son söz,,,,,,

[sementha]

Savasin en kanli gunlerinden biri. Asker,en iyi arkadasinin az ileride kanlar
içinde yere dustugunu gordu. Insanin basini bir saniye bile siperin uzerinde
tutamayacagi ates yagmuru altindaydilar. Asker tegmene kostu.
- Tegmenim,
firlayip arkadasimi alip gelebilir miyim?

• "Delirdin mi?der gibi bakti tegmen.
• Gitmeye deger mi? Arkadasin delik desik olmus.
• Buyuk olasilikla olmustur

bile. Kendi hayatini da tehlikeye atma" Asker israr etti. Tegmen:
- Peki.. Git o zaman ....
Inanilmasi guc bir mucize. Asker o korkunç ates yagmuru altinda
arkadasina ulasti. Onu sirtina aldi kosa kosa dondu. Birlikte siperin içine
yuvarlandilar. Tegmen, kanlar icindeki askeri muayene etti. Sonra onu sipere
tasiyan aaskere dondu:

• Sana degmez,hayatini tehlikeye atmana degmez, demistim.
• Bak hakli ciktim. Bu zaten olmus. - Degdi tegmenim " dedi asker.
• Degdi tegmenim " dedi asker.
• Nasil degdi?" dedi tegmen.
• Bu adam olmus gormuyor musun?
• Gene de degdi komutanim.
• Cunku yanina ulastigimda henuz sagdi.
• Onun son sozlerini duymak dunyaya bedeldi benim icin. Ve arkadasinin son

sozlerini hickirarak tekrarladi tegmene:

"Jim!..Gelecegini biliyordum!.." demisti arkadasi...
"Gelecegini biliyordum!....."