selam,öncelikle bebegine allahim saglikli hayirli ailesiyle uzun ömürler versin.öncelikle bir uzmana git derim.ben de ayniseyleri fazla fazla yasadim.kizim 2 bucuk yasinda,17 ay emzirdim ama mecburi ilac kullanmam gerektigi icin emzirmeyi kestim,gelelim yasadiklarima önceleri yani 2ay bebegimi hemcok seviyordum bazende onu kabullenemiyordum.icimde hep kendimle kavga ediyordum.bir an baska düsünüyor,aninda hemen degisip buseferde ben nasil kötü anneyim,bebegime iyi bir anne degilim,herkes zaten beni bebegi doyuran inek gibi görüyor,onun yüzünden evden cikamiyorum vs....daha neler neler.buarada 2.cocugum.kendimi cirkin,ise yaramaz,nasil diyim degersiz hissediyordum,aglama krizleri cabasi...annelik cok mesakatli bir yol.ben bir uzmana gidemedim cünkü yurdisindayim.korkuyorum eger kafamdan gecenleri burda bir doktora anlatsam beni cocuklarimdan ayirabilirler,,,,,yada seni dinleyecek yardim edecek birileri varsa hic utanma yardim istemekten.hic zoruna gitmesin,yaaa böyle canim...