*MeleK*
♥Ben Aşık Olduğum Adamın Aşık Olduğu Kadınım♥
Osmancık ilçesi Bilgileri, Tanıtımı
İlçenin Tarihi
Karadeniz ve Doğu Anadolu bölgelerini batıya bağlayan yol üzerinde bulunan Osmancık 1075 yılında Türk egemenliğine girmiştir. Bu tarihten sonra Oğuzların Alayunt’lu boyundan Sorgun Oymağı Beyi Şerafettin Osman Gazi bölgeye emir olarak atanınca, kendi oymağının adını buraya vermiş ve kentin Eflanos olan ismi Sorgun olarak da anılmıştır. Şerafettin Osman Gazi Osmancık’ta oturmuş, buradan İskilip , Hacıhamza ve Çorum havalisini yönetmiştir. 1177 yılında Danişment’lilerin yıkılmasından sonra Osmancık, Anadolu Selçuklu Devleti’ nin yönetimine geçmiştir.
1423 yılında Amasya’ya , 1596 yılında Çorum Sancağına, 1864 yılında yeniden Amasya’ ya bağlanmış, 1924 yılında Çorum İli’ nin ilçesi olmuştur.
Coğrafi Yapısı
İlçe rakımı 430 m., yüzölçümü 1.187 km², Çorum’a uzaklığı 59 km. dir.
Arazi yapısına metaformik ve volkanik kütleler hakimdir. Ayrıca tortul kütlelere de rastlanmaktadır. Üçüncü zamanın en önemli kütlelerinden olan jips kireç taşı ve kaya tuzu yataklarıyla, karbon miktarı % 5 oranına kadar yükselen zengin linyit yataklarına rastlanmaktadır. Yaylabaşı ve Kumbaba köyleri linyit bakımından zengindir ve özel işletmeler linyit üretim faaliyetlerini sürdürmektedir. Ancak Osmancık, jeolojik yapısı nedeniyle “Kuzey Anadolu Fay Hattı” üzerinde olduğundan 1.derecede deprem kuşağında yer almaktadır.
İlçenin en önemli vadisi Kızılırmak Vadisidir. Çok verimli olan bu vadi boyunca irili ufaklı tepeler ve dağlar , Kızılırmak’a paralel olarak uzanır.Bu dağların en önemlileri Çal ve Ada dağlarıdır. Çal Dağlarının en yüksek tepesi “Büyük Çal” 1.750 metre,. Adadağ serisinin en yüksek tepesi Dedeçal 1.770 metre’dir. Osmancık’ı çevreleyen dağların en yükseği 1.864 m. ile İnegöl dağıdır
İç Anadolu ve Karadeniz arasında geçiş iklimi olduğundan ılıman iklim yapısına sahiptir. Genel olarak yazlar sıcak ve kurak, kışlar ise ılık ve yağışlıdır. İlkbahar ve sonbahar uzun sürer. Yağışlar genellikle ilkbaharda görülür. Yıllık ortalama yağış miktarı 368,1 mm. dir.
Osmancık oldukça zengin bir akarsular ağına sahiptir. Bu ağın en büyük akarsuyu Kızılırmak’tır. Bu nehrin İlçe hudutları içindeki uzunluğu 80 km.dir. Osmancık’ a girmeden ve girdikten sonraki toprak yapısı nedeniyle rengi kızıl , yer yer kirli sarıdır. Kızılırmak’a karışan diğer akarsular Kavşak Çayı, İncesu Deresi, Karalar ve Yukarızeytin dereleridir.
Bitki örtüsü dağlık bölgelerde çam, meşe ve ardıç ormanları, bunların dışında kalan yerlerde ise stepler şeklindedir.
İdari Yapısı Ve Nüfus Durumu
İlçenin 2000 Genel Nüfus Sayımına göre nüfusu; İlçe merkezinde 28.423, kasaba ve köylerde 25.335 olmak üzere toplam 53.758' dir. İlçeye bağlı bir belde (Başpınar Beldesi), 54 köy bulunmaktadır.
Ekonomik ve Sosyal Durum
İlçe, İstanbul’ u Samsun ve Trabzon’ a bağlayan E-80 karayolu yapılıncaya kadar küçük bir Anadolu kasabası olarak kalmıştır. 1991 yılında yolun bitirilmesi ile birlikte ticaret canlanmış, nüfus artmıştır.
Osmancık’ta asıl gelişme sanayi sektöründe görülmektedir. Çorum yolu kavşağının iki kıyısında yer alan beş kiremit ve yedi tuğla fabrikasında 1500 işçi çalışmakta, yılda 35.000.000.000. adet kiremit 140.000.000.000 adet tuğla üretimi gerçekleştirilmektedir.
2001 yılında faaliyete geçen 650 işçi kapasiteli Tekstil fabrikasından ABD ve Avrupa ülkelerine hazır giyim mamulleri ihraç etmektedir.
Tarım alanı 27.812 ha. dır. Çeltik üretimi en önemli gelir kaynağıdır. 1998 yılında 7.000 ton olan çeltik rekoltesi 2002 yılında 19.200 tona yükseltilmiştir.
Çeltik dışında ekimi yapılan diğer önemli ürünler buğday, şekerpancarı ve haşhaştır. 17.320 adet büyükbaş, 20.000 adet küçükbaş hayvan bulunmaktadır.
İki adet süt ve süt ürünleri fabrikası ve altı adet çeltik fabrikası faaliyet göstermektedir.
İlçe Merkezinde içme suyu yeterli olmayıp, 14 köyde ise yeni içme suyu kaynakları gerekmektedir. Merkezde mevcut kanalizasyon yetersizdir. 24 köy yolu Asfalt, 30 köyün yolu stabilizedir. Asfalt köy yollarının toplamı 90 km.dir. 12 köyün kanalizasyonu mevcuttur.
Eğitim Kültür ve Sağlık
İlçe merkezi ve köylerde, bir genel lise, bir Anadolu Lisesi, bir Mesleki ve Teknik Eğitim Merkezi, bir imam – hatip lisesi, bir sağlık meslek lisesi, 54 ilköğretim okulu ve bir YİBO bulunmaktadır. Bu okullarda; ilköğretimde 6.690, orta öğretimde 1.539, anasınıfı ve anaokullarında 89 öğrenci, olmak üzere toplam 8.318 öğrenci öğrenim görmektedir. Yedi ana sınıfından ikisi Akören ve Öbektaş köylerindedir.
İlçe Merkezinde 450 kişilik kapalı spor salonu ve 300 kişilik kapalı tribüne sahip futbol sahası vardır.
İlçede 100 yataklı Devlet Hastanesi, 25 yataklı SSK Hastanesi, İlçe merkezinde iki, Başpınar Beldesinde, Akören, Ardıç, Kamil, Karalargüney köylerinde birer adet sağlık ocağı bulunmaktadır.
Karadeniz ve Doğu Anadolu bölgelerini batıya bağlayan yol üzerinde bulunan Osmancık 1075 yılında Türk egemenliğine girmiştir. Bu tarihten sonra Oğuzların Alayunt’lu boyundan Sorgun Oymağı Beyi Şerafettin Osman Gazi bölgeye emir olarak atanınca, kendi oymağının adını buraya vermiş ve kentin Eflanos olan ismi Sorgun olarak da anılmıştır. Şerafettin Osman Gazi Osmancık’ta oturmuş, buradan İskilip , Hacıhamza ve Çorum havalisini yönetmiştir. 1177 yılında Danişment’lilerin yıkılmasından sonra Osmancık, Anadolu Selçuklu Devleti’ nin yönetimine geçmiştir.
1423 yılında Amasya’ya , 1596 yılında Çorum Sancağına, 1864 yılında yeniden Amasya’ ya bağlanmış, 1924 yılında Çorum İli’ nin ilçesi olmuştur.
Coğrafi Yapısı
İlçe rakımı 430 m., yüzölçümü 1.187 km², Çorum’a uzaklığı 59 km. dir.
Arazi yapısına metaformik ve volkanik kütleler hakimdir. Ayrıca tortul kütlelere de rastlanmaktadır. Üçüncü zamanın en önemli kütlelerinden olan jips kireç taşı ve kaya tuzu yataklarıyla, karbon miktarı % 5 oranına kadar yükselen zengin linyit yataklarına rastlanmaktadır. Yaylabaşı ve Kumbaba köyleri linyit bakımından zengindir ve özel işletmeler linyit üretim faaliyetlerini sürdürmektedir. Ancak Osmancık, jeolojik yapısı nedeniyle “Kuzey Anadolu Fay Hattı” üzerinde olduğundan 1.derecede deprem kuşağında yer almaktadır.
İlçenin en önemli vadisi Kızılırmak Vadisidir. Çok verimli olan bu vadi boyunca irili ufaklı tepeler ve dağlar , Kızılırmak’a paralel olarak uzanır.Bu dağların en önemlileri Çal ve Ada dağlarıdır. Çal Dağlarının en yüksek tepesi “Büyük Çal” 1.750 metre,. Adadağ serisinin en yüksek tepesi Dedeçal 1.770 metre’dir. Osmancık’ı çevreleyen dağların en yükseği 1.864 m. ile İnegöl dağıdır
İç Anadolu ve Karadeniz arasında geçiş iklimi olduğundan ılıman iklim yapısına sahiptir. Genel olarak yazlar sıcak ve kurak, kışlar ise ılık ve yağışlıdır. İlkbahar ve sonbahar uzun sürer. Yağışlar genellikle ilkbaharda görülür. Yıllık ortalama yağış miktarı 368,1 mm. dir.
Osmancık oldukça zengin bir akarsular ağına sahiptir. Bu ağın en büyük akarsuyu Kızılırmak’tır. Bu nehrin İlçe hudutları içindeki uzunluğu 80 km.dir. Osmancık’ a girmeden ve girdikten sonraki toprak yapısı nedeniyle rengi kızıl , yer yer kirli sarıdır. Kızılırmak’a karışan diğer akarsular Kavşak Çayı, İncesu Deresi, Karalar ve Yukarızeytin dereleridir.
Bitki örtüsü dağlık bölgelerde çam, meşe ve ardıç ormanları, bunların dışında kalan yerlerde ise stepler şeklindedir.
İdari Yapısı Ve Nüfus Durumu
İlçenin 2000 Genel Nüfus Sayımına göre nüfusu; İlçe merkezinde 28.423, kasaba ve köylerde 25.335 olmak üzere toplam 53.758' dir. İlçeye bağlı bir belde (Başpınar Beldesi), 54 köy bulunmaktadır.
Ekonomik ve Sosyal Durum
İlçe, İstanbul’ u Samsun ve Trabzon’ a bağlayan E-80 karayolu yapılıncaya kadar küçük bir Anadolu kasabası olarak kalmıştır. 1991 yılında yolun bitirilmesi ile birlikte ticaret canlanmış, nüfus artmıştır.
Osmancık’ta asıl gelişme sanayi sektöründe görülmektedir. Çorum yolu kavşağının iki kıyısında yer alan beş kiremit ve yedi tuğla fabrikasında 1500 işçi çalışmakta, yılda 35.000.000.000. adet kiremit 140.000.000.000 adet tuğla üretimi gerçekleştirilmektedir.
2001 yılında faaliyete geçen 650 işçi kapasiteli Tekstil fabrikasından ABD ve Avrupa ülkelerine hazır giyim mamulleri ihraç etmektedir.
Tarım alanı 27.812 ha. dır. Çeltik üretimi en önemli gelir kaynağıdır. 1998 yılında 7.000 ton olan çeltik rekoltesi 2002 yılında 19.200 tona yükseltilmiştir.
Çeltik dışında ekimi yapılan diğer önemli ürünler buğday, şekerpancarı ve haşhaştır. 17.320 adet büyükbaş, 20.000 adet küçükbaş hayvan bulunmaktadır.
İki adet süt ve süt ürünleri fabrikası ve altı adet çeltik fabrikası faaliyet göstermektedir.
İlçe Merkezinde içme suyu yeterli olmayıp, 14 köyde ise yeni içme suyu kaynakları gerekmektedir. Merkezde mevcut kanalizasyon yetersizdir. 24 köy yolu Asfalt, 30 köyün yolu stabilizedir. Asfalt köy yollarının toplamı 90 km.dir. 12 köyün kanalizasyonu mevcuttur.
Eğitim Kültür ve Sağlık
İlçe merkezi ve köylerde, bir genel lise, bir Anadolu Lisesi, bir Mesleki ve Teknik Eğitim Merkezi, bir imam – hatip lisesi, bir sağlık meslek lisesi, 54 ilköğretim okulu ve bir YİBO bulunmaktadır. Bu okullarda; ilköğretimde 6.690, orta öğretimde 1.539, anasınıfı ve anaokullarında 89 öğrenci, olmak üzere toplam 8.318 öğrenci öğrenim görmektedir. Yedi ana sınıfından ikisi Akören ve Öbektaş köylerindedir.
İlçe Merkezinde 450 kişilik kapalı spor salonu ve 300 kişilik kapalı tribüne sahip futbol sahası vardır.
İlçede 100 yataklı Devlet Hastanesi, 25 yataklı SSK Hastanesi, İlçe merkezinde iki, Başpınar Beldesinde, Akören, Ardıç, Kamil, Karalargüney köylerinde birer adet sağlık ocağı bulunmaktadır.
