burasida nisanin kösesi olsun
- Konbuyu başlatan nisan
- Başlangıç tarihi
Ce: burasida nisanin kösesi olsun
Merhaba herhangi biri!
Merhaba
asla postalanmayacak mektubumun
kimliksiz alıcısı…
Bu gece doldu içim….
Yine sessiz kelimelerim dile geldi,
yine içimde ki fırtınayı dindiremedim.
İnanç yoksunluğu çekiyorum nicedir
herkese ve her şeye karşı;
en önemlisi ise
kendime olan inancımı kaybetmek üzereyim.
Belki çoktan kaybettim… Bilmiyorum...
Ne aşkın,
aslında anlatıldığı gibi olduğuna inanıyorum artık;
ne sevginin, ne dostluğun…
Yaşam bile
tıpkı herkesin yaptığı gibi
sahte yüzlerle gülümsemekte.
Bin bir çeşit
suratlı / suratsız,
her şekliyle çıkıyor karşıma bu gece…
Bu gece diğer gecelerden daha çok
gülüyor halime yıldızlar.
Karanlığın puslu perdesi ardında saklanmışlar
yakmıyorlar ışıklarını
güldüklerini görmeyeyim diye.
Görmüyorum/ Biliyorum...
Eskimeye bıraktım
yüreğimi tavan arasında
bir sandık dolusu “an”larımla,
“O”numla birlikte.
Zaten hiç yeni değildi ki
hisler üstü cilalı göz boyama gösterileriymiş
havai fişeklerin ışığında gözlerimi kamaştıran.
İnanmıştım geçti…
Evet istediğim tek şey artık belki son;
Bir daha inanana kadar
herkese ve her şeye inançsızlığım
ve ben baş başa kalayım.
Bir başıma yalnız.
Ama samimi….
Ama gerçek…
Acıtsa bile...
-Ki gerçekler hep acıttı...
Benden buraya kadar! ...
Hoşça kal süslü sözlerin,
renkli gösterilerin,
bol makyajlı,
yalancı çocuğu....
Hoşçakal herhangi biri…
-Ki bende artık hiç kimseyim senin gibi.....
Merhaba herhangi biri!
Merhaba
asla postalanmayacak mektubumun
kimliksiz alıcısı…
Bu gece doldu içim….
Yine sessiz kelimelerim dile geldi,
yine içimde ki fırtınayı dindiremedim.
İnanç yoksunluğu çekiyorum nicedir
herkese ve her şeye karşı;
en önemlisi ise
kendime olan inancımı kaybetmek üzereyim.
Belki çoktan kaybettim… Bilmiyorum...
Ne aşkın,
aslında anlatıldığı gibi olduğuna inanıyorum artık;
ne sevginin, ne dostluğun…
Yaşam bile
tıpkı herkesin yaptığı gibi
sahte yüzlerle gülümsemekte.
Bin bir çeşit
suratlı / suratsız,
her şekliyle çıkıyor karşıma bu gece…
Bu gece diğer gecelerden daha çok
gülüyor halime yıldızlar.
Karanlığın puslu perdesi ardında saklanmışlar
yakmıyorlar ışıklarını
güldüklerini görmeyeyim diye.
Görmüyorum/ Biliyorum...
Eskimeye bıraktım
yüreğimi tavan arasında
bir sandık dolusu “an”larımla,
“O”numla birlikte.
Zaten hiç yeni değildi ki
hisler üstü cilalı göz boyama gösterileriymiş
havai fişeklerin ışığında gözlerimi kamaştıran.
İnanmıştım geçti…
Evet istediğim tek şey artık belki son;
Bir daha inanana kadar
herkese ve her şeye inançsızlığım
ve ben baş başa kalayım.
Bir başıma yalnız.
Ama samimi….
Ama gerçek…
Acıtsa bile...
-Ki gerçekler hep acıttı...
Benden buraya kadar! ...
Hoşça kal süslü sözlerin,
renkli gösterilerin,
bol makyajlı,
yalancı çocuğu....
Hoşçakal herhangi biri…
-Ki bende artık hiç kimseyim senin gibi.....
Benzer Diğer Konularımız !
