Aslında amacım sert yaklaşmak değildi 🙂 Sadece dışardan objektif olarak yaklaşıp onu da anlamak istedim.Verdiği tepkide de kendine göre haklı aslında,çünkü bebeğin ismi bir daha değişmeyecek,abinizin yaptığı yanlışın ömür boyu hatası yok,gelininiz bir kimliği yırtmış çok mu,bir de böyle düşünmek lazım.Babanız tabi ki akşamdan akşama gelebilir eve,ama sizin yanınızda da rahat hareket edemeyebilir,akşam olunca yanınızda oturmayınca da ayıp olur babanıza ve sizlere karşı.Neticede rahatça uzanmak istese de hep tedirgin olur.Bu sefer odadan çıkmıyor,yanınıza gelmiyor diye huzursuz olursunuz.İnsanın evi gibi yok derler ya,aynen öyle işte.Üstelik abinizle baş başa da kalamaz,ne kadar özel odaları olsa da kısıtlanmış olurlar.Bir de işin bu yönünü düşünmek lazım.Eşinden beklediği ilgiyi ve sevgiyi sizlerin yanında rahat göremez,ya da o eşine farklı şekilde yaklaşamaz sizin yanınızda.İnsan eğer birinin kusurunu bulmak isterse,kimse kimseye katlanamaz zaten.Siz hala olmanın keyfini çıkarın.Çocuğunuz var mı bilmiyorum ama bir de kendinizi onun yerine koyun,ve doğum yaptıktan sonra eşinizle yalnız kalmak isteyip istemeyeceğinizi düşünün.Ama diyorum ya önemli olan dünyalar tatlısı bir bebeğin hayatınıza girmiş olması.Siz bunun sadece keyfini çıkarın.