Bu Bölgede RaMa nın...

[suCre]

Ellerimin arasından kayıp gidiyor hayat… Kendimi avutmak için bulduğum her şey bir süre sonra anlamsız geliyor… Bir şeyler biterken yanı başında neyle avunabilir ki insan… Kendimce oyunlar buluyor, sıkılıyorum bir süre sonra, kitaplar hiçbir şey anlatmıyor ya da kendimi dinlemek canımı sıkmaktan başka bir şeye yaramıyor…

Sense bir yerlerde kendine duvarlar örüyorsun… Biliyorum ki ne kadar ararsam arayayım yanına gelebileceğim bir kapı bulamayacağım… Kendine duvarlar örüyor ve bizi dışarıda bırakıyorsun…

Olsun diyorum, ördüğün duvarları maviye boyuyorum, çiçekler ekiyorum dibine, büyümüyorlar… Mavilerim soluyor, sen susuyorsun… Ben ölüyorum…

Kendime yalanlar uyduruyorum kendim bile inanmıyorum… Oyunlar buluyorum sıkılıyorum… Durmaksızın bir şeyler bitiyor içimde…

Sana sorduğum soruların hiçbir cevabı yok aslında duymayı beklediğim… Sadece sesini özlediğimden…

Ellerimin arasından kayıp gidiyorum… Kendim bile tutamıyorum kendimi… Ama olsun ben sana elimi uzatıyorum… Kurtar diye değil… Sadece dokunmayı özlediğimden sana…

Senden başka bir nedenim yok… Senden başka bir istediğim yok… Senden başka hiçbir şeyim yok…

Seni Seviyorum… Duy diye değil… Sadece kendime hatırlatmak için söylüyorum…

 

[RaMaLi]

Tşk ederim kızlar her zaman beklerim

 

[suCre]

 

[RaMaLi]

''Dıııt...! Şu anda ben evde varım, ama hiçbir
şeye çözüm değil bu.. Demek ki mevzu evde olmam değil...Var olmam..!
Beni ya cepten ara ya yürekten.. Küçük İskender

 

[RaMaLi]

İnsanın yaratmayı, yol açmayı, sevdiği su götürmez bir gerçektir !..Ama sorarım size, neden bir yandan da yıkmaya, her şeyi darmadağın etmeye bayılır ?..Yanıtlar mısınız bu sorumu..? Bu konuda birkaç sözüm daha var ; Sakın insanoğlu hedefe ulaşmaktan, kurmakta olduğu yapıyı bitirmekten içgüdüsel bir ürküntü duyduğu için yıkmayı, bozup dağıtmayı seviyor olmasın...! *

Fyodor Mihayloviç Dostoyevski

 

[RaMaLi]

Görürüm seni, gözlerimi söndürsende, duyarım seni kulaklarımı tıkasanda, gelir dururum sana ben ayaksız hem de seni ağızsız çağırırım istediğim anda..Al kopar kollarımı dilersen sanki ellerimle kavrarım seni ben yüreğimle..Atar beynim, yüreğimi sustursan da ; Beynimi yangına vermek istersen bile, taşırım seni damarlarımdaki kanda...*

Rainer Maria Rilke

 

[RaMaLi]

İnsanların ölmesiyle yaşamın gülünçlüğü nasıl değişmezse, insanların gülmesiyle de yaşamın ciddiliği değişmez...*

Shaw

 

[RaMaLi]

Yalnız insanlar, yani büyükler, yetişkinler, boyuna birbirlerini aldatmaktan, azaba sokmaktan geri durmuyorlardı..Onlar için önemli olan ne bahar sabahı ne de ; Tanrı’nın tüm yaratıklara bağışladığı, evrenin bu güzelliğiydi..Bu güzellik herkesi sükuna, birliğe, sevgiye cağırıyordu ama, insanlar için önemli, kutsal olan tek şey, kendi benzerlerine hükmetmek için yine kendilerinin bulup icat ettikleri şeylerdi...*

Tolstoy