MRS M.,SELZEH,YAZGÜLÜ yazdıklranızı okudum canlarım.
hani anlatılmaz yaşanır diye 1 laf vardır.yalnızca yaşıyorum.şuan öyle büyük 1 imtihanın içindeyimki yalnızca sabrediyorum.eşimin yalnızca kendi bildikleri doğrudur ve herzaman patlamaya hazır 1 bombadır.onunla konuşabilmekmi ne mümkün.yalnızca ev 1 mola yeridir onun için.ve sürekli ama sürekli psikolojik baskı uygular.bak ben seni dövüyormuyum,buna benzer 1 sürü şey.kendi kendine küser,hiç 1 sebeb yokken,eve gelmez,aramaz.ailemin yanında 1 melek.sanki bunları yapan o değilde benmişim gibi davrenıyor.ailemde siz ufak şeyleri büyütüyorsunuz moduna giriryor.hani sırlar dünyası vardıya hayatım bu benim maalesf.
1'de kendi ailesi var kendinden beter.onunla mı uğraşıyım ailesiylemi.1'de çocuk olmaynca ve kusur eşimdede var ama bunu asla kabul etmiyor.
benim en büyük hatam kendi ayaklarımın üzernde durmamam.şuan bu kadar sıkıntıyı çekmezdim.ve asla çalışmamada müsade vermiyor.
kafanızı çok şişirdim biliyorum ama paylaşmaya çok ihtiyacım vardı.bunlar yaşadıklarımın binde biri.
LÜTFEN DUALARINIZDA BANADA YER VERİN.
Canım!Yazdıklarını okudum.Muhabbetinizin başını pek bilmiyorum ama şu son söyledikelrine göre düşünürsek böyle bir eşle çocuk yapmak doğru mu?
Çocuk herşeyi düzeltir bakış açısına inanmıyorum ben.Hadi düzeltti neyse,ya düzeltmezse!?O zaman oldu ki eşinle ayrıldınız yanında bir de bebğin olduğu için o zaman çalışma,para kazanma şansın hiç olmayacak ve bunu bilmek seni ister istemez eşine katlanmak durumunda bırakacak.Eşin de bunun farkında olacağı için bugn seni ne kadar üzüyorsa o gün daha çok üzecek çünkü ona mecbur olduğunu,onu bırakıp bebğinle ailenin evine gitmenin senin için zzor olduğunu bilecek.
Bence çocuktan önce bu sorunalrı aşmalısınız!Umarım herşey gönlünce olur...
RANAGÜLCÜMMM
belki bize kızacaksın ama bende smart_girl ün dediklerine katılıyorum canım...
inan böyle bir evliliğin varken üzerine birde çocuk eklenirse daha da çekilmez olur.çocuk bencede bi çözüm değil ve tek başına bir çocuk büyütmek de hem senin için hem de bebeğin için iyi değil çok zor.ki tabi böle bi insan bebeğini sana verirmi oda meçhul...
canımm o senin eşin ve elbetteki o nu çok sevdiğin için herşeyi göze alıyosun katlanıyosun ama nereye kadar bi durup düşünmek lazım..hayatı akışına bırak ve sakın üzülme hayırlısı olur umarım senin için eşinle ya da yalnız...