollar da doaşır geçmişi anarım...
Yalnızlığımı hiç kimseye anlatamam!
Bir gün SENSİZLİKTEN bıkıp
Karşına çıkıverir boynuna sarılırım,
Ve doyasıya ağlarım...
İnsanım ben!
Kimi zaman hüzünlenir,duvar gibi...
Çiçeğindeki yalnızlığımı haykırırım etrafa...
Geceler boyu ağlarım!
Belki de kimi zaman senden uzak oluşumdan kahrolurum.
Adını haykırırım etrafa..
Bazen de dolaştığımız o uzun yollar da doaşır geçmişi anarım...
Yalnızlığımı hiç kimseye anlatamam!
Bir gün SENSİZLİKTEN bıkıp
Karşına çıkıverir boynuna sarılırım,
Ve doyasıya ağlarım...