Susmalıyım...

[Misafir]

Susmalıyım...
Yine bir gece ve başbaşayım kendimle,
işte yine seni bulup kaybettiğim yerdeyim,
İnsanın bişeylere karar vermesi ne kadar zor;
Ya seni içime gömmeli yada seni içimden söküp atmalıyım.
Hangisi daha zor? Hangisi daha acı??
Gerçekten gitmelimiydim?
YOKSA...
Kalıpta yanında savaşmalı mı?..
Bir yol arıyorum kendime bulduğum tüm yollar sana çıkıyor..
KAPANMALI ARTIK GÖZLERİM...
Sonsuz karanlıkta tek başıma yürümeye devam etmeliyim.
Yürümeliyim ardıma bile bakmadan...YüRüMELiYiM...
Parçalanan değerlerı ve sevgileri yok ederek yaşadığım tüm zamanları.....
Nasılda acımasız zaman
Nasılda YÜCELTMiŞiM SENi GÖZÜMDE...
Tutup ellerimle koymuştum en yukseğe,sonra da keyifle izlemistim yuceliğini...
AMA YİNE ben bitirmeliyim...
Tutup kollarımdan indirmeliyim olduğun yerden..
Ya da senı ölene kadar yaşatmalıyım içimde.
NE KADAR ZOR Bİ KARAR!!!..
Bir yanım bi daha kimse ama hiç kimse onun kadar sevilmeyecek derken bi yanımda SAKIN!!!...sessiz....
Zaman geçiyor acım dinmiyor kapanmiyor yaralarım...
Tükenirken ben aklımda birtek sen...
Gürüyor musun??
Yine konuşuyorum ama sessızce! ! ! !...
Belkide susmayı öğreniyor yüreğim..
AMA BEN GALİBA KARARIMI VERDİM !!
Sen beni duymasanda, sana kararımı anlatan tek ve son sözümü söylüyorum!!!
GALİBA ARTIK SENİ SEVMİYORUM!!!