Birak Hayalİm Sevsİn

[Misafir]

Hangi cennet bulutu getirdi
Yüreğime damlayan yüreğini
Hangi firari akıllar göremedi
Bakmaya doyulmayan güzelliğini
Hangi uğultu fısıldadı kulağıma merhametini
Bana mı geldin?
Gökyüzü sandığım odamdaki
Tavana konmuş bir kara sinek
Ne kadar yıldızsa,
O kadar parlaktı benim geleceğim
Sesi soluğu kesilmiş sevinçlerimin merhemi
Ve olmayan yarınlarımın ümidi olmak için mi geldin?
Bana mı kaldın?
Gelmişsin artık haydi gir yüreğime
Uyandırma elvedalarımı
Basma kuru dallarına terkedilmişliğimin
Yoksa yine bana kesilir
Bu sevdanın da faturası
Ödeyemez meteliksiz kaderim
Gördüğünde kör olmak,
Yandığında kor olmaksa aşk
Bu kör yangınıyla sana biriken beden
Hasretinle her gün kalp ağrısıyla
Sevişse de yeniden
Merak etme, bir gün bile sormayacak neden!
Ama gideceksin biliyorum
Aslında sen,
Ucuz bir şarabın en pahalı hayaliydin
Tütünümün dumanındaydı saçların
Bir çay bardağını kavradığımda hissederdim
İnce belini, sıcak tenini, şeker dilini...
Birazdan doğar güneş
Başlar savaş kaldığı yerden
Birazdan gelir bir nefret
Kovar beni kalbindeki yerimden
Şimdi ölü kuşlar satılır yüreğimin tezgahlarında
Kanadında yarım kalmış bir umut
Gözlerinde ise bu sevdayı unut sözcüğü
Dağma güneş, doğma! Bırak hayalim sevsin
Ben darağacıyım nar değil
Bu sevda hasretime bile yar değil...