Gitme can
Varlığımın son kalıntıları üzerimde yok oluşlardayım can. . .
Yüreğimin zümrüt tepelerinden sana sesleniyorum, GİTME CAN…
Ben rüzgâr olup savrulayım sen gitme. Ben hiç böyle varlığımı hissetmedim senin yanında olduğum gibi… Sen gidiyorsun can, ben yok oluyorum. Aşkımız siliniyor hatırası bile kalmıyor. Yüreğim de sadece sözcükler kalıyor ama onlar da senin gidişinle büyük bir yok oluşla ilerliyorlar…
Sen gidiyorsun can…
Kollarını açıp beni sonsuzca sarmıştın şimdi arkanı dönüp gidiyorsun. Yüreğindeydim can
Bütün hücrelerini tek tek gezdiğimsin. Gözlerinden girerdim yüreğine sonra her bir zerrene ulaşırdım. Bana böyle sevmeyi sen öğrettin can. Çünkü sen böyle sevmiştin ve hep fazlasını hak ettin. Dağ gibi büyüttün sevgini içinde ben seni ondanda fazla sevdim.
Sen bana bir adım attın ben sana on adım attım can… Hesapsızca kat ettim yolları sana gelirken…
Hiç düşünmedim varlığımın saltanatı daha ne kadar sürer ya da ne zaman yok olurum diye. Hiç düşünmedim can… Seni sevsem mi sevmesem mi diye…
Seni sevdiğimde bunları düşünecek fırsatımın olmadığını anladım. Aşk böyle bir şeydi can. Neyle varım nasıl varım diye düşünmeden onun yanında varlığını hissettiğin anmış aşkı yaşamak.
Varlığınla kaybolan yaralarım, yokluğunla daha bir arttılar…
SEN BENİ BANA BIRAKTIN CAN…
Ben sana tutunmadan yaşayamam. Bilmiyor musun seninle tamamlandığımı. Şimdi ise sen gidiyorsun. Yüreğinin okyanuslarını taşıran gözyaşlarım sana gitme bile diyemiyor can.
‘ Beni de götür gittiğin yere
Bensiz gitme can’
Diyemiyorum sana. Dilim susuyor yüreğim okyanusunda ağlıyor ama sen bilmiyorsun.
Mavilerin kızıla boyandı sen görmüyorsun. Damarlarımdan akıp gidiyorsun beni okyanusun da yok ediyorsun CAN…
Anlamıyorsun neden her yer kızıl ve neden yüreğin bu kadar taşkın.
Anlamıyorsun can… Sen gidiyorsun. Benim yok oluşumun sende ki halini görmüyorsun.
Ben bende hiç olmadım hep seninle var oldum ve sende de yok oluyorum can.
Tekrar bulabilecek misin beni can? Akıp giden sularını geri getirebilecek misin?
Kızıla boyanmış okyanusunu tekrar temizleyebilecek misin can?
Gücün yetecek mi?
Hayır yetmeyecek…
Belki Rahman’a olan aşkıma şahitlik ettiğin gün Rabbim affedecek. Beni sende yeniden var edecek. Onunla gel bana diyecek.
GİDEN SENSİN, KAYBOLAN BENİM
TAŞAN SENSİN, AĞLAYAN BENİM
GÖRÜNEN SENSİN, GÜNEŞ OLAN BENİM
ÜŞÜYEN SENSİN, TENİNDE ESEN RÜZGÂR BENİM
ÂŞIK OLAN SEN, ADI AŞK OLAN BENİM
HASRET DAĞINI ÇİZEN SEN, AMA DAĞ OLAN BENİM
YÜREĞİ YANGINLARDA OLAN SEN, ATEŞ OLAN BENİM
KAVRULAN SEN, AMA YOK OLAN BENİM
SEVEN SEN, SEVİLEN YİNE SEN
BEN SADECE YÜREĞİNDEYİM CAN…
son gecemizde bıraktığım gülüşlerim bir daha bana dönmeyecekler sen gittin can…
Yüreğimin zümrüt tepelerinden sana sesleniyorum, GİTME CAN…
Ben rüzgâr olup savrulayım sen gitme. Ben hiç böyle varlığımı hissetmedim senin yanında olduğum gibi… Sen gidiyorsun can, ben yok oluyorum. Aşkımız siliniyor hatırası bile kalmıyor. Yüreğim de sadece sözcükler kalıyor ama onlar da senin gidişinle büyük bir yok oluşla ilerliyorlar…
Sen gidiyorsun can…
Kollarını açıp beni sonsuzca sarmıştın şimdi arkanı dönüp gidiyorsun. Yüreğindeydim can
Bütün hücrelerini tek tek gezdiğimsin. Gözlerinden girerdim yüreğine sonra her bir zerrene ulaşırdım. Bana böyle sevmeyi sen öğrettin can. Çünkü sen böyle sevmiştin ve hep fazlasını hak ettin. Dağ gibi büyüttün sevgini içinde ben seni ondanda fazla sevdim.
Sen bana bir adım attın ben sana on adım attım can… Hesapsızca kat ettim yolları sana gelirken…
Hiç düşünmedim varlığımın saltanatı daha ne kadar sürer ya da ne zaman yok olurum diye. Hiç düşünmedim can… Seni sevsem mi sevmesem mi diye…
Seni sevdiğimde bunları düşünecek fırsatımın olmadığını anladım. Aşk böyle bir şeydi can. Neyle varım nasıl varım diye düşünmeden onun yanında varlığını hissettiğin anmış aşkı yaşamak.
Varlığınla kaybolan yaralarım, yokluğunla daha bir arttılar…
SEN BENİ BANA BIRAKTIN CAN…
Ben sana tutunmadan yaşayamam. Bilmiyor musun seninle tamamlandığımı. Şimdi ise sen gidiyorsun. Yüreğinin okyanuslarını taşıran gözyaşlarım sana gitme bile diyemiyor can.
‘ Beni de götür gittiğin yere
Bensiz gitme can’
Diyemiyorum sana. Dilim susuyor yüreğim okyanusunda ağlıyor ama sen bilmiyorsun.
Mavilerin kızıla boyandı sen görmüyorsun. Damarlarımdan akıp gidiyorsun beni okyanusun da yok ediyorsun CAN…
Anlamıyorsun neden her yer kızıl ve neden yüreğin bu kadar taşkın.
Anlamıyorsun can… Sen gidiyorsun. Benim yok oluşumun sende ki halini görmüyorsun.
Ben bende hiç olmadım hep seninle var oldum ve sende de yok oluyorum can.
Tekrar bulabilecek misin beni can? Akıp giden sularını geri getirebilecek misin?
Kızıla boyanmış okyanusunu tekrar temizleyebilecek misin can?
Gücün yetecek mi?
Hayır yetmeyecek…
Belki Rahman’a olan aşkıma şahitlik ettiğin gün Rabbim affedecek. Beni sende yeniden var edecek. Onunla gel bana diyecek.
GİDEN SENSİN, KAYBOLAN BENİM
TAŞAN SENSİN, AĞLAYAN BENİM
GÖRÜNEN SENSİN, GÜNEŞ OLAN BENİM
ÜŞÜYEN SENSİN, TENİNDE ESEN RÜZGÂR BENİM
ÂŞIK OLAN SEN, ADI AŞK OLAN BENİM
HASRET DAĞINI ÇİZEN SEN, AMA DAĞ OLAN BENİM
YÜREĞİ YANGINLARDA OLAN SEN, ATEŞ OLAN BENİM
KAVRULAN SEN, AMA YOK OLAN BENİM
SEVEN SEN, SEVİLEN YİNE SEN
BEN SADECE YÜREĞİNDEYİM CAN…
son gecemizde bıraktığım gülüşlerim bir daha bana dönmeyecekler sen gittin can…
