Gözleri Görmeyen Bir Çocuk..
Sizlerle paylaşmak istedim meleklerim..
Gözleri görmeyen bir çocuk, sokakta ayaklarının dibinde bir şapka
ile oturuyormuş. Önünde büyükçe bir kâğıt ve kâğıdın üzerinde de bir
yazı varmış:
Sizlerle paylaşmak istedim meleklerim..
Gözleri görmeyen bir çocuk, sokakta ayaklarının dibinde bir şapka
ile oturuyormuş. Önünde büyükçe bir kâğıt ve kâğıdın üzerinde de bir
yazı varmış:
Şapkanın içinde sadece birkaç adet
demir para varmış. O sırada elinde çantası ile oradan geçmekte olan bir
adam cebinden biraz bozuk para çıkarmış ve onları şapkanın içine
koymuş. Tam gidecekken durmuş ve çocuğun önündeki kâğıdı almış.
Kalemini çıkarmış ve kâğıda bir şeyler yazmış.
Kâğıdı herkesin yazdıklarını görebileceği şekilde koymuş ve yürüyüp
gitmiş. Kısa bir süre içinde şapka dolmaya başlamış. İnsanlar kör
çocuğa daha fazla para vermeye başlamışlar.
Öğleden sonra kâğıttaki yazıyı değiştiren adam, geri gelmiş. Çocuk
adamın yürüyüşünden onu tanımış.
"Siz, sabah yazımı değiştiren kişisiniz
değil mi? Siz gittikten sonra, bugüne kadar hiç dolmadığı kadar çabuk
doldu şapkam. Söyler misiniz ne yazdınız oraya ?"
Adam gülümsemiş. "Sadece doğruyu yazdım. Senin söylediğini farklı bir
şekilde söyledim o kadar." Demiş. Ne mi yazıyormuş kâğıtta?
BUGÜN HARİKA BİR GÜN VE BEN ONU GÖREMİYORUM...
Tabii ki her iki yazı da okuyanlara çocuğun kör olduğunu söylüyor.
Ama ikinci yazıda insanlara kör olmadıkları için ne kadar şanslı
oldukları da hissettiriliyor. Bazen aynı şeyi anlatmak için kullanılan
farklı kelimelerin, insanlar üzerinde uyandırdığı duyguların farklılığını
anlamak ve anlatabilmek gerçekten çok zordur...
demir para varmış. O sırada elinde çantası ile oradan geçmekte olan bir
adam cebinden biraz bozuk para çıkarmış ve onları şapkanın içine
koymuş. Tam gidecekken durmuş ve çocuğun önündeki kâğıdı almış.
Kalemini çıkarmış ve kâğıda bir şeyler yazmış.
Kâğıdı herkesin yazdıklarını görebileceği şekilde koymuş ve yürüyüp
gitmiş. Kısa bir süre içinde şapka dolmaya başlamış. İnsanlar kör
çocuğa daha fazla para vermeye başlamışlar.
Öğleden sonra kâğıttaki yazıyı değiştiren adam, geri gelmiş. Çocuk
adamın yürüyüşünden onu tanımış.
"Siz, sabah yazımı değiştiren kişisiniz
değil mi? Siz gittikten sonra, bugüne kadar hiç dolmadığı kadar çabuk
doldu şapkam. Söyler misiniz ne yazdınız oraya ?"
Adam gülümsemiş. "Sadece doğruyu yazdım. Senin söylediğini farklı bir
şekilde söyledim o kadar." Demiş. Ne mi yazıyormuş kâğıtta?
BUGÜN HARİKA BİR GÜN VE BEN ONU GÖREMİYORUM...
Tabii ki her iki yazı da okuyanlara çocuğun kör olduğunu söylüyor.
Ama ikinci yazıda insanlara kör olmadıkları için ne kadar şanslı
oldukları da hissettiriliyor. Bazen aynı şeyi anlatmak için kullanılan
farklı kelimelerin, insanlar üzerinde uyandırdığı duyguların farklılığını
anlamak ve anlatabilmek gerçekten çok zordur...
